Zo werkt da nie, jonge!

– De avonturen van Kap’tein Manloes.

De 3e ronde moesten we thuis punten pakken tegen ASV uit Arnhem. Op papier waren er kansen, maar matchpunten moeten we met goed schaak verdienen. Nu kunnen wij wel een potje schaken, maar den tegenstander doet ook zijn best om een paard van een loper te onderscheiden.
Sommige mensen komen te laat, daar doe ik uit principe niet aan. Ik vertrek gewoonweg niet op tijd. Ik kom een half uur te laat, ken de Sizieliaansische prulski-variant niet, kom zelf in een eindspel terwijl mijn tegenstander nog zijn stukken aan het ontwikkelen is. Zo kunnen de stukken na een zet of 15 weer snel in het doosje. ‘Opknopen aan de hoogste boom die de Veth’ hoorde ik nog iemand zeggen.
Het werd er gaande weg de match niet veel beter op, eerst verloor Benny Onrust nadat de tegenstander besloot met zijn centrumpionnen er dwars door heen te beuken. Heer Wilgenhof won op deze manier geïnvesteerd materiaal met rente terug en behield zijn aanval. Benny streek hierop de vlag.
Het zou zelfs nog 0-3 worden in het voordeel voor de Arnhemmers. Ngo Hin was op bord te 5 te ver gegaan door op h2 te slaan met een paard. Heer Boel wachtte rustig het juiste moment af, viel binnen met zijn torens en besliste toen met mat de partij in zijn voordeel. ‘De Pion, neem je rommel mee!’ scandeerde de supporters vanaf de tribune.
Jos Kuijpers kreeg tegen heer de Leeuw een prima stelling, viel met zijn torens binnen op de 7e rij en ik was al punten aan het schrijven. De rozen liggen echter aan de meet en de schaakmachine die Jos Kuijpers heet begon te haperen. In een eindspel met een +pion kon Jos geen winnende voortzetting vinden. Een halfje was zijn deel.
Niet veel later was onze Kap’tein klaar. Ook Marloes had mijn inziens een betere stelling tegen tegenstander heer Berkhout. Marloes beaamde zelf dat ze een kansje had laten liggen en misschien eerder een opmars door het centrum had moeten inzetten. Marloes tekende niet veel later voor een halfje.
De 3 overgebleven heren moesten nu alle 3 winnen om een matchpunt veilig te stellen voor ons Altijd Legendarische Nieuwe 2e. Geen onmogelijke taak gezien de stellingen die er nog op de borden stonden.
Bart Peeters (Bartje voor intimi). Broertje van de kap’tein kende naar eigen zeggen de variant niet helemaal, maar kwam toch aardig uit de opening. De stelling van heer van der Wel zat vol met gaten en materiaalverlies was zijn deel. Bart tikte het gedecideerd uit en tekende de 4-2 aan. 2 uit 3! Chapeau!
Onze kopman Stefan Colijn speelde heer van Tol aardig onder tafel. Misschien was het achteruitschaak van de tegenstander dat hem opbrak of wellicht had Stefan teveel tijd op de klok om nog fatsoenlijke zetten eruit te kwakken. Hij verloor naar eigen zeggen een stuk en zodoende de partij. En wederom 0 matchpunten.

Peter Dankers speelde op bord 2 een puike partij. Heer de Vries heeft volgens mij weinig in de pap kunnen brokkelen. Ik snap soms de stellingen niet helemaal (of beter gezegd: helemaal niet) bij Peter, maar optisch zag het er zeker goed uit. Peter besloot de match dus met nog een bordpunt. 3-5.

Een betere prestatie op de middenborden had minimaal een matchpunt opgeleverd. Vooral bord 4 liet het op belachelijke wijze afweten. ‘Kap’tein Marloes, ik zal mijn leven beteren.’ We hebben veerkracht getoond, maar dat hebben we al 3 rondes gedaan. De volgende ronde moeten er 2 matchpunten gepakt worden! Geen excuses!
Strength & Honour!

Voor de statistieken:
De Pion – ASV 3-5
1.Stefan Colijn – Leon van Tol 0-1
2.Peter Dankers – Eelco de Vries 1-0
3.Benny Onrust – Otto Wilgenhof 0-1
4.Bo de Veth – CM Dirk Hoogland 0-1
5.Ngo Hin Cheng – FM Peter Boel 0-1
6.Jos Kuijpers – Remco de Leeuw ½-½
7.Marloes Peeters – Sander Berkhout ½-½
8.Bart Peeters – Richard van der Wel 1-0