Dramatische nederlaag tegen HMC 2

Volgens de competitiegids beginnen de wedstrijden bij HMC in Den Bosch om 12:00 u. en is de teamleider van HMC 2 (onze tegenstander op 11 december) René Olthof. Voor de buitenstaanders onder de lezers is het voor goed begrip van het vervolg van belang om te weten dat het concept van de competitiegids door de KNSB tevoren tweemaal aan de teamleiders wordt gemaild met het verzoek te bezien of er fouten instaan dan wel aanpassingen anderszins nodig zijn.
Ik was dan ook lichtelijk verbaasd –niet meer dan dat- toen ik op Sinterklaasavond een mail ontving van Tim Mazajchik, die zich opwierp als teamleider van HMC 2 en meldde dat anders dan in de competitiegids vermeld het aanvangstijdstip 13:00 u. zou zijn. Uiteraard was in mijn veel eerdere convocatie aan mijn teamleden een reisplan voorzien op basis van een aanvang van de wedstrijd om twaalf uur, maar goed, met de hedendaagse communicatiemiddelen en de voorbeeldige discipline van mijn teamleden jegens de teamleider was het niet moeilijk om dit te wijzigen.
Rond kwart voor één kwam ik aan in de speelzaal. De teamleider van HMC 2 was op dat moment in geen velden of wegen te bekennen. Bij de begroeting van onze sympathieke wedstrijdleider Theo Koolen kwam ik een speler van Combinatie Asten tegen die mij met een intens bedroefd gezicht vertelde dat zijn spelers om kwart voor twaalf ter plekke waren gearriveerd en pas toen vernamen dat de wedstrijd tegen HMC 3 om één uur zou beginnen. Een lichte vorm van ontstemming was in zijn intonatie waarneembaar en ook van zijn gezicht te lezen. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen.
Rond een uur werden de spelers door de wedstrijdleider naar de borden geloodst waarbij de teamleider van onze tegenstanders stilletjes aan zijn bord aanschoof zonder zijn bezoekende collega-teamleider te begroeten of ook maar een blik waardig te keuren. Dat heeft hij de rest van de middag volgehouden hetgeen niet bepaald getuigt van wellevendheid. Op gevaar af te worden bestempeld als een slecht verliezer (hetgeen ik echt niet ben; vergelijk de opmerkingen in mijn verslag van de gewonnen wedstrijd tegen Paul Keres 2 over het gedrag van een der spelers) geef ik aan HMC het goedbedoelde advies mee enkele teamleiders een bijscholing te geven op het terrein van effectieve communicatie en elementaire beleefdheid.

Zo, dat is eruit, en dan nu de wedstrijd. Het verslag daarvan dreigt helaas een grote elegie te worden, veroorzaakt door de collectieve offday die voor de Pionnekes aan de orde was.

De eerste paar uren van de wedstrijd zag het er nog redelijk spannend uit. Mijn prognose schommelde voortdurend rond een gelijkspel. Daarna sloeg er evenwel een algehele malaise bij de onzen toe.

De resultaten kwamen als volgt op het scoreformulier.
Ludo speelde op bord 4 met zwart tegen Ronnie de Hoog, die door zijn teamleden als een notoire remiseschuiver wordt gezien. In de partij gebeurde weinig, en na toestemming van de teamleider werd de partij remise gegeven.

De eerste teleurstelling kwam vervolgens door het resultaat op bord 1. Stefan Docx speelde met wit een Wolgagambiet (of heet het Benkö?) adequaat tegen. Zijn opponent trachtte met een schijnoffer de stelling te egaliseren doch Stefan hield door een venijnig zetje enig voordeel. Stefan bracht een tactisch grapje in de stelling, dat bij nadere beschouwing helemaal niet klopte, en moest eeuwig schaak houden.

Daarna kwamen we op achterstand. Thierry Penson speelde op bord 2 met zwart de zgn. Geier (zo’n rare opening van Stefan Bücker), maar wist niet dat zijn tegenstander Jeroen van de Bersselaar daar een kenner van is, en zelfs Bücker een keer van het bord heeft geveegd in diens eigen opening. Jeroen had de stelling snel volledig in handen en liet Thierry kansloos.

Op bord 6 liep Pim Eerens met zwart lichte positionele averij op tegen Gert de Rooij, doch hij had actief spel en een enorme tijdsvoorsprong. Na het verlies van een tweetal pionnen van Pim bleek de witte verdediging sluitend te zijn, waarna het eindspel snel klaar was.

Jan van Mechelen had op bord 3 met een positionele aanpak van het Hollands van Brent Burg voortdurend licht voordeel, doch de balans werd niet wezenlijk verbroken. Na lange pogingen moest Jan in een viertoreneindspel in remise berusten.

Op bord 8 had Robert Schuermans met zwart een vreselijke middag. René Olthof kon in een obscure zijvariant van het Spaans al snel afwikkelen naar een beter staand eindspel, en toen Robert verzuimde een toren op het bord te houden, kwam hij in een lopereindspel terecht dat vrijwel onhoudbaar was. René kon op zijn gemak zijn voordeel uitbreiden terwijl zwart in de stelling niets in te brengen had. Ook dit punt ging naar HMC, overigens gelet op het partijverloop volkomen terecht. (4 ½ – 1 ½ )

De gifbeker was nog niet leeg. Topscorer Andy Baert leek met wit tegen Raymond de Rooij een soepele overwinning te gaan behalen. Na de opening stond hij voortreffelijk. In een tactisch intermezzo verzuimde Andy op een gegeven moment het sterke Lb5, waarna de stelling vervlakte naar een viertoreneindspel met een (zwakke) pluspion voor Andy. Na ruil van een stel torens bleek het resterende eindspel ondanks de pluspion van Andy beter te staan voor zijn tegenstander. Deze maakte optimaal gebruik van het gebrek aan tijd van Andy en won “gewoon” omdat zijn vrijpion het sterkst was.

Als laatste was David Du Pont bezig met wit op bord 7 tegen Tim Mazajchik. Dit werd een van de grootste drama’s van de wedstrijd. David speelde de opening voorbeeldig en na een tiental zetten stond Tim al met zijn rug tegen de muur. Lange tijd hield David het heft in handen. Hij won materiaal, maar vanaf dat moment begon het te haperen bij onze man. David reageerde niet adequaat op enkele kleine dreigingen van zwart, en raakte in lichte tijdnood de kluts kwijt. Toen de rook was opgetrokken na de eerste tijdcontrole, resteerde een verloren stand.

En zo was de bij mijn weten grootste nederlaag ooit van De Pion 1 in de tweede klasse een feit. Gezegd moet worden dat de overwinning van HMC 2 verdiend is, maar de cijfers zijn wel erg geflatteerd.

Onze kampioensaspiraties kunnen voorlopig de ijskast in. Veenendaal won opnieuw en staat nu twee matchpunten en een berg bordpunten vóór. Bovendien zijn HMC 2 en DSC ons gepasseerd.

Onze eerste wedstrijd in het nieuwe jaar is thuis tegen datzelfde Veenendaal. Dan zal moeten blijken of we weer kunnen aanhaken…….

1. Daniël Schenkeveld (2216) – Stefan Docx (2330) ½ – ½
2. Jeroen vd Bersselaar (2193) – Thierry Penson (2203) 1 – 0
3. Brent Burg (2113) – Jan van Mechelen (2207) ½ – ½
4. Ronnie de Hoog (2086) – Ludo Tolhuizen (2165) ½ – ½
5. Raymond de Rooij (2179) – Andy Baert (2182) 1 – 0
6. Gert de Rooij (2028) – Pim Eerens (2141) 1 – 0
7. Tim Mazajchik (2139) – David Du Pont (2059) 1 – 0
8. René Olthof (2012) – Robert Schuermans (2092) 1 – 0