Het syndroom van Kramnik

Een aantal dagen voor de match tegen TSV Rochade hadden we één reserve en was er geen vuiltje aan de lucht. Eén dag voor de match werd mij door de teamleider van ’t Tweede gevraagd of ik nog een reserve had, dus besloot ik Marc Naalden af te staan en Benny Todts nu wel een ronde te gunnen in het derde. Op de zaterdagochtend werd ik gebeld door de teamcaptain van het eerste, dat Benny Todts in het eerste zou spelen en Frans Peeters in het derde zal invallen. De opstelling om 13:00 uur was daarom als volgt:

1. Ad Bruijns
2. Erik van Elven
3. Jos Kuijpers
4. Bart Peeters
5. Ton van der Werf
6. Benny Onrust
7. Frans Peeters
8. Chris Lambregts

Benny Onrust wist na een viertal zetten zijn tegenstander in een lastig parket te brengen, eigenlijk deed zijn tegenstander dat zelf.
1. e4, d5 2. exd5, Dxd5 3. Df3, c6 4. b3 ??
Met een volle toren voorsprong werd nog lang, heel lang door geschaakt, maar van de tweede minuut in de partij stonden we eigenlijk al met 1-0 voor.

Op het vierde bord wist Bart Peeters het spel van Erik van Elven van de vorige ronde te evenaren. De 11de zet was voor de benjamin van de familie Peeters niet om over naar huis te schrijven en verloor hierdoor een vol stuk. Na een beetje schuiven en balen werd dit de eerste partij die eindigde.

Mea culpa, mea maxima culpa
In een mooie Maroczy Bind (variant in het Siciliaans) waarbij ik mijn tegenstander compleet overspeelde, een kwaliteit won en mijn tegenstander geen actief spel meer had, had ik de tussenstand reeds al op 2-1 staan. In de volgende stelling wist ik de ‘enige’ verliezende zet weten te produceren en verloor door deze enorme blunder.

XABCDEFGHY
8-+-+-+-tr(
7zp-+-+-+-‘
6-zp-+R+-+&
5+-+R+-zp-%
4-+P+-+Pmk$
3+P+-+p+P#
2Pvl-+-+-mK”
1+-+-+-+-!
xabcdefghy

Op het laatste bord wist Chris Lambregts een pionnentje voorsprong te krijgen en geruime tijd dat voordeel niet verder uit te buiten. Het eidspel, met ieder nog een loper, een dame en een paar pionnen, was volgens omstanders gewoon remise. Uiteindelijk wist Chris zijn tegenstander nog mooi te truuken en kwam er 2-2 gelijke stand op het wedstrijdformulier te staan.

Ad Bruijns en Erik van Elven stond nog helemaal gelijk, maar Jos Kuijpers en Frans Peeters stonden duidelijk niet in het voordeel. Even buiten de zaal mijn teamcaptainschap naast me neer gelegd en samen met Bart wat depri-schaak gedaan.

Onze geliefde voorzitter en remise-koning kwam mij melden dat Frans toch netjes aan het schwindelen was en de winst waarschijnlijk wel binnen zou halen. Ad Bruijns kreeg remise aangeboden, waarbij ik in eerste instantie geen toestemming kreeg, maar na toch nog even naar de totaal gelijke stelling gekeken te hebben toch maar heb ingestemd.
Het duurde bij Frans iets langer dan ik had verwacht, omdat hij een geforceerde mat over het hoofd zag, maar een andere winnende voorzetting kwam wel op het bord.

Erik van Elven stond ook heel de tijd gelijk, maar dit was minder duidelijk dan de stelling van Ad. Toen de tegenstander van Erik remise aanbod keek ik naar de stelling van Jos, die duidelijk iets minder was, en besloot toestemming te geven om remise aan te bieden. Achteraf was dit niet wellicht geen juiste beslissing. Na de remise van Erik ruilde mijn inziens Jos de dames onterecht en was de uitslag ineens een stuk duidelijker geworden. Uiteindelijk werd het dus een 4-4 nederlaag…..