Mannêh op ramkoers met handhaving

Vandaag hebben de Mannêh een belangrijke stap op weg naar de handhaving gezet. In de uitwedstrijd tegen Erasmus kregen de Mannêh met twee matchpunten eigenlijk teveel. 3,5-4,5.

Bij aanvang van de wedstrijd om 12:00 uur bleek Sgt. Huijser nog afwezig alsook de tegenstander van Paul op bord 2 (direct gevolg: Paul moet het verslag schrijven)… Huijser was binnen 10 minuten ook achter zijn bord; de tegenstander van Paul was een ander verhaal…

Benny was deze match als eerste klaar. Hij stond (met zwart op 8) al vroeg met zijn rug tegen de spreekwoordelijke muur; tegenstander Henk de Kleijnen speelde vol op de aanval en leek er eenvoudig doorheen te gaan. Vergeet echter nooit dat je tegen een Man van het Tweede speelt! Na enkele onnauwkeurige zetten (inclusief een stukoffer) wist Benny de dames te ruilen en hield hij een stelling over met een stuk voor 2 pionnen meer. Dit speelde hij vakkundig uit. 0-1

Tedjes gatekaas trok de stand daarna weer gelijk (jammer genoeg). Op het vierde bord toucheerde hij met zwart zijn koning op het verkeerde moment. Hij zag te laat dat hij f7 verloor na zijn verplichte 0-0-0. De stelling was daarna al vrij snel hopeloos; Tedjes probeerde nog wel een koningsaanval te starten, maar tegenstander Jan Seeleman speelde het vakkundig en hard uit. 1-1.

De Mannêh kwamen wederom op voorsprong dankzij Ngo Hin. Ngo Hin verhoogde zijn score naar een magistrale 5,5 uit 6 met wit tegen Leo de Jager. In een franse afruil met een op het oog vrij saaie stelling probeerden beide er wat van te maken. Ngo Hin vond een (toren) schijnoffer waarmee hij een pion won; toen zijn tegenstander dacht een tegenoffer te kunnen plaatsen raapte Ngo Hin gedecideerd een toren op waarna het over was. 1-2. Met nog drie ronden te gaan lonkt een absolute topscore voor Ngo Hin!

Om de spanning erin te houden was Peter de volgende die klaar was. Hij kwam er met wit niet aan te pas tegen Pietrow. Naar eigen zeggen blunderde hij positioneel op zet 9 en in de volgende 7 zetten herhaalde hij dit nog 4 maal. Na 23 luttele zetten had Peer een Dankeriaanse tijdnood met nog 1 minuut op de klok. Probleem was alleen dat de stelling ook totaal verloren was. 2-2

Met nog 4 borden te gaan en een 2-2 tussenstand zag het er niet best uit. In de resterende partijen stonden Carlo en Paul bedenkelijk, had Eric net een groot deel van zijn voordeel weg zien smelten en Huijs was (zoals gebruikelijk) nog niet helemaal duidelijk…

Toen sloeg het noodlot echter toe voor Erasmus. Na drie kwartier was de tegenstander van Paul (bord 2) er nog steeds niet, ook zijn telefoon werd niet opgenomen. Om kwart voor één nam een invaller (Frits Steenbergen) plaats achter het tweede bord. Vervolgens kwam om twee minuten over 13:00 de originele tegenstander van Paul alsnog binnen; hij dacht dat de wedstrijd pas om 13:00 uur begon! Met een flinke tijdsvoorsprong ging Paul gewoon mee snelschaken met zijn tegenstander. Veel stukken werden snel geruild en de stelling leek erg remise-achtig. Plots schoot wit een positionele bok van jewelste waarna Paul snel groot voordeel behaalde. Op dat moment sprak EvL als vervangend TL: pff begint als laatste, wilde als eerste klaar zijn! Vanaf dat moment ging het met Paul bergafwaarts, van een ruime -2.67 naar 0.00 in 5 luttele zetjes… Uiteindelijk restte een eindspel T+L tegen T. Gelukkig voor Paul liep zijn tegenstander het mat in, na 108 zetten was het punt binnen! 2-3.

Op het moment dat Paul won gaf Carlo op. Na een opening waarin veel tijd geinvesteerd werd door wit (Carlo) kwam er een stelling op het bord waar Carlo toch zeker perspectieven had. Zijn tegenstander (Pieter Sturm) kreeg echter een zeer sterk pionnenblok in het centrum terwijl Rensch met een zwakke f4-e5 structuur bleef zitten. Sturm speelde dit sterk uit en maakte het karwei netjes af. 3-3

De laatste twee partijen (Eric en Marcel) moesten ten minste 1 bordpunt opleveren om een matchpunt mee terug naar Roosendaal te nemen. Eric had de hele dag een prettige stelling gehad tegen Jaap Staal. Na een kleine onnauwkeurigheid van Erics kant werd het een min of meer gelijke stelling. Eric probeerde het nog wel, maar er zat weinig meer in dat remise. Op dat moment was het ook voldoende! 3,5-3,5

Marcel had ondertussen een spannende wedstrijd tegen Leo Verhoeven. De stelling was onduidelijk in het middenspel, maar tegen het eindspel aan begon de stelling van Marcel steeds beter te worden. Op het moment dat enkele Mannêh de adem inhielden vanwege de dreigingen van wit, speelde Marcel gedecideerd c4! met een doorbraak en een niet te stoppen vrijpion. Huijser scoorde het volle punt, en daarmee ook de matchpunten! 3,5-4,5.

Al met al kregen Paul en Benny wellicht teveel, terwijl Eric misschien meer had kunnen halen uit de stelling. Om een uur of half zes togen de Mannêh weer terug naar Roosendaal voor een welverdiende pint! De staart zwiepte hard, terwijl de kopborden het weer zwaar hadden. Feit is echter wel dat de Mannêh nu 7 matchpunten hebben, hetgeen ongetwijfeld voldoende is voor handhaving.

Erasmus (1950) – De Mannêh (1961)
1) A. Pietrow (2070) – Pe. Kuijpers 1-0
2) F. Steenbergen (1769) – Pa. Kuijpers 0-1
3) P. Sturm (2059) – C. Rens 1-0
4) J. Seeleman (1993) – T. van Eck 1-0
5) J. Staal (2023) – E. van Loon 0,5-0,5
6) L. Verhoeven (1998) – M. Huijser 0-1
7) L. de Jager (1888) – N.H. Cheng 0-1
8) H. de Kleijnen (1805) – B. Onrust 0-1
Einduitslag: 3,5-4,5