Het tweede is kampioen!

Na het eerste team heeft ook het tweede team het kampioenschap binnengehaald. De laatste wedstrijd tegen Krimpen a/d IJssel 4 werd met 5½-2½ gewonnen. Dat klinkt als appeltje-eitje, maar dat was het niet. Tenminste, niet in eerste instantie.
Krimpen a/d IJssel was geenszins van plan ons het kampioenschap cadeau te doen (en gelijk hebben ze natuurlijk) en had een sterk team opgesteld. Met name op de eerste 4 borden troffen we sterke tegenstanders. Ik zei vooraf in de auto met Henk Alberts en Bas Robben dat met name bord 6 en 7 de zwakke plekken bij Krimpen waren en dat daar zeker gewonnen moest worden. “Ja, ja, voer de druk maar op”, kreeg ik als antwoord. O ja, Henk en Bas zaten vandaag op bord 6 en 7. Maar ze deden wel wat gedaan moest worden. Het duurde lang voor de eerste beslissingen vielen en na ongeveer een uur à anderhalf uur spelen leek het erop dat het vandaag voor ons nog een bijzonder zware kluif zou worden, maar de eerste klappen vielen op… bord 6 en 7! Henk Alberts zag zijn tegenstander 15 zetten lang uitstekende zetten doen (goede kennis van de openingstheorie?) maar daarna volgden wat Henk noemde “wat rare zetten”. Henk kreeg allengs steeds meer voordeel daardoor en won al met al toch vrij gemakkelijk zijn partij. Bas Robben maakte handig misbruik van een open koningsstelling van zijn tegenstander, won ook nog een stuk en ook hij won overtuigend. Muhammed Almatni speelde een goede partij tegen een zeer sterke tegenstander (rating 1847), maar verloor in de loop van de partij 2 pionnetjes en moest het onderspit delven. Zelf verloor ik op schlemielige wijze een pionnetje, dus zocht ik daarna zoveel mogelijk de complicaties op in de hoop aanval te krijgen of ergens een pion terug te kunnen pakken. Dat laatste lukte, waarna een remisestelling overbleef en ik toch nog een halfje wist binnen te hengelen.
De stelling van Ad Bruijns zag eruit alsof iemand willekeurig een doosje stukken over het bord had uitgestrooid. Maar Ad wist wat hij deed. Hij kwam binnen met de dame, creëerde een vrijpion en als klap op de vuurpijl wist hij ook nog de dame te winnen. Hij had nog maar 2½ minuten op de klok staan, maar het vervolg was zo simpel uit te spelen dat zijn tegenstander geen andere keus zag dan opgeven. Nog maar een halfje nodig voor het kampioenschap!
En dat halfje kwam er en nog wel meer ook, want Bas Snijders stond intussen straal gewonnen. Bas had twee pionnen meegesnoept en speelde het eindspel gedecideerd uit: 1½-4½ en daarmee waren we kampioen.
Anthony Snijders trof net als Muhammed een zeer zware tegenstander en bood net als Muhammed uitstekend partij. Alleen verloor hij wel een pionnetje en zag dat nooit meer terug, wat hem de das omdeed in het eindspel. Thimo Linders zette op zijn eigen typische manier de puntjes op de i. Het werd een partij tussen twee jeugdtalenten, de materiaalverhouding bleef lang gelijk, maar Thimo bleef zoals altijd geduldig en secuur spelen en wikkelde af naar een eindspel waarin zijn koning en zijn toren beter stonden dan die van zijn tegenstander. Dat betaalde zich uit: Thimo won het eindspel en bracht ons bordpuntentotaal op 5½.

Missie volbracht, we zijn kampioen! Twee teams van De Pion kampioen, dat brengt vreugde in Roosendaal en de rest van Nederland. In Rotterdam zijn er zelfs vergaande plannen om feest te gaan vieren op de Coolsingel. Het schijnt dat de lokale voetbalploeg daar er ook goed voor staat en waarschijnlijk kampioen gaat worden, dus dan kan die en passant ook in het zonnetje worden gezet. Mooi meegenomen! Zelf vieren we het kampioenschap op de feestavond van 23 juni. Op naar de 5e klasse!

Krimpen a/d IJssel 4 – De Pion 2 2½ – 5½

Niels Groeneveld (1582) – Kees van Hogeloon (1483) ½ – ½
Frits van Duin (1847) – Muhammed Almatni (1630) 1 – 0
Eric Hill (1537) – Ad Bruijns (1690) 0 – 1
Jonathan Zandee (1706) – Anthony Snijders (1481) 1 – 0
Cornelis Pols (1597) – Thimo Linders (1650) 0 – 1
David Verhoef (882) – Bas Robben (1517) 0 – 1
Dick van Buuren (1334) – Henk Alberts (1541) 0 – 1
Thom van Duin (1354) – Bas Snijders (1440) 0 – 1