Het kampioenschap aan een zijden draadje

In tegenstelling tot het eerste team en de mannekes van het tweede was het derde team inclusief alle teamleden van WLC 1 op tijd aanwezig. We begonnen zelfs 45 minuten vóór het door de NBSB voorgeschreven tijdstip.

Op volle sterkte waren we, want er stond een belangrijke wedstrijd op het programma. En wat is er nu belangrijker dan een wedstrijd van het derde!

Op het achtste bord zat Henk Wennekes goed te schaken en won vrij snel een kwaliteit. De druk steeds verder opvoerende en met nauwkeurig speel was Henk als eerste klaar en uiteraard met een volle punt.

Ivo Kok was op het eerste bord met de zwarte stukken bezig tegen Guus Bollen. Een match die in het verleden meermalen heeft plaatsgevonden en die over het algemeen gelijk op gaat. Ivo kreeg echter in de opening geen grip op de partij en stond met de rug tegen de muur. Ivo moest een kwaliteit geven en werd daarna hardhandig van het bord gezet.

Erik-Jan Colijn speelde op het vierde bord een degelijke partij met een klein plusje. Helaas kon Erik-Jan dat plusje niet omzetten in een voordeel qua materiaal en moest uiteindelijk berusten in een remise door eeuwig schaak.

Op het zesde bord offerde Bart Peeters een pion voor een actieve stelling, echter bleek de actieve stelling minder te brengen dan wellicht gehoopt. Met een pion minder en een mindere pionnenstructuur kantelde de wedstrijd langzamerhand en in het eindspel glipte de partij volledig uit zijn handen. Een jammerlijke 0 voor de in de A-groep goed spelende Bart.

Met nog wat slaap in de ooghoeken kwam Erik van Elven slecht uit de opening en stond hij onder grote druk. Met een dame en paard op de koning van Erik gericht, werd het de hele partij verdedigen. De slotzetten heb ik niet meegemaakt, maar de druk zal hem waarschijnlijk te veel zijn geworden.

Cees Ijzermans speelde een goede partij op het vijfde bord en wist snel een pion voorsprong te creëren. Cees bleef rustig schuiven en wist dat hij de partij moest winnen. Stapje bij stapje kwamen de pionnen steeds verder naar de achterste rij en met samenwerking van de koning en toren kon zijn tegenstander niets anders dan opgeven.

Op het tweede bord zat Bo de Veth en hij bleef zitten! In een niet al te positief uitziende stelling bleef Bo nog altijd zitten. Heb vernomen van Bo dat zijn tegenstander op het laatst ‘vreemde dingen’ aan het doen was en daardoor kreeg Bo de kans om te promoveren en de partij te winnen.

Met een 3,5-3,5 tussen stand, ging het om de laatste wedstrijd. De TL was een draak van een wedstrijd aan het spelen (letterlijk en figuurlijk). In de opening moest Ton een kwaliteit geven voor vage compensatie, maar zijn tegenstander bleek hier moeite mee te hebben. In tijdnood speelde Ton het niet juist en de gelijke stelling kantelde weer. Het eindspel van twee paarden en een pion tegen een paard, was net niet voldoende om er een remise uit te slepen.

Helaas verloren, waardoor WLC 1 nu alleen koploper geworden is in de NBSB 1A klasse. Nu is het hopen dat WLC 1 nog wat steekjes laat vallen….