Niet meer denken aan het kampioenschap

Vandaag moest het dan gebeuren. Lijstaanvoerder Veenendaal kwam op bezoek, en aan ons de taak om de twee matchpunten achterstand in te halen en liefst ook enkele van de vijf bordpunten achterstand. Erg leuk was, dat mijn oude Leidse schaakvriend Nico Bosman, met wie ik vele jaren lid van LSG ben geweest, vanuit zijn tegenwoordige woonplaats Veenendaal meekwam.

Lange tijd leek het erop dat er een overwinning voor De Pion zou komen, doch in het laatste deel van de wedstrijd gingen er enkele dingen mis. Het werd een gelijkspel waarmee de kampioensaspiraties voor langere tijd en misschien wel voor de rest van het seizoen op sterk water gezet kunnen worden.

Andy Baert was verhinderd en Robert Schuermans had vrij gekregen van de teamleider maar hij kwam halverwege de middag wel naar Roosendaal om zijn ploeggenoten moreel te steunen.

Het begon al niet goed. Ludo Tolhuizen, met wit vrijwel onverslaanbaar, miste op bord 4 tegen Stefan Bekker iets, verloor een kwaliteit en even later zal hij in een eindspel met een stuk minder. Dat duurde niet lang meer.

De stand werd gelijkgetrokken door Pim Eerens die weer een uitstekende partij speelde met wit op bord 6. Tegenstander Tijmen Kampman kreeg ademnood toen de paarden van Pim zijn stelling binnenvielen. Weliswaar kon hij een directe materiële achterstand nog voorkomen, maar Pim hield in het middenspel twee moordende lopers tegen twee kreupele paarden over. Dat kun je wel aan onze kempo-specialist overlaten.

Op bord 8 had Charles Kuijpers met wit uiteraard weer een solide voordeeltje. Hij sloeg een remiseaanbod van Mike van Niel af, en miste prompt daarna een opgelegde winstkans. In plaats daarvan wikkelde Charles in een oppervlakkige bui af naar een eindspel van een paard tegen een ogenschijnlijk slechte loper. Die inschatting was helemaal verkeerd waarna het op de 38e zet alsnog remise werd. Volgens oom Fritz11 stond zwart inmiddels ruim beter. Foei teamleider, gij moet het goede voorbeeld geven!

Vrijwel tegelijkertijd werd de partij van David Du Pont met zwart op bord 7 remise. Het was een op het oog vrij chaotische partij, waarin Tjaart Offringa met wit via een pionoffer grote druk tegen de zwarte stelling leek te hebben, maar volgens David viel dat wel mee. Opkomende wederzijdse tijdnood was het ultieme argument voor de remise.

Daarna stortte de stelling van Jan van Mechelen met zwart op het derde bord in. Tegenstander Erik van den Dikkenberg bracht in het verre middenspel een paardoffer op f6, dat gevaarlijk leek, maar volgens de berekeningen van Jan niet klopte. Helaas ging de variant wat verder dan Jan had gezien, en de witte aanval sloeg door.

Arlette van Weersel speelde tegen Joost Offringa, aan het begin van de middag de topscorer van Veenendaal met 4 uit 4. Het werd een tweepaardenspel in de nahand met een soort Max Langeaanval maar dan anders. Ja ja, dat is duidelijk. In ieder geval pakte Arlette de aangeboden pionoffers gewoon aan, en sloeg na de aanval van wit hard terug. Arlette bracht daarmee haar score op een fraaie 3 uit 3.

De partijen aan de twee bovenste borden moesten de beslissing gaan brengen, En die werd anders dan het zich aanvankelijk liet aanzien.

Stefan Docx kreeg met zwart op het eerste bord vanuit de opening prima spel. In het verre middenspel overzag hij evenwel een venijnig zetje van John Cornelisse, die daarna de stelling volledig in handen kreeg. De koning van Stefan werd uitgerookt, en daarmee viel een bepaald niet verwachte uitslag.

Thierry Penson speelde een uiterst complexe partij tegen de sterkste speler van Veenendaal, Etienne Goudriaan. Deze offerde een pion, waarvoor hij op het oog grote compensatie kreeg in de vorm van een inactieve dame van Thierry. Onze man had echter verder gekeken, won nog een tweede pion en hield de zwarte stelling in een ijzeren greep. Goudriaan kwam drie pionnen achter, doch liet de onzen nog wel even schrikken met een paardschijnoffer dat bijna tot een dolle dame leidde. Thierry kon het dreigende pat echter simpel opheffen door zijn loper weg te geven, waarna een dame-eindspel met drie pluspionnen restte. Dat eindigde op een wel zeer opmerkelijke wijze. Goudriaan zette zijn dame en prise omdat hij dacht dat hij een dolle dame had, en Thierry nam die dame niet maar besliste de partij met een simpel schaakje. Beide spelers hadden niet gezien dat er helemaal geen sprake was van een dolle dame, want zwart had net een vrije a-pion op a3 gecreëerd.

En zo eindigde deze belangrijke wedstrijd in een voor De Pion teleurstellend gelijkspel.

1. Stefan Docx (2330) – John Cornelisse (2146) 0 – 1
2. Thierry Penson (2203) – Etienne Goudriaan (2307) 1 – 0
3. Jan van Mechelen (2207) – Erik vd Dikkenberg (2167) 0 – 1
4. Ludo Tolhuizen (2165) – Stefan Bekker (2171) 0 – 1
5. Arlette van Weersel (2163) – Joost Offringa (2127) 1 – 0
6. Pim Eerens (21410 – Tijmen Kampman (2175) 1 – 0
7. David Du Pont (2059) – Tjaart Offringa (2046) ½ – ½
8. Charles Kuijpers (1998) – Mike van Niel (1976) ½ – ½