Drionezen Titelkandidaat in NBSB 1A

De Drionezen zijn vanaf heden weer titelkandidaat #1 in klasse 1A van de NBSB. In een rechstreeks duel werd de leider in de tussenstand DSC 1 met kracht teruggezet. Het werd maar liefst 7-1 in het voordeel van de Drionezen en het mag gezegd: dat was niet eens erg geflatteerd.
En daarmee staan we nu eerste in klasse 1A NBSB. Er moet nog wel gewonnen worden van in de laatste twee rondes, maar na vandaag lijkt alles vanzelfsprekend.

DSC 1 heeft een mooie lokatie in Dongen. Het is een gezellige club met een actieve interne competitie en gastvrije mensen in de externe competitie. Vorig jaar nog speelden ze in de tweede klasse en nu doen ze mee om het kampioenschap in de eerste klasse. Maar na vandaag zal die droom toch even in een cryo-tube zijn gelegd.
Al vroeg in de match kwamen de Drionezen op voorsprong. Jordy, onze topscorer met 4 uit 4, had een makkelijke dag. Zijn opponent produceerde een aantal mindere zetten en al snel kwam Jordy materiaal voor. De partij bleef in hoog tempo gespeeld worden, Jordy noteerde het eerste punt van de dag.

Op de andere borden begon unaniem al duidelijk te worden dat we deze dag niet veel van de Dongenaren te vrezen zouden hebben. Daarom kwam Eric remise overeen in een stelling waar beslist weinig muziek in zat.
Rogier heeft het moeilijk dit seizoen. In de zaterdagcompetitie, de avondcompetitie en de bekercompetitie presteert hij ver onder zijn kunnen. Het zelfvertrouwen had inmiddels al wel een behoorlijke knauw gekregen, en Rogier had behoefte aan een goede partij. Die werd hem vandaag gegund door Dick Carol. Hij speelde een doorschuiver in de Caro-Kann die al lang niet meer in de mode is. Rogier kon langzaam met zwart het initiatief overnemen en bouwen aan een stellingsvoordeel. Het ging opeens snel toen alle stukken van zwart de stelling binnen kwamen zeilen en Dick gaf op op het moment dat er een stuk verloren ging.

Rob had vandaag een moeilijke pot. Uit de opening kwam er een vrij dynamische stelling op het bord. Hij won een dame tegen een toren en een stuk, maar helaas kon de witte vesting niet geslecht worden. In het post-mortem werden wel een aantal interessante ideeën geopperd, maar verslaggever uwes kon helaas niet de eindconclusie meemaken, dus die blijf ik u verschuldigd.
Carlo kon er vandaag niet bij zijn. Hij zal nu wel spijt hebben. Jedenfalls, we hadden een waardige vervanger voor hem kunnen regelen in de persoon van Paul Kuijpers. Hij nam achter de witte stukken plaats aan het eerste bord. Toevalligerwijze speelde hij tegen dezelfde tegenstander, die hij ook in de beker had ontmoet. Toen ging het snel en hard. Vandaag ging het toch iets anders. Alhoewel, in de opening zag het er veelbelovend uit. Paul speelde explosief en iedereen verwachtte een snelle walk-over. Paul verzuimde echter op de 14e zet een klap uit te delen, en snelde vervolgens met een pion meer een dame-eindspel in. Dit was geenszins een eenvoudige opgave. Eeuwig schaak ligt altijd op de loer. Maar Paul bleef controlerend spelen. De remisevarianten werden vakkundig omzeild en in de slotcombinatie ruilde Paul de dames en collecteerde het volle punt.

Toen stond het 4-1 en waren er nog 3 partijen bezig. Al deze partijen stonden op zijn minst erg voordelig voor de Drionezen. Marcel moest het echter nog wel even doen, en Robin had de opgave zich los te wrikken uit een stelling waarin hij een pion meer had.
De eerste die scoorde en de twee matchpunten mee naar Roosendaal bracht, was Erik van Elven. Ook Erik had de gehele dag al tegen een prettige stelling aan zitten kijken. Het gevaar van prettige stellingen is echter dat ze tot een eind kunnen komen. En dan heb je opeens niets meer. Zo niet Erik. Op enig moment verzuimde hij een vol stuk te winnen, maar hij speelde zijn eigen plannetje gewoon verder. En dat was een goed plannetje. Alle zware stukken op de half-open f-lijn. Het was buigen of barsten, en het werd het laatste. Een lekkere partij voor Erik.
Robin had intussen een tactische resource op het bord gebracht, die een kwaliteit opleverde. Maar nog steeds was het niet duidelijk hoe hij zich uit de stalen greep moest loswerken. Net toen hij op weg was dat te doen, door op de damevleugel zijn pionnenmeerderheid te laten opstomen, hielp zijn tegenstander hem nog een handje door een aantal stukken te laten ruilen waardoor de witte greep op de stelling vervloog. Robin hoefde het echter niet meer te bewijzen, de vlag werd meteen gestreken.

Zoals we inmiddels wel van Marcel gewend zijn, is hij niet de snelste. Marcel’s stijl is erop gericht dat hij zijn stellingen rustig uitbouwt, er daarbij voor zorgende dat zijn tegenstanders niet de kans krijgen om gekke dingen te doen. Ook vandaag was geduld het sleutelwoord. Hij bouwde wel gestaag aan een voordeeltje. Toen de balance of power begon te tippen in Marcel’s voordeel, kwam zijn tegenstander met een wanhoopsoffer. Dat moet wel het grootste kamikaze offensief van de dag zijn geweest, er kwam meteen een matnet op het bord.

Wie de puntjes heeft geteld, heeft vastgesteld dat de 7-1 is bereikt. Een ongelooflijke uitslag. Maar op geen enkel bord hebben we meer gekregen dan we hadden verdiend. We staan nu eerste. Op de website van NBSB kunnen de individuele scores en nieuwe tussenstand worden bewonderd. Vermeldenswaard is dat de Drionezen ook de topscorer van de klasse leveren: Jordy Schouten heeft nu 5 uit 5!

DSC 1 (1734) – Drionezen (1890) 1-7
1. Igor Heinen (1959) – Paul Kuijpers (2036) 0-1
2. Dick Carol (1778) – Rogier van Loon (2043) 0-1
3. Mark Maas (1801) – Eric van Loon (1946) ½-½
4. Marcel Roeloffzen (1725) – Rob van der Weegen (1835) ½-½
5. Ad Swinkels (1697) – Marcel Huijser (1856) 0-1
6. Alex Blijlevens (1723) – Robin van Trijp (1787) 0-1
7. Jan Haast (1607) – Erik van Elven (1801) 0-1
8. Hans van Dongen (1580) – Jordy Schouten (1815) 0-1