Elo ingehaald door de werkelijkheid, De Pion 1 verliest nipt

Vastbesloten om de valse start van het seizoen tegen Santpoort te doen vergeten, trad het eerste team van De Pion vanmiddag in een thuiswedstrijd aan tegen het uit de eerste klasse gedegradeerde Amersfoort. Dat team is ten opzichte van vorig jaar danig verzwakt door het vertrek van Bram van den Berg en het niet meer meespelen van de supergrootmeester Matthew Sadler.
De Pion trad niet in zijn sterkste opstelling aan. Andy Baert gaf om begrijpelijke zakelijke redenen de voorkeur aan het aanvaarden van een uitnodiging voor een bezoek aan de Grand Prix Formule 1 in Abu Dhabi. Jan Schuurmans was om zwaarwegende privéredenen verhinderd. Gelukkig was supersub Pim Eerens onmiddellijk tot spelen bereid.
Ondanks het elo-overwicht op zeven van de acht borden (!) bracht de wedstrijd niet waar we op hoopten. Het werd een remisefestijn, en de drie partijen die wel in een beslissing eindigden, brachten de wedstrijdzege met 3,5 – 4,5 naar Amersfoort. En zo staan we na de tweede ronde zonder matchpunten op de negende plaats, een ongekend slechte start.

De eerste uitslag viel aan het achtste bord, waar teamleider Charles Kuijpers met wit lange tijd een microscopisch voordeeltje had tegen Johan de Zwart. Op zet 21 overzag hij echter in een afwikkeling een zet die alle venijn meteen uit de stelling haalde, en op zet 25 werd de vrede getekend.
De tweede remise viel op bord 3, zij het in een bijzonder complexe partij. Jan van Mechelen speelde met zwart een opening die niet helemaal goed in zijn geheugen zat, en kwam beroerd te staan tegen René Tonnon. Met sterk spel vocht hij zich terug in de partij. Deze mondde uit in een dubbeltoreneindspel met een pluspion voor wit, maar Jan had voldoende tegenspel voor een remise.
De derde remise kwam tot stand op het vijfde bord. Ludo Tolhuizen speelde met zwart de rustige flankopening van Rogier Dijk actief tegen, doch bereikte geen concreet voordeel. Met het oog op de klok werd na toestemming van teamleider Charles een remiseaanbod gelanceerd, zulks omdat het er op dat moment goed uitzag voor De Pion.
Niet veel later volgde de vierde remise, en wel op het tweede bord. Thierry Penson leek in een Pirc met wit voordeel te hebben tegen Jochem Aubel, doch dat werd vakkundig genivelleerd door de ervaren Amersfoorter die jaren in SMB 1 speelde in de glorietijden van die club.
Daarna kwamen er twee lelijke tegenvallers voor De Pion. Op het eerste bord speelde Stefan Colijn met zwart na een erg passieve opening zijn tegenstander Jeroen Bugel langzaam van het bord. Die kon dat begrijpelijkerwijs niet aanzien, en lanceerde met een stukoffer een gevaarlijke aanval over de h-lijn. Toen Stefan in tijdnood suboptimaal speelde sloeg die aanval snel door.
Het volgende onheil kwam van bord 7. Robert Schuermans speelde met zwart in een Ben-Oni zoals gebruikelijk scherp, en kreeg van zijn tegenstander Joeri Piet zowaar de kans op beide vleugels actief te worden. Al snel stonden er zwarte pionnen op h3 en c4. Op enig moment overspeelde Robert echter zijn hand, en na stukverlies was zijn stelling niet meer te redden. Een aardig ogend dameoffer met een patmotief oogde grappig maar klopte in het geheel niet en een nul was het gevolg.
Superinvaller Pim Eerens speelde een ijzersterke partij. Leek hij in het middenspel even in de problemen te komen via een sterke witveldige batterij van zwartspeler Peter Reedijk, al snel stelde Pim orde op zaken met winst van een kleine kwaliteit. Toen zijn stukken het bord domineerden maakte Pim het zeer krachtig af met een prachtige “achteruitzet” van zijn dame waarna zwart geen enkel verweer meer had tegen groot materiaalverlies.
Aan David DuPont was toen de ondankbare taak een matchpunt te redden door in mindere stelling op winst te moeten spelen. Het T+L-eindspel stond echter gewoon beter voor zwartspeler Gerard van Otten, die afwikkelde naar een toreneindspel waar remise onvermijdelijk was.
En zo kwam een jammerlijk einde aan een ongelukkige wedstrijd. Vanzelfsprekend hebben wij ons leed sportief gedragen, maar we zullen de komende wedstrijden wel uit een ander vaatje moeten gaan tappen.

1. Stefan Colijn (2300) – Jeroen Bugel (2159) 0 – 1
2. Thierry Penson (2204) – Jochem Aubel (2237) rem
3. Jan van Mechelen (2171) – René Tonnon (2113) rem
4. Pim Eerens (2106) – Peter Reedijk (2044) 1 – 0
5. Ludo Tolhuizen (2141) – Rogier Dijk (2075) rem
6. David DuPont (2027) – Gerard van Otten (2025) rem
7. Robert Schuermans (2026) – Joeri Piet (2001) 0 – 1
8. Charles Kuijpers (1989) – Johan de Zwart (1986) rem

N.B. De vermelde ratings zijn die van augustus.