Een verdiende overwinning!

Zaterdag 11 december 2010, de laatste externe wedstrijd van dit kalenderjaar. Geen sneeuw, geen ijzel en zowaar temperaturen rond de 8 graden Celsius. Prima schaakweer dus!

Peter Dankers had een week geleden aangegeven liever toch niet mee te spelen, dus onze geliefde Kap’tein gooit de kaartjes terug in de hoge hoed en zowaar komt er een andere opstelling tevoorschijn. Het lijkt tactisch, maar is het dat ook…?

Tegenstander was Messemaker 1847 1, een van de relatief zwakkere teams in onze groep en daarmee mede-kandidaat voor de degradatie- en handhavingsstrijd. Dus vol goede moed in de auto naar Gouda. Stefan en Marloes namen ieder nog 3 spelers voor hun rekening en iedereen kwam veilig aan bij het sportcentrum “De Mammoet” te Gouda.

Een korte beschrijving van de sfeer die er heerste tijdens de middag:
Buiten de 2 schaakwedstrijden die gespeeld werden, werd er in de zaal vlak onder onze zaal de hele middag gevolleybald (wedstrijden en training) en dat konden we goed horen. Zet een paar dozijn meisjes bij elkaar en niet hopen dat het rustig blijft! Verder werd er ook nog handbal en zaalvoetbal gespeeld, maar daar heeft ondergetekende alleen naar gekeken, daar was niets van te horen verder. Sommige spelers begonnen spontaan waanvoorstellingen te kijken dat de cheerleaders bij hun eigen bord stonden, maar dat was helaas niet zo.

Genoeg intro, nu even kort over de wedstrijden. Ondergetekende schrijft het verslag omdat hij een typische puinhooppartij gespeeld heeft en dus meer bij de andere sporten aan het kijken was dan bij zijn eigen bord. Niettemin is er wel degelijk een hoop bij de andere partijen gezien, dus volgt hieronder een kort overzicht van de partijen op bordvolgorde:

Bord 1
Kopman Stefan nam het met wit op tegen Ben van Geffen. Van de opening heeft ondergetekende niet heel veel meegekregen, maar richting de 30e zet kreeg Ben wat tekort aan tijd en veel belangrijker: ruimte. Stefan had een duo zware stukken gepland op de 7e rij en snoepte een pion mee. De zwarte stukken stond vast op de onderste rijen en hebben nooit echt spel gehad. Kort voor de 40e zet werd de zwarte vlag gestreken, een drijfnatte zwarte handdoek in de ring geworpen (tijdnood is vermoeiend) en het punt bijgeschreven voor Stefan. Keurig!

Bord 2
Benny met zwart tegen Erich Karstan. Ergens rond zet 6 duikt Benny meteen het diepe in en een half uur later volgt een zet die menigeen praktisch à-tempo gespeeld zou hebben, het is maar wat je met je tijd kan doen. De stelling blijft keurig in evenwicht en een uur of 10 later wordt er dan maar besloten dat remise een prima idee is. Niet heel inspirerend, maar elk halfje telt immers.

Bord 3
Ondergetekende met wit tegen Arjan van der Leij. Nou Nou Nou Nou Nou…wat een puinhoop. Binnen 15 zetten geeft…err…offert ondergetekende een stuk en gaat hard op zoek naar compensatie. Er stonden her en der doosjes verspreid en ondergetekende heeft ze allemaal onderzocht om die compensatie te vinden. Helaas, niks te vinden en na lang tegenspartelen en zetjes blijven doen werd op zet 51 dan toch maar besloten dat het tijd was om naar huis te gaan. Kort samengevat: Hopeloos, maar wat wil je…als je omringt bent door schuivers!

Bord 4
Bo met zwart tegen Eduard van Dijk. Een berg theorie op het bord geknald en vervolgens zetjes blijven doen, kort maar krachtig eigenlijk. Officiële versie: ondergetekende heeft hier niets over te zeggen omdat hij er te weinig van gezien heeft…want ja…dat bord was zo verschrikkelijk dicht bij zijn eigen bord. Enkele spelers van Het Nieuwe Tweede dachten dat Bo slecht stond, ondergetekende wist wel beter: niks aan het handje, soepele remise!

Bord 5
Op bord 5 speelde Bart met wit tegen Reint van der Knijff. Bart had het betere van het spel, maar kon lange tijd geen duidelijk voordeel bereiken. Zijn commentaar was (zoals geïnterpreteerd door ondergetekende): “ik realiseerde me dat dit een Charles-stelling was”. Voor de buitenstaanders, een Charles-stelling is samen te vatten als volgt: saaaaaaaaaaaaaaaaaai met een klein plusje, 99.9% kans op een remise, alle partijen terug te vinden in het bij iedereen hopelijk bekende boek: “How to draw with the white pieces in less than 20 moves” by mr. drs. C.M.F.M. Kuijpers.
Terug naar de partij, er zaten nog wat trucjes in de stelling, maar op aanwijzingen van onze Kap’tein forceerde Bart eeuwig schaak in een stelling waar hij kort daarvoor een stuk tegen 2 pionnen offerde. Reint had geen keus en moest dit accepteren. Commentaar achteraf: “Ik had door kunnen spelen, maar moest remise forceren”. Makkelijk om je zo in te dekken toch?

Bord 6
Als bord 3 een hopeloze stelling was voor de witspeler (ondergetekende), dan was de witte stelling op bord 6 aan te merken als een ware catastrofe! Ivo bracht met de zwarte stukken binnen no-time Peter Ypma om zeep. De zwarte stukken waren op sneltreinvaart de witte damevleugel binnengevlogen waar de witte koning zich verstopt had. De volledige witte koningsvleugel (toren, loper, paar en de f-g-h pionnen) was nog onaangeroerd. Alle zwarte stukken daarentegen waren volledig actief en als ondergetekende zich niet vergist was het binnen anderhalf uur klaar. Als het spreekwoordelijke mes door de spreekwoordelijke boter. Zo zien we dat graag Ivo, professioneel hakwerk!

Bord 7
Onze Kap’tein had plaatsgenomen achter de witte stukken op bord 7 en ook deze partij leek lange tijd af te stevenen richting de remise. Dubbeltoren met een iets betere pionnenstructuur voor Marloes. Marloes kon zonder verdere moeite de stelling onder controle houden, maar volgens een “expert” die een vluchtige blik over het bord had laten gaan, was remise het enige haalbare in de stelling.

Bord 8
We zouden hem toch bijna vergeten zijn, Ngo Hin “Chinese Bliksem” Cheng, met zwart tegen Bernhard van der Knijff. Bernhard deed al vroeg een stuk tegen 2 pionnen in de aanbieding (Ngo Hin’s h+g pion tegen een paard), maar de witte stukken van Bernhard leken de stelling toch redelijk te kunnen compenseren. Op een gegeven moment had Ngo Hin nog een Toren + Paard+ een zooitje pionnen tegen een Toren + een zooitje pionnen + de 2 pionnen uiteraard. Één van de pionnen van Ngo Hin was een vrijpion en daarmee kon hij torenruil afdwingen, waarna hij op uiterst koele wijze de partij definitief naar zich toe trok. Netjes!

En toen het stof weer was gaan liggen stond er zowaar een stand van 3-5 op het scorebord, wat uiteraard klopt met de beschrijving, want wij speelden uit. De auto’s op de terugweg waren wat interessant ingedeeld, zo reed Stefan met Ngo Hin en Ivo terug, 3 uit 3 in één auto, terwijl de rest bij Marloes meereed, 4 remises en een nul. Amai wat een stelletje schuivers toch…en een prutser, mag u raden wie dat was.
Overigens werd de terugweg uitermate gezellig dankzij inbreng van Bo die met zijn niet helemaal zuivere stem krachtig mee zong met allerlei liedjes die voorbij kwamen op de radio. Via een omweg via Oudenboschhh kwam iedereen weer veilig thuis.

Gedetailleerde uitslagen:
Messemaker 1847 1 – De Pion 2 3 – 5
1. Ben van Geffen – Stefan Colijn 0-1
2. Erich Karstan – Benny Onrust 1/2-1/2
3. Arjan van der Leij – Jos Kuijpers 1-0
4. Eduard van Dijk – Bo de Veth 1/2-1/2
5. Reint van der Knijff – Bart Peeters 1/2-1/2
6. Peter Ypma – Ivo Kok 0-1
7. Ed Roering – Marloes Peeters 1/2-1/2
8. Bernhard van der Knijff – Ngo Hin Cheng 0-1