Zes bazen, een dwaas en een Kap’tein

De wedstrijd van 29 maart 2014 tegen LSG 3 had veel overkomsten met die van  15 september 2012 tegen Shah Mata. Beide wedstrijden speelden we uit, beide wedstrijden wonnen we met redelijke monsterscores (toen 7½ – ½ , nu 6½ – 1½), bij beide wedstrijden had er veel meer in gezeten (^^), bij beide wedstrijden had de tegenstander een CM op bord 1 (toen rating 2097, nu 2096), en tenslotte moest ondergetekende na beide wedstrijden het verslag schrijven omdat ondergetekende bij beide wedstrijden de mindere van het team was.

In de voorbereiding leek het heel eventjes mis te gaan. Ondergetekende had namelijk afgesproken dat hij voor het eerst zou rijden, maar op de dag van vertrek bleek de auto niet betrouwbaar te zijn. Gelukkig kon topchauffeur Cees gelijk invallen.

Door naar de partijen: op bord 7 speelde superinvaller Rene de meest bizarre partij van de dag. Zijn tegenstander dacht op zet 18, net zoals iedereen die de partij had gevolgd, dat hij zijn dame zou verliezen. In de slotstelling had zijn tegenstander echter nog steeds de betere stelling volgens Fritz, omdat de dame van Rene kon worden opgesloten!  Gelukkig had zijn tegenstander dat niet gezien, en gaf op zet 18 op, dus we stonden al snel 1-0 voor.

Op bord 6 speelde Benny een puike partij: hij had met zwart al snel openingsvoordeel, en kon al vrij vroeg in de partij een pion winnen. Zijn tegenstander maakte hier een kwaliteit van en toen was de partij gauw beslist. Na iets minder dan twee uur spelen stonden we met 2-0 voor.

Op bord 4 speelde ondergetekende een passieve opening, en heeft nooit echt goed gestaan. Een verdiende overwinning voor de tegenstander: 2-1.

Ondergetekende weet niet in welke volgorde, maar al vrij snel wonnen Jos, Mathijs, Cees en Paul zodat het 6-1 stond en de matchpunten binnen waren. Jos had zijn tegenstander vanaf het middenspel helemaal ingesloten, maar ondergetekende heeft helaas niet gezien hoe superinvaller Mathijs gewonnen had (in het middenspel stond het nog redelijk remise-achtig). Er  werd gezegd dat Cees niet goed uit de opening kwam, maar toen ik naar zijn partij keek stond hij al een kwaliteit voor, en was het gewoon een kwestie van tijd voordat Cees won. Tenslotte won Paul ergens in het middenspel  een pion, en was het opnieuw een kwestie van tijd voordat we er nog een punt bij konden schrijven: 6-1.

Nadat deze zeven partijen waren afgelopen was de Kapitein nog minstens twee uur bezig om haar remisestelling om te buigen in een winstpunt. Ergens in een paardeneindspel had ze helaas haar winstkansen verspeeld, waardoor het uiteindelijk 6½ – 1½ werd.