Regelmatige overwinning in Zuid-Limburg voor De Pion 1
Een lange reis voerde het eerste team van De Pion op 21
maart naar het in Zuid-Limburg gelegen pittoreske dorpje Klimmen, alwaar de
sterke schaakvereniging Voerendaal haar thuishonk heeft in het gezellige café
Keulen. Voerendaal speelt (ook) met drie teams in de KNSB-competitie, dus het
was een drukte van belang. Een ruime speelzaal bood echter een uitstekende
accommodatie voor drie wedstrijden.
Eenieder was ruim op tijd aanwezig zodat er voldoende
tijd was voor acclimatisatie. En dat heeft zijn vruchten afgeworpen!
Onze tegenstanders Voerendaal 2 waren op volle sterkte
opgekomen. Op de eerste vier borden had De Pion 1 een licht ratingoverwicht, op
de borden 5 t/m 8 had Voerendaal 2 een fors ratingoverwicht.
Andy Baert (niet twee keer in twee weken vanuit
Zwitserland, waarvoor alle begrip) en Paul Kuijpers (bruiloft van een goede
vriend in Polen) waren verhinderd. René van den Broek stelde vol van clubliefde
zijn vrije zaterdag ter beschikking en Charles Kuijpers viel tegen heug en meug
voor de derde keer op rij in.
De wedstrijd verliep voorbeeldig voor de onzen. De eerste
remise viel op bord 8 waar René met zwart de sterke Dragos Ciornei (2198) met
sterk spel in het Schots gewoonweg bijna van het bord speelde. In zeer goede
stelling mocht hij van teamleider Charles Kuijpers remise aanvaarden. Achteraf
hadden we daar wel een beetje spijt van. In de post-mortem bleek alras dat René
vrijwel gewonnen stond, en slechts met zijn laatste zet een iets mindere had
gedaan.
De tweede remise viel op bord 6, waar Charles Kuijpers
(voor de derde keer met zwart) in de Tarraschvariant van het Frans traditiegetrouw
op zet 15 remise aanbood aan Luc Zimmermann die dat na zeer lang nadenken
weigerde en prompt een bok schoot. Op zet 17 bood Luc zelf van de schrik zelf
maar remise aan hetgeen Charles die zoals wel eens vaker niet in een
strijdlustige bui was, met het oog op de overige stellingen aanvaardde. Het
oordeel van Fritz13 was op dat moment zoals later bleek -0,90.
Daarna kwam De Pion 1 op voorsprong. Jan van Mechelen
speelde op bord 2 met zwart tegen Benjamin Nachbar een rustige Nimzo-Indiër
waar echter heel snel de vlam in de pan sloeg. Jan kende de wilde variant beter
dan zijn tegenstander en die kon vrij snel de stukken in de doos doen.
Op het zevende bord speelde onze IJslandse crack Ludo
Tolhuizen (net terug van het toernooi in Reykjavik) met wit een rustige partij
tegen Bart van der Zwet. Positioneel leek het even helemaal mis te gaan met de
witspeler, doch hij kon het evenwicht herstellen door zijn extreem slechte
loper af te ruilen. Daarna was elk vuur uit de stelling.
De vierde en laatste remise viel vervolgens op het vijfde
bord. Pim Eerens speelde daar een prima partij tegen de moderne verdediging van
de sterke Jack Renet. Pim had ruimtevoordeel en de enige open lijn doch zwart
had nét voldoende tegenspel.
Stefan Colijn die een zwaar seizoen beleeft, speelde op
bord 4 met zwart tegen André Kruger. Na een partij die bol stond van
verrassende zetten, ging wit ten onder aan een dodelijke penning op de e-lijn
die een kwaliteit kostte zonder enig tegenspel.
De laatste twee partijen waren lange slagwisselingen. Op
het eerste bord speelde Thierry Penson met wit tegen Claus Andok een
voortreffelijke partij. In een moderne verdediging verwierf Thierry eerst het
loperpaar, en vervolgens een pluspion met behoud van een drukstelling. Een
toren en paard op de damevleugel van de zwartspeler namen lange tijd niet deel
aan de strijd waardoor de zwarte pionnen als rijpe appels van het bord vielen. De
Duitse Voerendaler dronk de gifbeker met uiterste volharding volledig leeg
totdat Thierry met vier (!) pluspionnen en overactieve stukken de zwarte koning
ondekbaar mat dreigde te zetten. Jammer was dat zwart één zet voor het mat
opgaf.
De laatste score kwam van Mark Smits die met wit op bord
3 de ervaren en solide Henk Temmink als opponent had. In de Konings-Indischachtige
opening speelde Mark enigszins frivool waardoor zijn koning op f1 terechtkwam,
maar dat had geen desastreuze gevolgen. Lange tijd had zwart gering voordeel
doch het tij keerde toen de torens van Mark op de zevende rij binnendrongen. Na
ruil van een toren won Mark de zwarte h-pion waarna zijn eigen h-pion in hoog
tempo naar het promotieveld marcheerde. Toen de promotie onafwendbaar was,
streek Henk de vlag.
En zo stond er een voorbeeldige score van 2-6 op het
bord. Op alle borden met ratingoverwicht goede overwinningen, op alle borden
met ratingnadeel prima remises waarvan bij René en Charles twee aperte
plusremises.
1. Claus
Andok (2094) – Thierry Penson (2198) 0 – 1
2. Benjamin
Nachbar (2167) – Jan van Mechelen (2206) 0 – 1
3. Henk
Temmink (2178) – Mark Smits (2219) 0 – 1
4. André
Kruger (2191) – Stefan Colijn (2236) 0 – 1
5. Jack
Renet (2183) – Pim Eerens (2039) rem
6. Luc
Zimmermann (2086) – Charles Kuijpers (1970) rem
7. Bart
van der Zwet (2135) – Ludo Tolhuizen (2114) rem
8. Dragos
Ciornei (2198) – René van den Broek (1831) rem