Opnieuw een zege: RSR-Ivoren Toren 2 – De Pion I 3-5

Vandaag stond voor het eerste team de uitwedstrijd tegen RSR-Ivoren Toren 2 in Rotterdam op het programma. De rit naar Rotterdam verliep voor de auto van Charles bepaaldelijk niet zonder problemen. Twee van de inzittenden, de heren M.D. en R.vd.B. (uit privacyoverwegingen slechts met hun initialen aangeduid; de heer P.J.M. K. die alleen maar meereed omdat hij zijn verjaardag thuis in Rotterdam ging vieren, hield in dit kader wijselijk zijn mond) bleken een zeer gebrekkige algemene ontwikkeling en een slechte smaak op muzikaal gebied te hebben. Zij bestonden het om op enig moment op te merken dat zij de muziek in de auto niet konden verdragen. Ludo en Charles hoorden dit met afgrijzen aan. Het betrof namelijk de live-CD van Brainbox, een monument in de popmuziek. De Heeren dachten met genoegen terug aan het live-concert dat zij samen met Peter en Paul Kuijpers meemaakten in Kruisland of all places.

Uit puur medelijden met de gebrekkig opgevoede jongens heb ik de laatste vijf minuten van de rit maar Alan Parsons (On air) gedraaid, hetgeen de mannekes achteraf bezien toch nog de juiste inspiratie heeft gebracht; zij wonnen beiden. Wat zij natuurlijk niet beseften is dat zij onbewust hun kracht hebben opgebouwd uit de fantastische drumsolo van Pierre van der Linden in “Dark rose”. Maar goed, genoeg cultuur, we gaan over naar de kul tuur van het schaken.

Onze tegenstanders hadden ons gepoogd een rad voor ogen te draaien door op hun website te vermelden dat zij zelf vonden te zwak te zijn voor de tweede klasse. Toch werd het voor De Pion zeker geen walk-over. Halverwege de middag was het allesbehalve duidelijk of we de matchpunten zouden meenemen.
Volgtijdelijk kwamen de volgende resultaten binnenrollen:

Ludo Tolhuizen speelde met wit op bord 1 tegen Nathaneal Spaan. In die partij gebeurde erg weinig. In iets mindere stelling bood Ludo remise aan hetgeen werd aanvaard.
Als tweede eindigde de partij van Peter Kuijpers op bord 6 tegen Aernout Markus. Peter miste in de opening een finesse en werd kansloos opgebracht.

Ik gebruik geen superlatieven meer over Robert Schuermans. Dat hij wint is zo gewoon geworden. Vandaag had hij het echter heel zwaar op bord 4 tegen Bart Gijswijt. Volgens degenen die er wél iets van gezien hebben, stond Robert slecht. Niettemin scoorde hij zijn zevende punt op rij!

Vervolgens won Marc Dogge op bord 5 van Reinier Feiner. Op de heenweg merkte Marc al op dat we een soort tactische opstelling hadden. Dat was ik wel met hem eens, want hij zat best hoog. Zijn tegenstander offerde een stuk om voor mij onduidelijke redenen. Marc neutraliseerde de zwarte dreigingen kundig.

Bert van Ael had zijn dag niet. Op bord 7 speelde hij met wit de Leningrader van Gert-Jan van Vliet aanvankelijk subtiel tegen en kwam zeer goed te staan. Later ging het mis. Ik heb er niet veel van gezien dus de lezer zal het hiermee moeten doen.

Op bord 2 speelde Andy Baert een goede partij tegen Peter Torczynski die ik nog uit mijn LSG-tijd bleek te kennen. Andy won op regelmatige wijze.
Op bord 8 speelde René van den Broek een interessante partij met zwart tegen Joop Klijn. Er gebeurden voor de minder begaafden onder ons af en toe onnavolgbare dingen, maar René won uiteindelijk zoveel pionnen dat het eindspel vreselijk uit was.
Daarmee waren de matchpunten binnen.

Charles Kuijpers (op bord 3 met wit) was wéér binnen 7 zetten uit zijn (wel erg dunne) openingsboek. Niettemin wist hij met vier damezetten in de eerste 11 zetten (waarna de dame weer op d1 stond!) een lichte drukstelling te krijgen. Normaal gesproken schuiven we dat gewoon uit, maar via een handige ontsnapping in zijn eigen tijdnood wist tegenstander Philip Westerduin een paardeindspel met één minuspion op dezelfde vleugel te krijgen. Charles had nog enkele uren kunnen melken met vermoedelijk hetzelfde resultaat, maar bood maar direct remise aan. Daarmee was het 5-3 voor De Pion.

We krijgen de kampioensbeker in beeld, dus het wordt oppassen geblazen!