Drionezen winnen in blessuretijd

Schaak spelen is net voetbal kijken, en je teamgenoten zien spelen voelt als het kijken naar een penaltyserie na een onbesliste wedstrijd. Zelden kan die parallel beter worden getrokken dan bij de thriller tussen De Raadsheer en de Drionezen van zaterdag 15 december 2012. Inzet van de match is een laatste kans op het kampioenschap. Raadsheer en de Drionezen delen de tweede plaats in de Promotieklasse, twee matchpunten achter koploper WLC. WLC speelt op zijn beurt tegen Waalwijk, de nummer vier in de competitie. Het is wat je noemt een “Super Saturday” – na het weekend kan de rangschikking in de top van de ranglijst er helemaal anders uitzien. De Drionezen hadden bij deze belangrijke match te kampen met blessures – de toppers Carlo, Rob en Robin speelden niet mee en keken thuis Promotieklasse LIVE. De coach gaf invaller Ton van der Werf een basisplaats direct achter de spitsen Paul en Rogier. Het stadion van De Raadsheer is een ruime, prettige zaal op de eerste verdieping van café “De Roskam” te Zundert. Het is een sfeervol stadion – zo werd na aanvang van de match buiten door een DJ harde underground house gedraaid. De sfeer sloeg ietwat om bij de begrafenistonen van de beiaard in de naastgelegen klokkentoren. Uiteindelijk werd de stemming weer opgevrolijkt door de plaatselijke carnavalsvereniging, geleid door Prins Carnaval met voltallige hofhouding, die met veelkoppige fanfare de straten afschuimde en ook op de benedenverdieping van “De Roskam” zijn muzikale vermogen ten gehore bracht. Zo gaat dat bij grote wedstrijden – de negende man laat van zich horen. De Drionezen zijn wel wat gewend en waren in het geheelniet onder de indruk van het kolkende stadion.

Bij een schaakpartij is de speler zowel deelnemer als toeschouwer. Het spektakel vind plaats op het schaakbord en de speler zelf staat daar buiten. Je staat langs de lijn en geeft aanwijzingen aan individuele stukken op het bord, maar zij moeten het uiteindelijk doen. Wanneer de varianten aan je oog voorbij trekken als spelsituaties, zie je kansen, buitenspelsituaties, je ziet net-niet situaties zoals een bal op de paal – of een strak schot, maar net over de lat. Een tikkie breed kan tot je schrik ongelukkig uitpakken, maar de opluchting is daar als een verdediger de situatie alsnog de baas blijkt te zijn, of als de tegenstander de open kans mist. De tegenstander kan je terugdrukken op je eigen helft, of je team kan ruimte overwicht hebben en kansen creëren, maar dan nog moet je altijd op blijven passen voor die dodelijk scherpe counter. Het gevoel van overwicht gaat altijd gepaard met de angst op dat foutje dat fatale gevolgen kan hebben. Eigenlijk is een schaakspeler het best te vergelijken met een voetbalcoach – je hebt invloed op de risico’s die het team neemt, hoe het uitpakt heb je zelden of nooit geheel onder controle. Een schaakwedstrijd is het best te vergelijken met een strijd tussen twee volledige voetbalverenigingen op acht grasvelden.

Vier van de acht wedstrijden waren al vroeg in de middag afgelopen; coach Rogier stuurde zijn zwarthemdige team van de Drionezen het tweede veld in met een vertrouwde Caro-Kann opstelling. De coach zelf had een griepje te pakken, en speelde vandaag op zeker. De wedstrijd werd vakkundig doodgespeeld en een gelijkspel was een onvermijdelijk en goed eindresultaat gezien de omstandigheden. Broer Eric besloot op het vierde veld met zijn zwarte team op de counter te spelen met een Dame-Indische strategie. Na een grote onoplettendheid van een middenvelder sloeg de tegenstander hard toe met een bal in de kruising. Eric werd gedwongen nog meer risico te nemen, en dat werd hardhandig afgestraft.

Onderwijl kopten de eveneens zwarthemdige spelers van Marcel op veld 6 de bal hard in het net. Na een tikkie breed van de witspeler Paard op de ongedekte witspeler Loper op de vierde rij, bleek de zwarte middenvelder Toren gewoon gemaakt om deze beide spelers de baas te zijn op de vierde rij. De tussenstand tussen beide verenigingen werd daarmee gelijkgetrokken. Paul coachte zijn witte spelers met visie. Zijn team speelde zoals gebruikelijk tikkie-takkie voetbal in een onnavolgbaar hoog tempo, en de spelers van de opponent waren snel volkomen afgemat (afgemat is het juiste woord). Daarmee namen de Drionezen halverwege de middag de leiding.

Op de andere velden waren de wedstrijden in een wankel evenwicht. Het team van Ton speelde solide, maar creëerde niet heel veel kansen. Jordy stond na de eerste helft een doelpuntje voor tegen het team van de welbekende Johan Goorden, maar werd in de tweede helft onder grote druk gezet en de wedstrijd kon zomaar omslaan. Het spel van de mannen van Erik werd vakkundig ontregeld door de opponent, maar de wedstrijd bleef in balans doordat zijn team georganiseerd bleef spelen. Het team van Henk had een licht overwicht dat niet werd uitgedrukt in doelpunten.

Tien minuten voor het eind van de wedstrijd kreeg Ton uiteindelijk een nederlaag te verwerken na een individuele fout van een verdediger. Het team van Henk moest bij het eindsignaal van de scheidrechter genoegen nemen met het delen van de punten. De stand tussen Raadsheer en de Drionezen is weer gelijk met nog twee wedstrijden te gaan. Een gelijkspel zou WLC de mogelijkheid geven drie matchpunten voorsprong te nemen. Er moest gewonnen worden, en de tijd tikte door.

Inmiddels waren de wedstrijden van Erik en van Jordy in blessuretijd beland. Op de klokken stonden nog enkele minuten voor de wedstrijden definitief ten einde kwamen. Erik begon een slotoffensief. Inmiddels had het team van Johan Goorden de stand gelijk getrokken in het onderlinge duel met Jordy, en stond het team van Jordy onder grote druk. Johan had de broers Pion op de D- en E-lijn ver voorin het veld opgesteld, die veel gevaar stichten. Er stond nog drie minuten speeltijd op de borden. De spanning was te snijden. Het hele stadion kijkt mee. Dit zijn de momenten waar de mannen zich van de jongens onderscheiden.

De tijd tikt verder. Zou het een schaakwedstrijd geweest zijn, dan had Jordy nog een minuut op de klok tegen een opponent met tien minuten. Zijn koning kon beide centrale vrijpionnen niet stoppen, maar zijn eigen b-pion rukte ook genadeloos op. De klok tikte door. Pionnen promoveerden tot dame aan beide kanten, maar Johan hield het initiatief met schaakjes. Jordy stond een pion voor, en er werd met handgebaren naar hem geseind dat remise genoeg was – Erik ging winnen. Na een schaakje verschoof hij zijn koning en bood hij remise aan – 30 seconden op de klok… Johan overdacht het aanbod. Erik won zijn partij! Nu had Johan geen keus meer en moest hij doorspelen. Jordy zat in zware tijdnood, enkele tientallen seconden tegen 8 minuten. Hij had geen initiatief… maar leek uit de schaakjes te kunnen lopen. Johan speelde een stille zet – zonder schaakje… dit gaf Jordy de gelegenheid met een schaak dameruil af te dwingen! Na ruil van de dames had Jordy nog pakweg 20 seconden. Zetten flitsten over het bord. Jordy wist zijn a-pion te promoveren en had nog 13 seconden. Johan dekte zijn resterende pionnetjes met zijn koning. Tik tak… tik tak… tik tak. Jordy zette de pionnetjes onder druk met dame en koning… Nog tien (10) seconden en er ging een pionnetje van het bord… tik tak… met acht (8) seconden te gaan sloeg hij het laatste zwarte pionnetje van het bord en stelde met remise de matchoverwinning veilig! Zijn teamgenoten sloegen hem op de schouders… maar hij speelt door! Na een serie flitsende zetten promoveert nog een pion tot toren. Tik tak tik tak tik tak…

… met nog 5 seconden op de klok zet hij zwart mat.

De Drionezen zetten in diepe blessuretijd de 3-3 stand om in een 5-3 overwinning. High Fives! Erik en Jordy gaan op de schouders! Jordy is met zijn actie “the man of the match”.

De spelers van De Raadsheer zijn uitermate sportief en feliciteren de winnaars. Met spanning wordt the uitslag tussen Waalwijk en WLC afgewacht… WLC blijkt ook deze wedstrijd met ruime cijfers (6-2) te winnen en blijft twee matchpunten en een sloot aan bordpunten voor op de Drionezen. De kans dat de Drionezen het kampioenschap pakken lijkt geheel afwezig, maar als er één team is dat tot het laatste moment blijft strijden dan zijn het de Drionezen wel.

De Raadsheer – Drionezen 3 – 5
1.S.Boogaard – Paul Kuijpers 0 – 1
2.R. Damen – Rogier van Loon ½-½
3.F.Verkooijen – Ton van der Werk 1-0
4.H.van der Linden – Eric van Loon 1-0
5.Johan Goorden – Jordy Schouten 0 –1
6.L. Rietveld – Marcel Huijser 0 – 1
7.J.van Dijk – Erik van Elven 0 –1
8.N.Oostvogel – Henk Wennekes ½-½

Geef een reactie Reactie annuleren