Jeugdcompetitie ten einde…
Ladies and Gents… we did it! Het is gelukt, de Pion heeft de meesterklasse van de jeugdcompetitie overleefd!
Zaterdag waren de laatste 2 ronden, en, zo was ons van tevoren verteld, we konden alleen als alles slecht uit zou vallen nog degraderen… Dus vol goede moed gingen we op weg naar de eerste klus, JSC Opsterland. Zij waren nog in de race om het kampioenschap en hadden een gemiddelde rating van 2150. Wij waren al (bijna) veilig en hadden een gemiddelde rating van 1800 een verschil van een slordige 350 elopunten gemiddeld per bord. Vooraf had ik voorspeld dat we met 3,5-0,5 zouden verliezen (erg optimistisch) maar we gingen er toch nog maar even voor zitten (10 minuten te laat omdat de we even een omleiding moesten volgen ivm de begrafenis van zkh Prins Bernhard).
Op bord 1 speelde ik tegen Daan Brandenburg (2320) met wit. Na een (volgens mij) nieuwtje van mijn kant kreeg ik een redelijke stelling op het bord en besloot maar eens voor de aanval te gaan (dat positioneel geschuif is ook niks), echter deed ik dat 1 zet te vroeg waardoor hij direct een breekzet had waardoor ik moest kiezen tussen een zwakke pion en een positioneel slechtere stelling of het verdedigen van mn pion en mijn centrum in de hoop alles bij elkaar te kunnen houden. Ik koos voor optie c, we offeren de pion in ruil voor vage kansen. Die vage kansen werden redelijk snel om zeep geholpen door secuur spel van mijn tegenstander waarna ik maar over ging tot het proberen te keepen van mijn stelling. Er werden wat stukken geruild en toen ook de dames van het bord gingen maakte Brandenburg een inschattingsfout, hij creeërde een vrijpion waar hij eerst de druk wat op had moeten voeren (volgens mij). Hierdoor kreeg ik plotsklaps de kans zijn stukken binnen zijn eigen keten gevangen te houden terwijl mijn stukken (we hadden allebei loperpaar+paard en een zooi pionnen) erg actief werden. Ik vond het de hoogste tijd voor een brutaal remise aanbod. Brandenburg keek opzij naar de andere borden, schudde zijn hoofd en speelde door. 20 zetten later en met nog 2 minuten op zijn klok en een half uur op mijn klok werd het alsnog remise. Dit was overigens het eerste halfje dat Brandenburg in de competitie af moest staan!
Marloes speelde op 2 tegen Tjapko Struik (2139) een Wolga. Na ongeveer 15 zetten besloot Marloes dat het tijd was voor wat frivool gedrag en kwam ze met een origineel stukoffer (waarvan ik dacht dat het theorie was, wat achteraf niet zo blijkt te zijn). 2 pionnen voor een stuk later beheerste Marloes de hele stelling, een beresterke loper op de a1-h8 diagonaal had de open a-lijn onder controle en het pionnenfront kon snel gaan stomen. Ze won er nog een pion bij en kreeg een vrijpion op c3. Ik had het punt al geteld maar was ietwat voorbarig aangezien het niet zo makkelijk was. Tjapko verdedigde sterk en stukwinst kwam er net niet door telkens voor Marloes. De vrijpion kwam ver maar het bolwerk vertoonde scheurtjes. Wit maakte daar goed gebruik van en er kwam een stelling op het bord met 2 verbonden vrijpionnen tegen een stuk. Dit was niet meer te winnen vanwege de brakke koningsstelling van Marloes en er werd tot remise besloten. In de analyse bleek dat Marloes via een kwaliteitsoffer wellicht de winst had kunnen pakken maar het was verre van duidelijk!
Wouter speelde op 3 een puike partij met de witte stukken tegen Harmen vd Berg (2088). Positioneel stond Wouter al vrij snel heel behoorlijk, de stukken stonden stevig, pionnen stonden mooi, EN Wouter had de kans om op de koning af te rennen! Wouter in zijn element dus… De witte stukken liepen richting koning en de zwarte stukken probeerden een verdediging op orde te krijgen. Zwart dacht een stuk te winnen door een vorkje. Wouter had dit echter al doorzien en gepland en offerde. Hierdoor kreeg hij een toren en 2 verbonden vrijpionnen voor 2 lichte stukken. Op dit moment wilde Wouter iets te hard met dreigingen bezig zijn en speelde f5, als hij echter e5 had gespeeld was de zwarte stelling in no-time ingestort… F5 opende wel de weg voor een aantal matdreigingen en zag er op zich ook niet verkeerd uit. De dames werden geruild en Wouter kreeg er nog een pion bij, 3 verbonden vrijpionnen! Ook de open h-lijn was voor Wouter, na een paar onnauwkeurige zetten waren er ineens kansjes voor zwart. De zwarte stukken kwamen binnen en in een penibele situatie moest Wouter snel mat dreigen, zwart kon niets anders doen dan via eeuwig schaak remise forceren.
Jos, topscoorder van het team met 4,5 uit 6, speelde op bord vier met zwart tegen Jelmer Veltman (2054). Na een typische Jos-opzet was er een onduidelijke stelling op het bord. Jos opende zijn trukendoos en won een kwaliteit en een pion. De stelling was echter nog wel gevaarlijk omdat zijn tegenstander een vergevorderde vrijpion kreeg. Dit leverde problemen op. Na een onoplettendheidje promoveerde de pion en kwam Jos een dame tegen een toren achter. Nu is Jos niet voor 1 gat te vangen, dus probeerde hij nog een vesting te bouwen. Helaas lukte dit niet en ging Jos uiteindelijk nog ten onder.
De wedstrijd eindigde hierdoor in een 2,5-1,5 nederlaag. Halverwege had ik nog optimistisch het thuisfront verteld dat we nog wel eens met 3-1 of 3,5-0,5 zouden kunnen gaan winnen! Achteraf vertelde Tjapko Struik dat ze vooraf met name veel bordpunten wilden scoren tegen ons, achteraf waren ze allang blij dat ze de match uberhaupt gewonnen hadden. Tegen een team met gemiddeld 350 punten/bord meer hadden we laten zien dat we underrated zijn!
Met nog 1 ronde te gaan konden de rekenmachines te voorschijn komen. En ja hoor! Het ergst denkbare scenario werd werkelijkheid, er waren 4 teams die ons niet meer in konden halen, maar er waren ook nog 3 teams die gelijk of boven ons konden komen waardoor degradatie nog een reeële mogelijkheid was, zeker gezien de indeling!
Wij speelden tegen Baarn. Gemiddeld hadden zij 1887 (dus weer 87 punten/bord meer dan wij). Opgetogen over onze prestatie tegen Opsterland hadden we er alle vertrouwen in, maar, zo waarschuwde wannabe-teamcaptain Charles, onderschat ze niet!
Op bord 1 speelde ik tegen Ewoud de Groote (1972) een rare partij. In de Tarrash had ik het idee dat hij de variant niet kende, toch speelde hij het vrij secuur. Toen had hij een hersenspinsel waar hij een schijnoffer dacht te hebben, maar hij had zich misrekend waardoor ik een pion voor bleef. Met mijn fluwelen (ahum) eindspeltechniek vergat ik mijn loper buiten de keten te zetten. Hierdoor was de stelling dood aan het gaan totdat hij plots dames ruilde. Er restte nog een lastige technische klus met 1 pion meer, ik heb de stelling nog niet door Fritz gehaald maar volgens mij speelde ik het vanaf dat punt vrij goed uit. Na enkele (nuttige) omzwervingen kreeg ik beslissend voordeel waarna alle stukjes precies op hun plek vielen en de stelling verloren was voor mijn tegenstander.
Nadat ik klaar was ging ik even een rondje uitslagen kijken aangezien de rest nog bezig was en het er niet zo goed uit zag voor ons. Marloes stond verloren, Jos stond verloren en Wouter stond ietsje beter… Van de andere uitslagen werd ik behoorlijk zenuwachtig. De 3 teams die nog boven ons uit konden komen stonden er goed voor. Één team had zich al veilig gespeeld en als wij zouden verliezen dan zouden die boven ons eindigen, net als Baarn. Dan zou de wedstrijd tussen Zukertort 3 en Leiderdorp beslissen wie er zou degraderen, bij een gelijkspel van Leiderdorp en een nederlaag van ons zouden wij op een half bordpunt degraderen. We moesten dus koste wat het kost niet verliezen. Maar daar zag het er niet naar uit.
Marloes had een erg lange partij gevolgd door een lange analyse achter de rug en het kwartiertje pauze voorkwam niet dat ze na een goede openingsopzet, waarin ze volgens mij via een korte combinatie een stelling kon krijgen waarin ze kon kiezen voor of een loperpaar of een stelling waarin haar tegenstander 2 geïsoleerde pionnen over zou houden, het verkeerd aanpakte en in een trucje trapte, gevolg: stukverlies. Marloes probeerde nog wel een poos te keepen, haar tegenstander speelde het erg onhandig en heel even meende ik nog een lichtpuntje te zien aan het einde van de tunnel, dit was echter de aankomende trein, Marloes moest haar toren ruilen waardoor de stelling verloren was.
Wouter speelde wederom een prima partij. Met zwart kreeg hij een klein voordeeltje. Dit werd langzaam uitgebouwd en stukje bij beetje wist Wouter zijn tegenstander te overvleugelen. Op het ‘moment surpreme’ sloeg hij genadeloos toe, pakte de e-lijn, tripleerde en had de stelling onder controle. Wouter wist op de 2e rij binnen te komen en begon aan zijn lunch. Uiteindelijk kwam er een eindspel op het bord met 2 pionnen en toren voor Wouter tegen 1 pion en toren. Wouter speelde het handig en won de laatste pion van zijn tegenstander, ruilde de toren en had de sleutelvelden in handen (voor de wat ouderen, Wouter had de oppositie). En hij won dus, een flinke opluchting hierdoor hadden wij ons definitief veilig gespeeld.
Ten slotte was er Jos nog. Jos zijn openingsopzet met wit is bekend… De meningen zijn verdeeld maar ik denk dat we het er over eens kunnen zijn dat zijn opzet van deze partij wel wat erg ver ging… Zijn pionnen stonden na ongeveer 20 zetten als volgt: a2,b3,d4,e3,f3,g3,h2. Een flink gat op c3 dus. Zijn tegenstander stond ontzettend goed, maar Jos is Jos en bleef gewoon keepen. Zijn stelling werd er ietsje beter op maar nog steeds verloren. Jos wist het eindspel nog te bereiken, 2 pionnen tegen 1 pion en allebei een toren. Nog steeds verloren maar Jos kwam met een leuke schwindel, waardoor zijn koning ineens bij de vrijpion stond waardoor het op slag remise werd. 2,5-1,5 overwinning! Het was erg zuur voor Baarn, niet alleen omdat ze meer verdienden dan een nederlaag, maar vooral doordat zij in deze eindstand degraderen op een half bordpunt… Als het 2-2 geworden was (wat een betere uitslag was geweest) dan waren ze niet gedegradeerd.
De individuele prestaties van de spelers tijdens de competitie zijn als volgt:
Paul: 4 uit 8
Marloes: 2 uit 8
Wouter: 3 uit 6
Jos: 5 uit 8
Stefan: 2 uit 2
Volgend jaar spelen we dus wederom Meesterklasse A/B-jeugd, de hoogste klasse van Nederland. Het team zal waarschijnlijk maar 1 wijziging ondergaan, Paul zal te oud zijn en zijn vervanger zal waarschijnlijk Stefan Colijn zijn.
Een uitgebreider verslag van de hele competitie inclusief partijmateriaal volgt nog in het clubblad!