Drionezen verliezen van Veldhoven 2
{jcomments on}And the Oscar goes to… WLC!
Nog geen jaar geleden speelden de Drionezen voor het kampioenschap in klasse 1A. Nu, 9 maart 2013, proberen we moedig in het spoor te blijven WLC. Voorafgaand aan deze ronde, met nog drie ronden te gaan, heeft WLC 2 matchpunten meer en een totaal van 5,5 bordpunten daarebovenop. De opdracht is dus simpel. Als we het seizoen nog spannend willen houden, zullen we de resterende rondes moeten winnen, en het liefst met grote cijfers.
In de vorige ronde was aan deze opdracht voldaan, er werden 7 bordpunten gescoord. De statistice plaatsen ons echter in een nadelige positie, want de kans dat we een dergelijk huzarenstukje herhalen neemt met elke ronde af.
Toch hebben we er weer veel zin in. Vanuit het westen wordt Veldhoven genaderd in de Fünfer van Henk. Vanuit het noorden proberen we het net te sluiten door twee mensen aan de slimste stad van Nederland te onttrekken. Tenslotte reist Paul vanuit de Stad van Landskampioen 2012/2013: FEYENOORD (svp niet censureren!).
Dat de God der Statistiek ons logenstraft, wordt al vrij snel in de match duidelijk. Rogier (2) denkt een loperpaar te scoren vroeg in de opening, maar verkijkt zich volledig op de centrum activiteit die wit hierdoor verkrijgt. Dat wordt een dagje water hozen op een zinkend schip.
Bij het bord van Jordy (5) is niet veel aan de hand. De positie wordt rap dichtgeschoven. Jordy’s tegenstander (Rob van de Voort) herhaalt zetten en laat het aan Jordy of het nog spannend gaat worden. Jordy vertrouwt zijn eigen strategische kwaliteiten niet en berust in remise.
Intussen verliest Rob onverwachts. In zijn partij hebben beide spelers aanknopingspunten waardoor een vrij dynamisch evenwicht in stand wordt gehouden. Een mindere zet van Sourav Bhattacharjee wordt niet door Rob afgestraft. Integendeel – Rob reageert inadequaat, waardoor de Veldhovenaar kan profiteren. Zwarte stukken dringen Rob’s stelling binnen en een tactiek beëindigt het korte lijden.
Eric maakt met zwart remise. In de door hem zo gehate Trompowski lukt het wit om zwart geen aanknopingspunten te geven. Doordat wit echter ook niet verder komt, ontstaat er een impasse. In een iets mindere stelling neem Eric het halve punt ontvangst.
Intussen heeft het hozen bij Rogier ook geen zin meer. Alleen heeft hij het zelf nog niet door. Zijn tegenstander weeft een tactiek in het getouw. Pas bij de beslissende zet wordt het Rogier duidelijk dat het stukverlies of mat betekent. Dat maakt dat de stand inmiddels 3-1 in Drionees’ nadeel is.
Het is inmiddels duidelijk geworden dat een monsterscore er niet in zit vandaag. Sterker nog, er zal heel wat moeten gebeuren willen we matchpunten mee naar huis nemen.
Het begin is er wel. Henk doet iets terug. In zijn geliefde Caro-Kann mengt zijn witspelende opponent stellingen uit verschillende varianten door elkaar. Dit leidt ertoe dat Henk een veelbelovend kwaliteitsoffer kan plaatsen. Het is geenszins in één klap over, maar legt wel de druk op wit. Deze kan dan ook de verschillende dreigingen niet pareren waardoor Henk het punt voor de Drionezen noteert.
Tim van Hellemont, spelende voor Veldhoven 2 tegen Marcel, speelt een typische anti-Marcel. In Marcel’s eigen woorden: eigenlijk heb ik van mezelf verloren – in meerdere opzichten – mijn tegenstander creëerde chaos en profiteerde van de daaruit voortvloeiende kansen: iets wat ik liever zelf doe.
Daarmee hebben we nog hoop op één matchpunt, maar het ziet er niet goed uit. Carlo komt soepeltjes uit de opening tegen Arno Eliëns, maar deze weet effectief te counteren. Het voordeel vervliegt en de weegschaal slaat zelfs licht door in Veldhoven’s voordeel. Moet wel zeggen dat dit een weegschaal van het type Fritz is, voor mensen is de complexe stelling niet goed te schatten. Wat er dan gebeurt, is niet goed te verklaren. Arno geeft in 4 zetten totaal 3 dames aan punten weg. Fritz schiet van -1 naar +26. Hiermee komt de partij tot een abrupt einde.
Het is dan 4-3 en aan Paul de nobele taak om te proberen het matchpunt te verzilveren. Aanvankelijk krijgt Paul voordeel uit de opening. Het blijkt echter van optische aard te zijn. Paul’s activiteit op de koningsvleugel wordt gepareerd en zwart zet zijn stukken klaar op de damevleugel. Ook nu tipt de balans weer; Paul krijgt materieel voordeel en hierdoor mag hij het in het eindspel gaan beslissen. Op een onbewaakt moment laat hij echter toe dat zwart zijn laatste stukken offreert en een dolle toren overhoudt. Het wordt remise!
Hierdoor eindigt de match in een 4½-3½ overwinning voor Veldhoven 2. Er heeft wellicht met nog meer geluk iets meer in gezeten, echter terugkijkend is het een terechte nederlaag op het conto der Drionezen. Hiermee is het seizoen officieel beëindigd. Er zijn nog twee matches te spelen die niets meer te betekenen hebben. Het is jammer dat we het niet tot het einde spannend hebben kunnen houden. Van de andere kant, vooraf hadden we allerminst gedacht dat we überhaupt een gooi naar het kampioenschap zouden doen. En dat belooft veel goeds voor volgend seizoen.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||