Pion 4 schiet tekort

Gisteren speelde
Pion 4 uit tegen EVS 1 in Valkenswaard, een team die met destijds pas 1
matchpunt onderaan stond, maar die zeker niet onderschat mocht worden. Er waren
echter wel bepaalde verwachtingen binnen ons team, maar helaas is daar uiteindelijk
niets uitgekomen.

Als eerste klaar
was Mathijs, die op bord 4 met zwart een lastige pion moest toelaten op e6
nadat hij zijn f-pion had opgespeeld. Er kwam zo veel druk op zijn stelling te
staan, wat uiteindelijk leidde tot stukverlies.

Niet veel later
kreeg Ad een remise aanbod. Na een sterke opening was Ad een pion voor komen te
staan, maar het eindspel dat er op volgde was vrijwel gelijk. Na een poos
tevergeefs gewacht te hebben op actie bij andere borden besloot Ad het aanbod
toch aan te nemen.

Nu het 1.5-0.5
voor EVS stond waren er meer Valkenswaardse spelers uit op remise. Zo kreeg
invaller Ton op bord 1 ook een aanbod onder de neus geschoven. Ton kreeg een
lastige opening op het bord waar hij niet helemaal bekend mee was, in
tegenstelling tot zijn tegenstander, wat hem veel tijd had gekost. Toen hij
uiteindelijk de meeste problemen in de stelling had opgelost had hij nog 5
minuten over voor zo’n 15 zetten. In een wellicht gewonnen stelling besloot Ton
onder de tijdsdruk toch maar het aanbod te accepteren.

Ook Erik kreeg
een half punt aangeboden op bord 2. Net als Ton was hij in de opening al veel
tijd kwijtgeraakt, maar wist er een mooie partij voor terug te krijgen. Nadat
de meeste trucjes uit de partij verdwenen waren i.v.m. het afruilen van de
dames besloten de mannen het bordpunt maar eerlijk te delen.

Zo stonden we
opeens 2.5-1.5 achter. Waar ik eerder nog positief was over mijn eigen partij
en over de totale uitslag, bleek ik uiteindelijk toch iets te optimistisch te
zijn geweest. Ik kwam sterk uit de opening en dacht een leuk veld gevonden te hebben
voor mijn paard. Helaas bleek dit veld toch een stuk minder goed dan ik had
gehoopt en werd ik teruggeduwd door een muur van pionnen. Zo kwam ik achter de
feiten aan te lopen en moest ik het hele punt afstaan.

Frank was
zaterdagmiddag de enige van ons team die het voor elkaar wist te spelen om een
vol punt mee te nemen. In een partij waar het een er een lange tijd op leek dat
Frank van plan was om wat stukken te offeren voor een koningsaanval, maakte
zijn tegenstander een paar kleine foutjes waar hij op kon kapitaliseren.

Met de stand op
3.5-2.5 waren alleen de mannen Snijders nog bezig. Bas was op bord 7 in een
geheel remise eindstelling beland, maar zijn tegenstander dacht nog kansen te
hebben met een paard tegen loper. Na iets van 70 zetten had Bas’ tegenstander
er dan toch eindelijk genoeg van gehad. Ondertussen had Anthony op bord 8 het
voor elkaar gekregen om een kwaliteit te winnen. Dit kostte hem echter later
wel wat pionnen en zo kwam er toch nog een lastig eindspel op het bord. Jammer
kreeg Anthony het niet voor elkaar om er een punt uit te sprokkelen. Eindstand
5-3, Pion 4 met lege handen naar huis.

T	EVS 1	1784	De Pion 4	1687	5	3
1.	Arno van Osch	1930	Ton van der Werf	1824	½	½
2.	Peter Rietra	1915	Erik van Elven	1902	½	½
3.	W. Maes	1834	Frank Lambregts	1809	0	1
4.	Bart Salters	1804	Mathijs Verbeek	1782	1	0
5.	Paul van Zon	1826	Joris Kok	1619	1	0
6.	Johan Raap	1637	Ad Bruijns	1718	½	½
7.	Erwin Talpe	1690	Bas Snijders	1430	½	½
8.	Ton Roeten	1633	Anthony Snijders	1409	1	0