Het eerste team nog niet terug op het oude niveau: Overschie – De Pion I 3-5

Het eerste team van De Pion heeft de draad weer opgepakt. Hoewel, de vandaag behaalde overwinning was er een met onbekende en ongekende cijfers. Het team lijkt wel een beetje van slag na de ongelukkige nederlaag van de vorige ronde.

De uitwedstrijd in Rotterdam tegen Overschie, dat in onze klasse onderaan staat, was lastiger dan verwacht.

De dag vóór de wedstrijd bleek plotseling dat Andy verhinderd was, maar al snel werd een adequate vervanger gevonden in de persoon van Jan Schuurmans, wiens gezondheid gelukkig zoveel beter is dat het schaken weer gaat. En vanmiddag ging dat zeker. Na een ogenschijnlijk wat dubieuze opzet veegde Jan op bord 4 met zwart zijn tegenstander Cor Feelders (die door de oude garde met veel respect als grootmeester Feelders begroet wordt) van het bord.

Enige tijd later won ook David DuPont op bord 8. In een damegambiet leek het snelle b7-b5 tegen de ervaren Henri Krop niet goed, maar David had het beter gezien. Hij wikkelde af naar een goed eindspel dat hij solide tot winst voerde.

Het werd zelfs 3-0 voor De Pion toen Peter Dankers na zijn gebruikelijke vliegende tijdnood ineens een gewonnen eindspel bleek te hebben. In het middenspel stond tegenstander Maurits de Jong volgens mij zeer goed. Wat er daarna gebeurde heb ik niet gezien.

Daarna scoorde Overschie tegen. Stefan Colijn speelde op bord 1 een doorschuif van de Caro Kan, maar wel een vreemde versie. De strijd ging om veld d4. Toen Stefan verzuimde de koningsvleugel dicht te houden, kwam Henk Ochtman daar eens kijken, met winnende gevolgen.

Robert Schuermans is dit seizoen nog niet in goeden doen. Vandaag kreeg hij met wit de befaamde Dd7-variant in de Winawer van het Frans tegen. Tegenstander Ronald Ruytenberg speelde dat bekwaam. Het exacte verloop van de partij is mij ontgaan, doch het slot was een winstpunt voor Overschie.

Charles Kuijpers speelde op bord 7 het seniorenduel van de dag tegen Willem Hajenius; er zat minimaal 80 jaar schaakervaring achter het bord. Zoals gebruikelijk trok Charles met wit fel van leer, deze keer tegen het Hollands (Leningrader). Met streng positionele middelen kwam Charles zeer goed te staan, en deze keer had hij dat wel door. De slotstelling was voor Hajenius wel erg droevig. Twee minuspionnen en stukverlies, waarbij wit bovendien mataanval had. Daarmee was het eerste matchpunt al binnen, en het tweede zou zeker komen.

Daarvoor zorgde Ludo Tolhuizen op bord 2. Hij speelde met zwart een vrij dubieuze opzet tegen Erik Brandenburg, die in ieder geval optisch heel goed kwam te staan. Ludo rechtte de rug, en kwam zonder veel problemen in een volkomen gelijkstaand eindspel terecht.

Als laatste was Pim Eerens klaar. In een zeer riant ogende stelling met wit tegen Arnout van Kempen verloor hij –waarschijnlijk bij vergissing- een pion, doch daarna kwam hij goed terug. Zijn koning stond wel erg benauwd op h1, met een zwarte pion op f3 en de zwarte dame op h3, maar het ging allemaal net. Met zijn remise verloor Pim helaas wel zijn 100%-score in de KNSB van dit seizoen. Maar het team heeft weer gewonnen, en daar gaat het om.

Gedetailleerde uitslag:

1. Henk Ochtman (2171) – Stefan Colijn (2076) 1 – 0
2. Erik Brandenburg (2157) – Ludo Tolhuizen (2229) ½ – ½
3. Ronald Ruytenberg (2004) – Robert Schuermans (2189) 1 – 0
4. Cor Feelders (2001) – Jan Schuurmans (2140) 0 – 1
5. Arnout van Kempen (1886) – Pim Eerens (2098) ½ – ½
6. Maurits de Jong (1963) – Peter Dankers (2120) 0 – 1
7. Willem Hajenius (1941) – Charles Kuijpers (1982) 0 – 1
8. Henri Krop (2019) – David DuPont 0 – 1