De Pion 2

De Pion 2 heeft weer een horde genomen op weg naar het kampioenschap. Een hele lastige horde, zo bleek wel. De sterkte van De Zwarte Dame uit Kruiningen viel lastig in te schatten: wisselende resultaten en een nogal wisselende teamsamenstelling. Maar wij kwamen erachter dat het toch een verdraaid sterke tegenstander was, die ons dan ook een bijzonder lastige middag bezorgde.
Het team van De Zwarte Dame bestond uit 8 mannen met allen een toch zeer lichte huidskleur. Waar is die zwarte dame dan gebleven? Maar ja, wij spelen in The Black Horse en daar staat ook geen zwart paard in de gang. Het duurde zeer lang voor dat er enige aftekening kwam op de diverse borden. De eerste beslissing viel bij mij op het bord. Ik stond niet onaardig, al had ik last van een ingesloten loper. Toen ik eindelijk de bevrijdende zet kon spelen (of dacht te kunnen spelen) die mijn loper zou bevrijden, offerde mijn tegenstander ineens pardoes een toren op h7. Was dat briljant of een overmoedige zet die hem fataal zou worden? Het bleek het eerste: ik moest gedwongen nemen en daarna ging ik gedwongen mat in 4. Een prachtige combinatie!
Daarna dubbel positief nieuws. Patrick Lubbers won (ik ben vergeten navraag te doen hoe het bij hem gegaan is, dus weet daar verder niks van) en ook Bas Robben haalde een punt binnen. Bas speelde tegen Alexander van 't Hoff, die ook speelde (of nog speelt) bij BSV. Bas speelde een schitterende partij: hij offerde eerst een pion en daarna de kwaliteit en kreeg daarna een overweldigende aanval die hem de winst opleverde.
Henk Alberts liet niet veel later een remise optekenen, maar bij Muhammed Almatni ging het helaas mis. Een ijzersterke pion, ondersteund door een sterke toren drong zijn stelling binnen, terwijl Muhammeds eigen pion buitenspel stond. Muhammed verloor en daarmee kwam de stand op 2½-2½ en was het nog even heel spannend. Even, want een blik op de de borden van Anthony en Thimo, onze superscores in ons team, gaf al snel vertrouwen dat het wel goed zou komen.
Anthony Snijders kreeg een ijzersterke aanval langs de 7e rij en dat leverde hem een stuk op. Hij speelde het secuur uit en haalde het volle punt binnen. Theo Potjes stond niet slecht, maar zijn tegenstander had wel een vrijpion die gevaarlijk kon worden. Het kwartje kon twee kanten op vallen. Totdat Theo op ongelukkige wijze een stuk verloor en hij het niet meer kon redden.
De tegenstander van Thimo Linders had een methode bedacht om zich door Thimo te laten onderschatten. Op zijn trui stond met grote letters "DOM" geschreven. Het werkte niet. In een dichtgeschoven pionnenstelling drong Thimo met zijn koning de stelling binnen en voerde de druk geduldig en subtiel op. Zijn tegenstander kwam steeds meer klem te staan, verloor een paar pionnetjes en zo haalde Thimo het punt en daarmee de overwinning voor ons binnen.
Behalve de wedstrijdwinst leverde het treffen met De Zwarte Dame ons nog een onverwachte winst op. De tegenstander van Anthony (Klemen Pernat Sušek) bleek in Roosendaal te wonen en wil lid worden van De Pion. Uiteraard is hij van harte welkom!
Onze concurrent in de titelstrijd (Sliedrecht 3) won overtuigen met 6-2 van De Baronie 4, dus moet er in de laatste wedstrijd tegen Krimpen a/d IJssel 4 minimaal gelijkgespeeld worden om het kampioenschap binnen te halen. Op papier is Krimpen a/d IJssel 4 een team waar we geen moeite mee zouden moeten hebben. Maar je weet maar nooit. Dus nog één keer met volle kracht er tegenaan en dan kunnen we straks samen het eerste een dubbel kampioenschapsfeest vieren.

De Pion 2 - De Zwarte Dame 2 4½ - 3½
Kees van Hogeloon (1483) - Riny Westveer (1663) 0 - 1
Muhammed Almatny (1630) - Leendert van Klinken ( - ) 0 - 1
Henk Alberts (1541) - Ad van Klinken (1538) ½ - ½
Anthony Snijders (1481) - Klemen Pernat Sušek ( - ) 1 - 0
Thimo Linders (1650) - Marco Baars (1442) 1 - 0
Bas Robben (1517) - Alexander van 't Hoff (1127) 1 - 0
Patrick Lubbers ( - ) - Marius Leendertse (1302) 1 - 0
Theo Potjes (1402) - Flip Meijaard (1326) 0 - 1

Onderweg naar Overschie waren we wat bevreesd voor blokkade-acties. Die vrees bleek, gelukkig, onterecht; de heenreis verliep zeer voorspoedig. Wel gaf onze teamcaptain Bas ons een waarschuwing mee. Overschie 2 stond dan wel niet zo hoog, maar ze hadden in elke wedstrijd minstens 3½ bordpunt. Zo slecht waren ze dus zeker niet. Ook kregen Theo en Henk het nog over vakantie in Spanje. Op de vraag van Theo of Henk nog naar de Sagrada Familia in Barcelona was geweest reageerde Henk fel. "Nee, nee. Ik ga niet een kerk binnen. Dat doe ik niet!" En even later kwamen we aan in Overschie en wat zien we daar? Een grote kerk! Ad vond hem wel mooi en liep eropaf om er een foto van te maken. En op dat moment zagen voor de kerk een groot bord: "Schaakgenootschap Overschie." Die kerk was de speellocatie! En zo moest Henk alsnog de kerk in.
Aan "voor het zingen de kerk uit" doen we niet. Geen korte partijen, geduld is een schone zaak. Daar zijn we tot nu toe ver mee gekomen. Hoewel: Bas Snijders was redelijk op tijd klaar. Remise was het resultaat. Met Ad Bruijns ging het bepaald niet goed. Hij kreeg een venijnige aanval over zich heen en was in serieuze problemen. Ik weet niet of Ad stiekem een schietgebedje heeft gedaan in de kerk, maar als dat zo was heeft het geholpen. Zijn tegenstander blunderde ineens een stuk weg en Ad stond ineens straal gewonnen. Niet veel later gaf zijn tegenstander dan ook op.
Een tijd later dienden Bas Robben en Thimo Linders gezamenlijk een mokerslag uit aan Overschie door beiden hun partij te winnen. Bas maakte met een paar mooie krachtzetten gehakt zijn tegenstander en Thimo walste dwars door het midden de stelling binnen en won overtuigend. En toen stonden we ineens met 3½-½ voor en de winst al zo goed als binnen, met name omdat Anthony en ik intussen ook gewoon heel lekker stonden.
Theo Potjes stond lange tijd bijzonder aardig, maar laat in de partij kreeg hij wat last van vermoeidheid en na een paar mindere zetten verloor hij alsnog. Henk Alberts had het de hele middag al lastig en met een ongelukkige zet was het ineens helemaal uit. Henk voelt zich echt niet op zijn gemak in een kerk, dat blijkt wel. Maar dat kon de pret allemaal niet drukken. Want Anthony stond in een eindspel met in elkaar geschoven pionnen een kwaliteit voor en wat misschien nog belangrijker was in die stelling: zijn koning stond in het midden en kon de stelling binnendringen, terwijl de koning van zijn tegenstander ergens zielig in een hoekje stond. Anthony won en de buit was binnen.
Mijn tegenstander had in de opening een pion geofferd voor tegenspel, maar kreeg geen tegenspel en die pion zag hij nooit meer terug. Toen het eenmaal 4½-2½ voor ons was en ik inmiddels een straal gewonnen eindspel op het bord had, zinspeelde hij er waarschijnlijk op dat ik snel naar huis wou en bood nog even snel remise aan. Daar had ik geen zin in. Dan maar even doorspelen, maar ik geef geen winstpartij weg. Althans: niet vrijwillig. Onvrijwillig dit keer ook gelukkig niet en pakte mijn eerste winst van het seizoen.
Een mooi eindresultaat: winst met 5½-2½. Geen ander team heeft tot nu toe met die cijfers van Overschie 2 gewonnen. Het kampioenschap komt nu echt dichtbij. We staan aan kop en 2 punten los.

Overschie 2 - De Pion 2 2½ - 5½

Mario Dirks (1558) - Kees van Hogeloon (1467) 0 - 1
Menno Maarsen (1610) - Ad Bruijns (1680) 0 - 1
Kris van den Heuvel (1647) - Henk Alberts (1546) 1 - 0
Wil de Gids (1443) - Anthony Snijders (1469) 0 - 1
Remco van Duist ( - ) - Thimo Linders (1650) 0 - 1
Fabio van 't Hoff ( - ) - Bas Robben (1517) 0 - 1
Ruud Gorseman (1425) - Theo Potjes (1414) 1 - 0
Özgür Atmaca ( - ) - Bas Snijders (1440) ½ - ½

We draaien leuk mee aan kop in de 6e klasse, maar tegen de ontmoeting met De Baronie 4 zagen wel een beetje op. Elk jaar hebben we het lastig tegen De Baronie en vorig seizoen zijn we zelfs ongenadig door hen afgedroogd. Onze teamcaptain en onze voorzitter waren voor de ontmoeting met De Baronie ineens zo ver mogelijk weggevlucht: helemaal naar Australië. Op vakantie? Of angst voor De Baronie? Wie zal het zeggen. Ook de beide Patricks (Patrick Heijnen en Patrick Lubbers) moesten we missen. De overigen bleven ontredderd achter. Ergens in de huishoudelijke reglementen staat kennelijk dat De Pion 2 niet zonder Ad mag aantreden. Maar onze Ad zat aan het andere eind van de wereld. Wat nu? Gelukkig bleek na enig speurwerk dat we behalve Ad Bruijns nog een Ad in de vereniging hebben: Ad van den Brand. Hij was 23 jaar lang penningmeester en een behoorlijk goed schaker, maar heeft wel al in 5 jaar geen partij meer gespeeld. Maakt niet uit: het is een Ad en hij is nog altijd lid van De Pion dus hij werd opgetrommeld. We hadden hem wel op bord 8 geplaatst, want iemand die zo lang niet meer geschaakt heeft zou wel eens kunnen zijn vergeten hoe het ook weer moet. Dat viel in de praktijk nogal mee, maar daarover later.
Behalve Ad van den Brand wilde zowat het hele team ook op bord 8 spelen. Want velen klaagden dat ze niet in vorm waren. Ook Muhammed Almatni, door teamcaptain Bas Robben op bord 1 gezet, zou liever op bord 8 spelen. Dat ging me wat te ver, maar ik bood hem wel aan te ruilen met mijn bord (bord 5). Dan zat ik op bord 1, maar zoals ik tot dusverre heb gespeeld in de externe maakte dat niet veel uit. Als je dan toch verliest kun je het beter op bord 1 doen. Want ja, ook ik zat in over mijn vorm.
Wie de uitslag ziet zal waarschijnlijk de wenkbrauwen fronzen over dat getob over onze vorm. Misschien is vooraf roepen dat het niks wordt wel een goede voorbereiding, ik weet het ook niet. Hoe dan ook: alle teamleden speelden de sterren van de hemel, met een klinkende overwinning als gevolg. Het duurde bijzonder lang voordat de eerste uitslag binnenkwam en veel partijen gingen in eerste instantie redelijk gelijk op. Bas Snijders speelde na een paar uur remise, de uitslag van de anderen lieten nog langer op zich wachten. Zowat overal kwam iedereen langzamerhand steeds beter te staan en in één keer kwamen de punten binnenrollen. Ad van den Brand was het schaken echt niet verleerd en won simpel op het 8e bord. Theo Potjes ("Ik had beter niet mee kunnen gaan, want ik ben totaal uit vorm") won dit keer niet met een spetterende aanval, maar speelde rustig, won een paar pionnetjes en scoorde wederom een punt. Naar eigen zeggen was dat mede de verdienste van Ad van den Brand. "Die man straalt zo'n rust uit, daar word ik zelf ook rustig van", aldus Theo Potjes. Henk Alberts was in het begin van de partij in de problemen gekomen, wist die aardig op te lossen, maar wel ten koste van een pion en dat werd hem in het eindspel fataal. Verlies voor Henk, met een stand van 2½-1½ in ons voordeel was het nog even spannend. Totdat er in één klap 3 punten binnenkwamen. Muhammed, nu dus op het 5e bord, won met speels gemak. Tja, als je zelf vraagt om een lager bord moet je ook wel scoren en dat deed Muhammed dus ook. Thimo toverde de ene na de andere krachtzet op het bord, dreef zijn tegenstander tot wanhoop en won ook overtuigend. En ook Anthony, dit keer spelend op bord 3, wat toch ook hoger is dan waar hij normaal speelt, won simpel en overtuigend. En daarmee deed mijn partij ineens niet meer ter zake. Na een redelijk snelle stukkenafruil bleef er lang een gelijkwaardige stelling op het bord staan en dat was intussen niet veranderd. Na herhaling van zetten werd het remise.
We staan nu 2e op één puntje van Sliedrecht 3. Als we die wedstrijd winnen zijn we koploper en hebben we gezien de tegenstanders die we daarna nog krijgen het kampioenschap voor het grijpen. Maar dan moeten we eerst wel winnen van Sliedrecht 3. Ik denk dat het verstandig vooraf te constateren dat dat een zware dobber voor ons wordt en dat we toch eigenlijk zwaar de underdog zijn. Met die gedachte zijn we de vorige wedstrijden ook ingegaan en dat is steeds goed afgelopen.

De Baronie 4 - De Pion 2 2 - 6

Alex Crane (1682) - Kees van Hogeloon (1479) ½ - ½
Bas Ligtenberg (1605) - Henk Alberts (1542) 1 - 0
Simon den Hengst (1563) - Anthony Snijders (1437) 0 - 1
Ron Graumans (1495) - Thimo Linders (817) 0 - 1
Michiel Stafleu (1537) - Muhammed Almatni (1598) 0 - 1
Jan-Leendert Dogterom (1520) - Bas Snijders (1429) ½ - ½
Kees de Leeuw (1413) - Theo Potjes (1385) 0 - 1
Nico Zaal (1299) - Ad van den Brand (1621) 0 - 1

Even genoeg van het voetbal? Schaken is zeker zo spannend! Dat bleek maar weer eens bij de afgelopen ronde van de KNSB-clubcompetitie in de Black Horse. Bij zowel het eerste als het tweede van De Pion was het een echte thriller.
De Pion 2 begon voor de verandering met een 1-0 voorsprong. De tegenstander, RSR Ivoren Toren 3 uit Rotterdam, kwam met 7 man. (Ze hadden dat wel vooraf keurig netjes doorgegeven). Bas Snijders kreeg het punt daardoor cadeau. Vorig seizoen speelden we ook tegen RSR Ivoren Toren en verloren we kansloos, maar dit seizoen zijn enkele sterke spelers er niet meer bij en zijn de Rotterdammers op papier wat minder sterk. Niettemin hebben zij nog altijd een team wat in de top van onze klasse kan meedraaien. Tegen De Pion 2 waren zij slechts met 7 en deden de broers Jungbin Lee en Jungmin Lee niet mee. Aan de andere kant moesten wij het stellen zonder Bas Robben en Muhammed Almatni. En RSR Ivoren Toren hade vervangers voor de gebroeders Lee die in sterkte niet voor hen onder deden. Al met al speelden we tegen een team met een gemiddelde rating van 1588 (da's behoorlijk sterk voor deze klasse) met een paar jeugdspelers van wie de rating waarschijnlijk nog wat achter loopt. Ter vergelijking: onze gemiddelde rating was 1381, al zegt dat ook weinig, omdat Thimo Linders veel sterker is dan zijn rating aangeeft en Patrick Lubbers nog helemaal geen rating heeft.
Onze 1-0 voorsprong was snel verdwenen. Ik blunderde een stuk weg, probeerde nog wat te rommelen, maar mijn tegenstander liet zich niet gek maken en won gedecideerd. Anthony Snijders bracht de voorsprong weer terug. Hij won een pion en wikkelde vervolgens af naar een straal gewonnen eindspel. We stonden voor, maar op veel borden was het nog onduidelijk of hadden onze spelers het knap lastig. Maar ze bleven manmoedig overeind. Ad Bruijns kreeg een scherpe opening voor zijn kiezen, moest alle zeilen bijzetten om niet in de problemen te komen, maar bleef overeind en wikkelde na stukkenruil af naar remise. Thimo Linders kreeg een stelling op het bord met in elkaar geschoven pionnen en ongelijke lopers. Remise was onvermijdelijk. Stand 3-2: dat begon er toch al aardig uit te zien.
Theo Potjes speelde wederom met jeugdig elan en viel de koning van zijn tegenstander aan met elk stuk wat op het bord stond. Een tijdje leek die tegenstander het nog net te kunnen keepen, maar de druk van Theo werd toch te veel en Theo won met een vernietigende mataanval.
Nog maar een halfje nodig voor de winst en dat halfje kwam er. Net als Thimo Linders had ook Henk Alberts een stelling met in elkaar geschoven pionnen en ongelijke lopers op het bord gekregen en moest zijn tegenstander berusten in remise. Patrick Lubbers kon daarna met een gerust hart opgeven. Hij was naar bord 2 geschoven, kreeg een jonge tegenstander die normaal gesproken overigens ook op een lager bord speelt, maar de sterren van de hemel speelde, een prachtige koningsaanval opzette en daardoor een volle toren kon winnen. Patrick zocht nog naar tegenkansen, maar tevergeefs, Hij verloor dus, maar de winst was toch al binnen.
We draaien lekker mee bovenaan en doen nog mee voor het kampioenschap, maar we zijn er nog lang niet. Volgende ronde moeten we tegen De Baronie 4 uit Breda, ook weer een pittige tegenstander. De krachtsverschillen in deze groep zijn bijzonder klein en dat maakt het een heel leuk seizoen.

De Pion 2 - RSR Ivoren Toren 3 4½ - 3½

Ad Bruijns (1686) - Bent Blokland (1730) ½ - ½
Patrick Lubbers ( - ) - Rawi Wortman (1581) 0 - 1
Henk Alberts (1538) - Leo Veth (1671) ½ - ½
Anthony Snijders (1437) - Manixia Wortman (1531) 1 - 0
Kees van Hogeloon (1478) - Wouter Scheffer (1581) 0 - 1
Thimo Linders (717) - Ed van Doorn (1560) ½ - ½
Theo Potjes (1385) - Rik Wortman (1460) 1 - 0
Bas Snijders (1429) - NO 1 - 0

Het team van De Pion 2 zet zijn missie voort. We spelen dit seizoen veel boven de rivieren en dat is soms even wennen. Ze kennen daar geen worstenbroodjes, geen eierkoeken, geen hubkes en zeggen "patat" tegen friet. Vreemd volk, daar boven de rivieren. Wat ze ook niet kennen is elkaar wat te drinken aanbieden. Als je in die contreien je tegenstander wat te drinken aanbiedt kijken ze je stomverbaasd aan met een blik van: "Wat doe je nou?" En zelf zullen ze echt niets voor je halen. Kennelijk is de gewoonte om beurteling elkaar wat te drinken aanbieden daar totaal onbekend. Een kwestie van cultuurverschil binnen Nederland. Maar voor ons wel even wennen, al is het ook weer niet dat we ons eraan ergeren.
Dit keer trokken we naar Spijkenisse. Omdat het eerste team van Spijkenisse in de 1e klasse speelt was er een officiële arbiter aanwezig. Een goede bekende nog wel: Erik Ruben. En dan weet je: de leiding van de wedstrijd is in goede handen!
De wedstrijd tegen Spijkenisse begon met maar liefst 3 remises. Patrick Lubbers, Ad Bruijns en Patrick Heijnen zagen alle drie hun partij stranden in een betonnen remisestelling. Dat gold niet voor Theo Potjes. Theo won de kwaliteit en een pion en won soepel.
Met mijzelf ging het al heel snel totaal verkeerd. Ik speelde de opening totaal verkeerd en stond na 10 zetten een vol stuk achter in een hopeloze stelling. Maar ik kwam goed weg: 5 zetten later won ik een toren en was er ineens weer perspectief. Het bleef link en heel taktisch en ik kwam (achteraf bekeken) nog een paar keer heel goed weg, maar uiteindelijk kwam ook ik in een remise-eindspel terecht en pakte ik toch nog een half punt.
Ons jeugdig talent Thimo Linders speelde heel wat degelijker dan ik. Hij kwam gewoon uitstekend te staan, won hier en daar wat materiaal en won zeer overtuigend. Ook met Henk Alberts ging het van begin af aan uitstekend. Hij kreeg voordeel in de opening, bouwde dat uit, kwam geen moment in de problemen en won gedecideerd.
Muhammed Almatni (dit keer op bord 1) won een pion, maar dit was uiteindelijk niet genoeg voor winst. Na het afruilen van de laatste torens wist zijn tegenstander de oppositie te houden en kwam de pion van Muhammed niet verder. Remise dus.
Niemand verloren, een afgetekende 5½-2½ winst. Succesvolle middag in Spijkenisse. Dat was even lekker na die nederlaag in Delft.

Spijkenisse 3 - De Pion 2 2½ - 5½

Piet Hofstee (1549) - Muhammed Almatni (1604) ½ - ½
Jerry Sandifort (1479) - Ad Bruijns (1686) ½ - ½
Vincent Goossens ( - ) - Patrick Lubbers ( - ) ½ - ½
Fred van den Broeck (1276) - Henk Alberts (1538) 0 - 1
Martin Verheul (1546) - Kees van Hogeloon (1478) ½ - ½
Rienk Pluim (1357) - Thimo Linders (717) 0 - 1
Joey Tessers ( - ) - Patrick Heijnen (1323) ½ - ½
Rinus van der Knaap ( - ) - Theo Potjes (1385) 0 - 1

Wel even wennen... Vorig seizoen gingen we naar Dongen om tegen DSC te spelen. Nu moesten we naar Delft om het tegen DSC op te nemen. Het was dan ook een ander DSC. Niet de Dongense SchaakClub, maar de Delftse SchaakClub. Een tegenstander waar we nog nooit eerder tegen speelden, maar dat geldt voor bijna alle tegenstanders in onze klasse.
DSC 5 (met enige weemoed denken we terug aan de tijd dat we zelf nog zoveel externe teams hadden, zo gek lang is dat nog niet geleden) is een team met veel jeugdspelers. Spelers met lage rating, maar stiekum toch gewoon heel goed. Mogelijk linke soep, dus. Of viel het toch wel mee? Daar zag het aanvankelijk wel naar uit. Patrick Lubbers overliep vrij eenvoudig zijn tegenstander en scoorde het eerste volle punt. Patrick Heijnen had het tegen een piepjong manneke bijzonder lastig, maar wist in het eindspel de winst toch over de streep te trekken. Daarvoor was hij naar eigen zeggen een paar keer bijzonder goed weggekomen, dat wel. Anthony Snijders belandde in een potremisestelling en pakte zo ook nog een half punt mee, met een 2-0 voorsprong mooi meegenomen. Zo was het ineens 2½-½ voor De Pion 2 en zag het er heel goed uit voor ons. What could possibly go wrong?
Wel, vanaf dat moment zo ongeveer alles. Theo Potjes was in jeugdige onbezonnenheid volop ten aanval getrokken, offerde een stuk en wilde zo zijn jonge tegenstandster van het bord blazen. Dat lukte niet. Het meisje bleeft uiterst koelbloedig, gaf geen krimp en verdedigde alles nauwkeurig. Theo's aanval mislukte, hij bleef een stuk achter en verloor. Bas Robben speelde een beresterke partij op het 2e bord tegen een stevige tegenstander (rating 1838), maar naderde tijdnood, moest sneller zetten en kwam op het bord in de problemen. Uiteindelijk ging Bas door de vlag en was het afgelopen.
Mijn eigen partij ging behoorlijk op en neer. Ik kwam in eerste instantie wat onder druk, maar wist me daar onderuit te spelen en stond ineens helemaal niet slecht. Met een schijnoffer wist ik ook nog 2 pionnen te veroveren en even leek het kat in 't bakkie. Alleen stonden mijn stukken even wat ongelukkig en lanceerde mijn tegenstander een gevaarlijke aanval op de koning. Toen ik die dacht te hebben geneutraliseerd had ik ineens een ander probleem: een vijandelijke pion die wel heel snel naar de onderste rij liep. Met kunst- en vliegwerk wist ik die pion te veroveren en even was ik opgelucht. Heel even... Een zet later stond ik mat. De enige manier om dat te voorkomen was overigens om hem een dame te laten halen en dan had ik één of twee zetten later alsnog mat gestaan.
Henk Alberts gaf ons weer even hoop, hij haalde wel nog een punt binnen. In een toreneindspel had hij 2 pionnen meer en hoewel die pluspionnen geïsoleerde dubbelpionnen waren was dat genoeg voor winst.
Met 3½-3½ waren nu de ogen gericht op onze voorzitter Ad Bruijns. Ook Ad trof (op bord 1) een zeer sterke tegenstander (rating 1953), maar niettemin wist Ad lang goed partij te geven. Langzamerhand kreeg zijn tegenstander toch een paar kleine voordeeltjes, de tijd tikte intussen ook al behoorlijk hard weg en in een poging nog wat te redden raakte de dame van Ad ingesloten en moest hij in een nederlaag berusten. Zo verloren we met 4½-3½ en hoewel de nederlaag klein was viel er eigenlijk niks op af te dingen. Mijn voorspelling is dat DSC 5 nog heel ver gaat komen dit seizoen en serieus gaat meedoen voor het kampioenschap.

DSC 5 - De Pion 2 3½ - 4½

Sicco Verwer (1953) - Ad Bruijns (1690) 1 - 0
Arjan Drenthen (1838) - Bas Robben (1512) 1 - 0
Timo Vesters (1510) - Henk Alberts (1532) 0 - 1
Ariël Simon Sabsay (1510) - Kees van Hogeloon (1478) 1 - 0
Jaap de Koster ( - ) - Patrick Lubbers ( - ) 0 - 1
Oscar Verwer (1276) - Anthony Snijders (1437) ½ - ½
Lina el Khaddari ( - ) - Theo Potjes (1385) 1 - 0
Abel Drenthen (1064) - Patrick Heijnen (1323) 0 - 1

Inmiddels staat er ook reeds een uitgebreid verslag van deze wedstrijd op delftseschaaksite.nl