Mannêh lijden pijnlijk verlies

De dag begon uitermate moeizaam, toen bleek dat de auto van C. Kuijpers met een lekke band achter moest blijven op de Onyxdijk, maar gelukkig was Erik-Jan goed bereikbaar én bereid om te rijden, dus zo werd een transport-probleem verholpen kort nadat het geconstateerd werd.

Vandaag werd in een drukke sporthal (al was daar in onze speelzaal niet al te veel van te merken) te Goes de 6e ronde van klasse 3F gespeeld. Bij het ingaan van de ronde stonden de Mannêh keurig in de middenmoot met 3 Zeeuwse teams in 3 ronden tijd op het programma was het mogelijk om voorzichtig naar boven te gaan kijken.
Het op papier zwakkere Goes (gemiddeld 53 punten per bord minder, al trekt Joey Grochal het gemiddelde van Goes nog een stuk omhoog ook) zou dan ook gewoon verslagen moeten worden. Echter bleek deze hoop snel te vervliegen toen de match een aantal uur onderweg was. Lange tijd (tot een uurtje of 4) stond het 0-0, maar meerdere onweerswolken hadden zich verzameld boven enkele borden en het duurde dan ook niet lang voordat de eerste nullen bijgeschreven werden.

De eerste nul kwam op naam van Ted te staan, die in een Nimzo-Indisch (Sämisch variant) eigenlijk nooit echt goed in de partij kwam. De witspeler, Hans Welten, kan e4 doorzetten (wat in deze variant betekent dat wit goed staat volgens wat commentaar) en nadat wit ook nog een dubbelpion op de f-lijn kan veroorzaken stort de stelling van Ted in hoog tempo in. Meerdere pionnen gaan verloren (waaronder beide f-pionnen) en later wordt ook de dame ingeleverd en is de eerste nul een feit. 1-0 voor Goes.

Op bord 4 had Ngo Hin geen fijne middag tegen Rinus Burgerhoff. Tot een zet of 25 was er niet echt een vuiltje aan de lucht. Zijn koningsstelling was weliswaar verzwakt over de zwarte velden, maar een concrete dreiging van de witte kant was er nu ook niet echt. Dan volgen een aantal mindere zetten van Ngo Hin, waardoor het plots voorbij is. Terwijl wit probeert iets te beginnen op de koningsvleugel staan alle zwarte verdedigers op de dame vleugel, waardoor een aanval onafwendbaar wordt. Een witte loper land (gedekt door een pion) op f6 en de enige manier om een direct mat te voorkomen is het offeren van (te) veel materiaal, reden voor Ngo Hin om op te geven. 2-0 voor Goes.

Wat er precies in de partij van Ivo misging is ondergetekende ontgaan, aangezien de notatie stopt op zet 29 en er volgens Fritz nog niets aan de hand is. De strepen erna geven het idee dat er tijdnood is voor Ivo en daarin zal er iets fout zijn gegaan, al heeft ondergetekende geen idee wat precies. Wat wel bekend is, is dat Ivo verloor van Joey Grochal, helaas, 3-0.

Daarna komen de Mannêh eindelijk van die hatelijke nul af. Benny speelt met wit tegen Remco van de Braak een Mora Gambiet en komt daarmee met actief stukkenspel in een prima stelling terecht. De zwarte stukken staan veelal verkeerd en dat levert al snel een pion op. Er wordt zwaar materiaal geruild (Dames + een set torens van het bord), waarna de beter gepositioneerde stukken van Benny de zwarte stelling onder druk blijven houden. Wanneer het notatiebiljet stopt (zet 30, er volgden in de partij nog enkele zetten die niet genoteerd zijn), is Fritz in een absolute jubelstemming en het punt dat Benny bij mocht schrijven was terecht. 3-1.

Op bord 7 krijgt Erik-Jan, spelend met wit tegen Joey v/d Braak, Scandinavisch tegen en door wat minder secuur spel komt hij niet zo goed uit de opening. (-0.83 op zet 8) De stelling stabiliseert echter binnen een paar zetten en zal de remise-marge daarna niet meer verlaten. Uncle Fritzie schommelt heen-en-weer rond de 0 (met enkele zeer korte uitschieters richting + en – 1), waarna er een ongelijk loper-eindspel op het bord komt. Waar Ted zo’n eindspel moeiteloos zou winnen (na terugkomst kwam het onderwerp ter sprake en kwam met wat statistieken: 12 uit 13 in ongelijke lopereindspelen), bleek Erik-Jan te moeten berusten in remise. 3.5 – 1.5 in het voordeel van Goes.

De volgende die klaar was, was Cees op bord 8 (met zwart tegen Rien de Böck). Op zet 7 komt Rien met het (voor ondergetekende) wat onorthodoxe Dh5 (na g6 komt er een zucht van verlichting van Erik-Jan, omdat Cees zich niet mat had laten zetten!). Cees plant een Paard op d4, die daar prima staat tot er een ruil zich aandient en deze niet geweigerd kan worden.
Zwart blijft echter wel zitten met een achtergebleven d-pion en een dubbelpion op de e-lijn zal ook niet zomaar opgelost worden. Op zet 25 blundert Cees een pion weg, waarna een enkel-Toren eindspel met 2v2 op de damevleugel en 3v2 (nadeel voor Cees) op de koningsvleugel begint. Op zet 51 kan er afgewikkeld worden richting een Pion+Toren vs Toren eindspel en ondanks dat dit nog een tijdje doorgespeeld wordt, is het potje remise. 4-2 voor Goes, nog maximaal een gelijkspel haalbaar…

Onze TL speelde op bord 3 met wit tegen de topscorer van klasse 3F: Maxime le Clercq. In een Sveshnikov kwam het voor Marloes verrassende: 9. Da5+, waarna het leek alsof Marloes vrij simpel een kwaliteit (toren tegen stuk+pion) kon oprapen. Later bleek (zowel in de partij als in Fritz) dat zwart meer dan voldoende compensatie voor de kwaliteit had. Echter zou er bij correct spel van wit niets aan de hand hoeven te zijn. Marloes verzuimt echter om de gevaarlijke zwartveldige loper van het bord te halen, waardoor opstomende pionnen van zwart moeilijk te stoppen zijn. Kort na de tijdnoodfase offert Marloes de kwaliteit terug, maar het kwaad is al geschied, de zwarte pion op e3 loopt door naar e2 en zal uiteindelijk kunnen promoveren wanneer de zwarte koning erbij komt. 5-2 voor Goes.

Ondergetekende was als laatste bezig op bord 2. Na een wat “gebruikelijke” opzet was zwart (zowaar) zeer sterk uit de opening gekomen en kwam zo al snel goed te staan. De witspeler, te weten Louis Nieuwenhuijse speelde wat onnauwkeurig waarmee de zwarte ontwikkeling met tempo voltooid werd.
De tegenovergestelde rochades zorgden er mede voor dat er wat vuurwerk gegooid zou kunnen worden. De aanval op de witte koningsstelling begon voortvarend, maar stokte. Een hoop materiaal werd geruild en wit wint praktisch een pion. Met wat bluf komt ondergetekende terug met 29. Txb2+! Fritz is er niet van overtuigd (springt één zet lang naar +1.60, maar wit grijpt deze kans niet).
Als de rook is opgetrokken blijft er een eindspel over met T+3 pionnen (f-g-h) tegen T+P. Er wordt nog een tijd lang doorgespeeld, maar de zwarte pionnen zijn niet te stoppen. Eindstelling geeft #3 of #4, maar de witspeler strijkt de vlag voordat dit uitgevoerd kan worden. Later werd geopperd dat er een mogelijkheid was op een theoretische remise (door het paard te offeren tegen de g-pion, maar Fritz 13 geeft in die stelling nog -13, dus ondergetekende heeft zo zijn twijfels…

En zo wordt de eindstand van 5-3, in het voordeel van Goes, bepaald. De Mannêh zakken hiermee terug naar de 8e plaats en moeten volgende ronde (uit tegen Middelburg) scoren om niet terug in de gevarenzone te belanden!
Dan hier nog de gedetaileerde uitslagen:

Goes (1911) – De Pion 2 (1964) 5 – 3
1. Grochal,J.(Joey) (2199) – Kok,I.(Ivo) (2030) 1 – 0
2. Nieuwenhuijse,L.(Louis) (1943) – Kuijpers,J.S.F.(Jos) (2025) 0 – 1
3. Clercq le,M.(Maxim) (1880) – Peeters,M.(Marloes) (1976) 1 – 0
4. Burgerhoff,M.J.(Rinus) (1901) – Cheng,N.H.(Ngo Hin) (1947) 1 – 0
5. Braak van de,R.(Remco) (1884) – Onrust,B.(Benny) (1916) 0 – 1
6. Welten,H.(Hans) (1823) – Eck van,T.N.(Ted) (1974) 1 – 0
7. Braak van de,J.(Joey) (1842) – Colijn,E.J.(Erik-Jan) (1935) ½ – ½
8. Böck de,R.(Rien) (1819) – IJzermans,C.(Cees) (1910) ½ – ½