Drionezen: Winterkampioen!!!

In het bestaan van een teamkaptein der Drionezen komt het zelden voor dat men over een volledige equipe kan beschikken. Mocht dit onverhoopt een keer voorkomen, dan dient de kaptein zich van zijn taak te kwijten en één der Drionezen teleurgesteld thuis te laten.

Na veel wikken en wegen werd besloten om Rogier deze ronde op de bank te laten plaats nemen om zodoende de wedstrijd tegen Waalwijk (gemiddeld ratingoverwicht van hun kant +89/bord) nog een beetje spannend te houden. Rogier bewaren wij voor als het er écht toe doet! De daadwerkelijke reden is minder heroïsch: een zoekgeraakt aanmeldingsemailtje van Rogier aan de TC.

Over naar de orde van de dag: voor de derde ronde in de promotieklasse NBSB stond een uitwedstrijd tegen Waalwijk op het programma. De Waalwijkers brachten ons vorig jaar de derde nederlaag van het seizoen toe, waarna we de laatste ronde ons best moesten doen om de tweede plaats vast te houden. Zij wonnen toen met 4.5-3.5 en dat is nou precies de favoriete score van de Drionezen. Dit wangedrag vraagt natuurlijk om hard optreden van de onzen, we waren uit op revanche! Het recept: ‘schade beperken’ op de hogere borden (niet des Drionees natuurlijk) en stoomwalsen op de onderste helft (heerlijk). De opstelling was daarom vrijwel op rating gebaseerd met Jordy op bord 1.

Een onaangename verassing kwam in het meespelen van Remco Sprangers bij Waalwijk, hij had dit seizoen nog niet meegedaan maar bracht het elo-overwicht nog sterker bij onze tegenstanders. Verder was het team op volle oorlogssterkte en zou onze revanche dus geen gemakkelijke taak worden. Niet dat dit de Drionezen ontmoedigd 

De openingsfase verliep vrij rustig. Eric merkte op dat er op maar liefst 5 borden Siciliaans werd gespeeld. Jordy, Eric en Noud met wit, Carlo en ikzelf met zwart. Henk had met de zwarten gekozen voor een konings-Indische opstelling, die qua stelling verdacht veel leek op Siciliaans. Marcel en Koen speelden voor de variatie iets anders. Bij mijzelf (zwart tegen Sander van Dijk) werden op zet 8 de dames geruild en werd er vrijelijk met lichte stukken gemanoeuvreerd. Mijn tegenstander kon niet rocheren, ik won een pionnetje maar kwam met mijn eigen koning lichtelijk in de verdrukking en moest het pionnetje teruggeven. Mijn paarden werden echter veel actiever dat de twee lopers van Sander en dus kon er nog wel even doorgeschaakt worden.

Noud op bord 8 was prima uit de opening gekomen in een Siciliaanse draak. Zijn tegestander (Robert Prins) had wat rare dingen gedaan: Dxd4, Dd1 en uiteindelijk Dd2 en het tijdverlies van de damezetten had Noud het initiatief gegeven. De dame van Noud werd dreigend op de damevleugel van wit maar bleek daar een gemakkelijk target om herhaaldelijk weggejaagd te worden. Noud verloor een pion maar had naar eigen zeggen compensatie met zijn zwartveldige loper. Koen op bord 7 speelde een gambietje en kreeg daar de partij lang initiatief voor terug tegen Wim van Wanrooy. Eric speelde op bord 3 tegen Wilbert Schreurs en kwam lekker uit de opening. De stukken konden gemakkelijk worden gericht op de koningstelling van de tegenstander die genoodzaakt was om slechts te blijven verdedigen. Henk kwam wat gevaarlijk te staan door een ver vooruitgeschoven vrijpion van zijn tegenstander (Richard Waeterschoodt) en moest deze koste wat kost blijven tegenhouden. Marcel stond goed, bij Carlo was er ook niet veel aan de hand en Jordy stond in een mindere stelling tegen Remco Sprangers. Zijn aanval op de zwarte koning was nooit echt van de grond gekomen en zwart stond met Ta8, Db8, Tc8 klaar om het witte equivalent in de problemen te brengen. De ongeduldige lezer zal zich vast afvragen: waar blijft het drama? De heroïek? En vooral de punten?

Opeens wint Carlo! Zijn tegenstander (Feike Liefrink) overziet dat zwart gewoon een stuk kan slaan, omdat als hij daarna de dame terugneemt er heel simpel mat achter de paaltjes is. Tsja.. foutjes komen voor en wij staan op een voorsprong van 1-0. Solide partij van Carlo. De volgorde van de partijen is me hier volledig ontschoten aangezien ik zelf met een complexe stelling niet heel veel tijd meer had. Wat ik meekreeg is dat Eric verloor door een stuk weg te geven. Beide spelers stonden hier onder tijdsdruk omdat mogelijke offers van Eric om te winnen en dus ook de verdediging hiervan moesten worden doorgerekend. Zo geven we het ‘cadeautje’ van bord 2 weer terug. Henk leek inmiddels te bezwijken onder de druk van de bijna gepromoveerde pion en bijbehorende zware stukken op zijn onderste rij. Echter tovert hij een tactische grap uit zijn hoed en verrast daarmee zijn tegenstander. Puntje voor Henk. Jordy verliest zijn partij, er was een zwarte pion op de a-lijn het bord overgestoken die eindigde als a3xb2, waarna de a- en c-lijn volledig openlagen voor de zware zwarte stukken. Dat is zover ik het heb gezien, waarschijnlijk ging het daarna en daardoor snel mis. Tussenstand 2-2.

In mijn eigen stelling stelling kreeg ik vanuit mijn ooghoeken veelvuldig mee hoe Marcel het verging. Marcel brak met de witten het centrum open, waarna zijn tegenstander (Hans Sinnige) met een toren binnendrong en een kwaliteit offerde. De koning van Marcel staat ‘onveilig’ (lees niet gerocheerd) en het idee is simpel: zwart gaat mat zetten of zwart gaat verliezen. De dreigingen lijken lange tijd oppervlakkig en ik had vertrouwen in de stelling van Marcel. Dit vond Marcel zelf ook en Fritz mobile bevestigde dit achteraf. Echter kwam de beruchte zeitnot duivel om de hoek kijken. Op een gegeven moment drongen de zwarte paarden de witte stelling binnen en creëerden wat dreigingen wat resulteerde in tijdgebruik en het moeten doen van de laatste 4 zetten in 5 seconden. Marcel moest zelfs zijn laatste zet doen in 1 seconde en hij zweeft met zijn hand boven het bord! Dxe3+, vlug die koning aan de kant (Kf1) en niet La7xe3, daar is geen tijd voor. Helaas, de vlag valt… Verloren op de klok… Of toch niet? Op hoeveel zetten zitten we eigenlijk? De 40^e zet van Marcel bleek de 41^e en het wijzertje van Fritz mobile vloog achteraf van +15 naar -5. Jammer maar helaas had onze Drionees zich ernstig vertelt en had hij maar liefst een half uur om de dame van zijn tegenstander er af te meppen! Na het gespeelde Kf1 kon echter direct worden opgegeven. 2-3.

Dan blijven mijzelf en de gebroeders Riemens over om de wedstrijd terug in ons voordeel te keren. Ikzelf had inmiddels een kwaliteit gewonnen maar moest daar een gevaarlijke vrijpion op e6 voor toelaten. Verschillende matbeelden kwamen in mij op maar ik kon steeds een verdediging vinden voor mijn tegenstander. Na afruilen van een setje torens en een loper-offer om de vrijpion uit te schakelen bleef een stelling over met L+P +3 pionnen tegen T+4 pionnen. Ik hoorde op dat moment van Carlo dat Koen remise wilde aanbieden in zijn stelling maar Carlo had geadviseerd om door te spelen. Remise aanbieden is niet des Drionees… Doorspelen deed  Koen met verve en hij bracht zijn stelling naar winst voor een 3-3 gelijke stand. Kort daarna kreeg ik een zelf een remise aanbod en omdat het niet volledig duidelijk was hoe het bij Noud stond en ik zelf weinig risico zag besloot ik door te spelen. Uiteindelijk bleef ik over met een vrije a-pion en mijn tegenstander een vrije c-pion. Om de a-pion tegen te houden zou mijn tegenstander een stuk moeten geven, waarna er P+pion tegen T overblijft. Hier zag ik zelf het plan naar winst ook niet meer en werd er remise overeengekomen. Noud had ondertussen zijn stelling aanzienlijk verbeterd. In een open pionnenstelling had Noud een loper en zijn tegenstander een paard en twee gevaarlijk ogende vrijpionnen. Noud wist het gevaar van de vrijpionnen te neutraliseren en daarbij ook het paard te winnen. Het vervolg was triviaal. Hiermee werd de eindstand bepaald op 4.5-3.5 in ons voordeel en hebben we onze revanche!

De derde helft in Hotel Waalwijk was gezellig: het bokbier vloeide rijkelijk. Onze tegenstanders waren al lang naar huis toe eer wij uitgevierd waren. Na 3 wedstrijden staan we op 6 matchpunten en de naaste belager heeft wéér punten laten liggen. Vooraf werd door de Waalwijkers (met 90 elo/bord meer) gegrapt dat wij titelfavoriet waren en dat het hun taak was om ons een strobreed in de weg te leggen. De puntenmachine op de onderste borden (Noud, Koen en Henk) draait in ieder geval soepeltjes met 7 uit 8. We staan bordpunten achter op de nummer twee en drie maar dat maakt niet uit! Matchpunten zijn gewoon veel leuker en alles wat je meer scoort dat 4.5 is verspilde kracht. Daarbij willen we het spannend houden dit seizoen nietwaar? Bijkomend feitje: met deze overwinning mogen wij ons Winterkampioen van de Promotieklasse NBSB noemen 😉

Voor de volledigheid de uitslagen:

De Pion 3                               1855      4.5          Waalwijk 1                                1944      3.5

1) Jordy Schouten                 1972      0             Remco Sprangers                    2188      1

 2) Carlo Rens                         2006      1             Feike Liefrink                            2061      0

 3) Eric van Loon                    1947      0             Wilbert Schreurs                       2043      1

 4) Rob van der Weegen        1860      0.5          Sander van Dijk                         1982      0.5

5) Marcel Huijser                   1858      0             Hans Sinnige                             1872      1

6) Henk Wennekes                1811      1             Richard Waeterschoodt            1869      0

7) Koen Riemens                   1715      1             Wim van Wanrooij                     1843      0

8) Noud Riemens                   1672      1             Robert Prins                               1698      0