Orde in het universum hersteld: Drionezen winnen met 4.5-3.5

In het verslag  van de
vorige ronde kon u lezen dat de Drionezen lelijk van slag waren, er werd zowaar
gewonnen met de ruime uitslag van 6-2! De rondes daarvoor was het driemaal
4.5-3.5 en eenmaal 5-3, hetgeen betekende dat wij slechts een half punt aan
efficiëntie hadden verloren. Na wat duidelijke taal van de teamcaptain leverden
de Drionezen deze ronden weer een trademark prestatie: 4.5-3.5 tegen Checkmate
1.

Ruim van tevoren hadden de gebroeders Riemens zich afgemeld
in verband met vakantie en René van den Broek werd bereid gevonden om als
supersub te fungeren. Het gevolg was dat wij op basis van rating de sterkste
opstelling van het seizoen hadden (1912 gemiddeld). De vraag was of onze topscorers
(7.5 uit 8 gecombineerd) danig gemist zouden worden of dat de ‘oude garde’ de
klus even simpel zou klaren.

Onze tegenstander betrof een curieuze: Checkmate 1 uit
Weert. In de NBSB. Weert hoort volgens mensen met topografische kennis bij
Limburg. Dus niet in de NBSB. De edele taak was aan de Drionezen opgedragen om
die matchpunten dus in Brabant te houden!

Al vroeg in de wedstrijd leek het alsof er een strijdplan te
herkennen was bij onze tegenstanders. Eric, Jordy en volgens mij Carlo en/of
Rogier kregen binnen twee uur remise aangeboden. Zouden ze snelle remises
willen en dan proberen te scoren op de onderste borden? Nog maar even wachten
met het aannemen dus!

Jordy speelde op bord 1 met zwart een Budapest gambiet met
g5 en wit (Dirk Bergmans) reageerde hierop met een opstomende h-pion. Op het
moment van remise-aanbod wist Jordy de theorie te herinneren dat hij in die
stelling gewoon korte rochade kan/moet spelen maar hij vertrouwde het niet
helemaal. Jordy dacht na en wachtte tot een van de partijen van de anderen
zouden leiden tot een voorsprong. Toen de stelling van ondergetekende zeer
voordelig was geworden nam hij het remise-aanbod aan.

Ikzelf speelde met zwart op bord 5 tegen Raymond Briels die
een gesloten Siciliaan speelde met e4/f4/d3/c3. Ik reageerde hierop met een
dragon-opstelling en probeerde ruimte te pakken op de damevleugel met b5/b4/a5.
Wit ging voor de aanval met g4 en h3 met het idee om f5 door te drukken. Dat
kreeg hij ook voor elkaar maar op een volledig verkeerd moment. Het centrum
werd opgeblazen en een handig (tijdelijk) loperoffer maakte een prachtig paard
op e4 mogelijk, dat later op f2 voor de witte dame werd geruild. Wit spartelde
nog wat na, zoals een onthoofde kip ook nog even ‘doorleeft’ maar de uitslag
lag vast.

Rogier speelde met wit remise op bord 2 tegen Eric Schouten,
op papier de sterkste speler van Checkmate. Rogier zelf was niet te spreken
over zijn spel, hij had naar eigen zeggen totaal geen initiatief in de stelling
en zag het nut van doorspelen niet echt in. Remise besluiten op een opportuun moment
in de wedstrijdscore dus, 2-1.

Eric speelde met wit een prima partij tegen Alexander
Haspels met zijn huisvariant in het Siciliaans. Na een stuk of 15/20 zetten,
minimaal tijdverbruik en nog in theoretische wateren kreeg hij een
remise-aanbod. Na even nagedacht te hebben koos Eric de theoretisch iets
mindere variant, maar wel een waar zwart een serie heel secure zetten moest
spelen. Op de laatste van deze ging het mis en was het eigenlijk meteen uit, de
witte aanval sloeg vreselijk hard door naar de zwarte koning, 3-1. Saillant detail: Eric had na de vorige ronde de volledige theoretische analyse van de gespeelde variant bekeken en doorgestuurd, hij had hem toen met zwart gehad! Openingskennis heeft zo zijn voordelen 🙂

Met nog 4 partijen te gaan hadden we een prima tussenstand
bereikt, al was het niet meteen duidelijk waar de resterende anderhalve punt
precies vandaan zouden komen. Carlo had een in een mooie aanvalsstelling tegen
Jimmy Geboers een kwaliteit geofferd en kreeg daar wat pionnen voor terug. Henk
 op 7 had een pionnetje van Marc Cluyts
gesnoept maar miste dat dit resulteerde in stukverlies voor hem. Marcel had een
gelijke stelling met twee torens en een loper tegen twee torens en een paard,
waarbij het paard van Raimund van Alphen in de vrij gesloten stelling een mooie
centrale positie had en supersub René was heerlijk uit de opening gekomen maar
had een tussenzet van zijn tegenstander over het hoofd gezien, waarna zijn
stukken minimaal gecoördineerd waren en hij geen gebruik kon maken van de
centrale koning van zijn tegenstander Harm Janssen.

Henk probeerde zijn positie met een stuk minder nog te
redden maar moest vrij snel zijn meerdere erkennen in zijn tegenstander, 3-2. Was
er dan nog hoop voor een come-back van Checkmate? Zoals gezegd stonden René zijn
stukken slecht gecoördineerd en zijn tegenstander maakte daar gebruik van door
enkele pionnen te snoepen. Een nutteloze damezet De1-Da5 werd de volgende zet
alweer ongedaan gemaakt met Da5-De1. René verlegde zijn focus naar de centrale
koning van zijn tegenstander en duwde zijn d-pion door en zijn tegenstander
blunderde gelijk. Het simpele d6+, pionvork werd over het hoofd gezien! Het
vervolg was simpel voor René, de zwarte koning werd van c7 naar h8 gejaagd en
daar koos René niet voor een esthetisch stikmatje, maar voor mat met Ta4-Th4,
dan heeft die toren tenminste niet voor niets op a4 gestaan :).

Carlo toonde zich op dat moment een prima teamspeler door
remise aan te bieden. Zijn tegenstander dacht met twee minuten op de klok nog
een minuut na en nam aan, 4.5-3.5! De stelling was op dat moment in het
voordeel van Carlo, hij had een duidelijk plan met het doorduwen van pionnen
richting promotie. Doorspelen had gekund maar matchpunten veilig stellen is
natuurlijk belangrijk!

Als laatste was Marcel bezig op bord 6 tegen Raimund van
Alphen. Marcel had het verkeerde plan gekozen om de stelling van zijn
tegenstander te breken. Hij overzag een tussenzetje waarna hij gelijk het
initiatief in de stelling kwijt was. Hij verloor een pionnetje en trapte
vervolgens in een paardvork. In een ultieme poging  offerde hij materiaal en ging voor een
vrijpion die het nog haalde tot de 7^e rij. Zijn tegenstander maakte
het echter koelbloedig af. Zo werd de eindstand bepaald op 4.5-3.5, de vierde
keer van het seizoen!

Door puntenverlies van Garde blijft Stukkenjagers 3 onze
enige echt gevaarlijke concurrent voor het kampioenschap. De volgende ronde
word onze vuurproef, een thuiswedstrijd tegen datzelfde Stukkenjagers 3. Bij winst zijn
we met twee ronden te gaan vrijwel verzekerd van de bovenste positie, bij
verlies kan het zomaar nog spannend worden. Als het aan de Drionezen ligt
spelen we wederom een soepele 4.5-3.5.

Op naar het kampioenschap!

De Pion 3                  1912 – Checkmate 1                1836 4½ – 3½

1. Jordy Schouten             1996 – Dirk Bergmans              1882 ½  – ½

2. Rogier van Loon            2054 – Eric Schouten              1984 ½  – ½

3. Carlo Rens                 1975 – Jimmy Geboers              1904 ½  – ½

4. Eric van Loon              1942 – Alexander Haspels          1826 1  – 0

5. Rob van der Weegen         1836 – Raymond Briels             1857 1  – 0

6. Marcel Huijser             1857 – Raimund van Alphen         1839 0 
– 1

7. Henk Wennekes              1821 – Marc Cluyts                1866 0  – 1

8. René van den Broek         1816 – Harm Janssen               1527 1  – 0