Zes blauwe ogen, maar wel twee matchpunten!

Tja, de titel zegt het al… bijzonder geflatteerd maar wel de matchpunten binnen. In tegenstelling tot vorig jaar (2-6 overwinning) was het alles behalve een soepele match. Hoe het alsnog lukte? Joost Jos mag het weten… En weten deed hij het! Zoals het een goede TL betaamt haalde Jos hoogstpersoonlijk in verloren stelling het beslissende halfje binnen. Vandaag geschiedde als volgt tegen Landau uit Axel. Aangezien veel partijen erg lang duurden (incluus mijn eigen partij) een redelijk inhoudsloos verslag.

Ted was als eerste klaar op bord 6. Over de partij tegen Wim Versporten (2067) kunnen we ook kort zijn, ik heb er niks van gezien. Wel werd het remise.

Op het tweede bord was Paul voortvarend van start gegaan. Na tien zetten stond Paul met wit tegen Martijn de Clerck (1892) zwaar overwegend. Dat had Paul zelf niet helemaal door en hij zag zich genoopt een uiterst dubieus stukoffer te plaatsen op zet 12. De reactie van zwart was alles behalve secuur. Na 14…, Kf8 was het verloren voor zwart. Na nog een kwaliteitsoffer ging zwart veertien zetten later mat. 1

Carlo had op bord 5 tijdens mijn analyse ondertussen remise gespeeld tegen Wim Sinke (1854). Carlo had nog ernstig geblunderd, maar zijn tegenstander had dit hier geen gebruik van gemaakt. Billijk werd de remise overeen gekomen.

Ngo Hin was als vierde klaar op het derde bord. Ook van deze partij heb ik erg weinig meegekregen. Wel werd er vrij vroeg in de middag al in de gangen gefluisterd dat Ngo Hin niet zo lekker stond. Zijn tegenstander (Dennis van Vliet (1971)) won een kleine kwal en kwam daarna dodelijk binnen met de dame. 0.

Peter K wist op het vierde bord tegen Wilfried Vleeskens (1947) zijn seizoensscore te verdubbelen.. Hiermee is zijn score nu al hoger dan van het gehele vorige seizoen! 1. f4, e5 2. xe5, d6 3. xd6 en Peter stond een pion voor… Deze (gambiet)pion zag zijn tegenstander niet meer terug, na wat verwikkelingen eindigde de partij in een overwinning voor Peter.

Met een tussenstand van 3-2 en nog drie partijen aan de gang kon het nog alle kanten op. Benny en Jos stonden uiterst dubieus terwijl Peter D op het eerste bord tegen Johnny Schalkx (2251) in de gebruikelijke tijdnood zat. De partij was, ondanks een optisch nadeel voor Peter, in evenwicht. In de tijdnoodfase twijfelde Schalkx (volgens Peter) waarschijnlijk tussen spelen voor de overwinning of het consolideren van een remise. In de verwarring wist Peter D toe te slaan en een minder staand paard-pionnen eindspel om te zetten in een gewonnen stelling. Hiermee was het eerste matchpunt binnen! 1

Jos en Benny vochten allebei keihard voor een halfje. Benny stond erg gedrukt en had een minoriteitsaanval tegen, Jos stond een pion achter. Op het moment dat de tweede tijdnoodfase in zicht kwam offerde de tegenstander van Jos (Bart Vermeiren) een kwaliteit. De stelling die overbleef boodt te weinig perspectieven om te winnen, eeuwig schaak was het resultaat. Ondanks dat velen dachten dat het 4-4 zou worden hield Jos dus alsnog het tweede matchpunt in Roosendaal.

Benny tot slot had op bord zeven een zware kluif aan Erik Bolleman (1982). Met zwart stond hij lange tijd gelijk, maar de minoriteitsaanval op de damevleugel zorgde ervoor dat wit steeds beter kwam te staan. Middels twee schijnoffers (Tc6 terwijl er een zwarte pion op b7 stond) werd de stelling definitief en op fraaie wijze in het voordeel van wit beslist. Op dat moment restte beide spelers nog maar enkele minuten voor de rest van de partij!

Uiteindelijk dus 4,5-3,5 voor de Mannêh. Een overwinning met een flinke dosis mazzel. Peter D, Paul, Carlo en Jos hadden ook kunnen verliezen.. Of het geluk met de dommen is of dat geluk afgedwongen wordt zal de komende matches blijken. Vooralsnog hebben de Mannêh de volle buit binnen: 4 matchpunten uit 2 matches! Opvallend is dat we deze match met name op de topborden sterk scoorden.

De Mannêh (1981) – Landau (1995)
1) Peter Dankers (z) – J. Schalkx (2251) 1-0
2) Paul Kuijpers (w) – M. de Clerck (1892) 1-0
3) Ngo Hin Cheng (z) – D. van Vliet (1971) 0-1
4) Peter Kuijpers (w) – W. Vleeskens (1947) 1-0
5) Carlo Rens (z) – W. Sinke (1854) 1/2-1/2
6) Ted van Eck (w) – W. Versporten (2067) 1/2-1/2
7) Benny Onrust (z) – E. Bolleman (1982) 0-1
8) Jos Kuijpers (w) – B. Vermeiren (—-) 1/2-1/2