De Pion I – Veenendaal/De Toren
Na de zege op koploper Spijkenisse drie weken geleden werd de wedstrijd tegen de nieuwe koploper Veenendaal/De Toren met spanning tegemoet gezien. Het was immers nog steeds mogelijk om kampioen te worden, en dat dan met niet meer dan twaalf matchpunten. Onze tegenstanders hebben door het samengaan van de KNSB-teams van Veenendaal en De Toren Arnhem een zeer sterk eerste team, en dan te weten dat GM Ruud Janssen in het tweede team speelt.
Groot was dan ook de teleurstelling bij teamleider Charles Kuijpers –en niet alleen bij hem- toen zowel Stefan Docx als Stefan Colijn zich afmeldde voor deze belangrijke wedstrijd. Maar we hebben een behoorlijk arsenaal aan adequate vervangers, dus we gingen welgemoed aan de borden. Onze tegenstanders misten Etienne Goudriaan, doch waren qua gemiddelde rating nog steeds veel sterker dan wij.
Het werd niettemin een bijzonder spannende wedstrijd. De start was prima. Op bord 7 speelde Bart Peeters met zwart tegen de jeugdspeler Fabio Bravo. Geruime tijd ging het in een Hollandse partij gelijk op, doch met enkele gepointeerde zetten won Bart materiaal zonder dat Fabio reële tegenkansen had.
Daarna duurde het lang voordat er weer een resultaat op het scorebord kwam. En dat was in de partij aan het derde bord, alwaar Thierry Penson met zwart een complexe partij speelde tegen Erik van den Dikkenberg. De laatste verzonk in het verre middenspel opeens in diep gepeins en kwam vervolgens met een schitterend ogende zeer scherpe combinatie die beslissend leek doch een lek bevatte. Gelukkig voor de witspeler kon hij eeuwig schaak houden.
De partij op het vierde bord tussen Andy Baert met wit en Bob Beeke was een Siciliaan waarin wit ruimtevoordeel kreeg en zwart zoals zo vaak een sterk veld op e5 waar het obligate paard werd gestald. Lange tijd was er een dynamisch evenwicht, doch toen de teamleider even niet keer bleek Andy plotseling verloren te hebben.
De bezoekers kwamen op voorsprong tegen de eerste tijdcontrole. David DuPont had met wit op het achtste bord na de opening een min of meer gelijke stelling tegen Joost Offringa. Onder druk van de klok begon de stelling van David evenwel haarscheurtjes te vertonen die allengs groter werden en plots leidden tot torenverlies.
De gelijkmaker werd gescoord op het vijfde bord door supersub Pim Eerens. Hij speelde met zwart een Stonewall tegen Tjaart Offringa. De witspeler had licht positioneel voordeel maar Pim wist actief spel te scheppen. Bovendien kreeg Tjaart het lastig met de klok, terwijl Pim zoals altijd nog zeeën van tijd had. De partij werd zeer complex, de ene combinatie volgde de andere op. Weliswaar bleef Tjaart in tijdnood knap overeind, doch toen een open stelling overbleef met een dame en paard voor Tjaart tegen twee goed samenwerkende torens en een sterke loper voor Pim maakte Pim het sterk spelend uit.
Het eerste bord was vandaag voor Jan van Mechelen, die met zwart tegen Stefan Bekker speelde. Het werd na een Franse opening een strategisch gevecht waarin Jan langzaam maar zeker de overhand leek te krijgen. In het verre middenspel zag hij echter een venijnige combinatie over het hoofd die twee pionnen kostte. Met kunst en vliegwerk hield Jan zijn stelling bij elkaar, en kon nog afwikkelen naar een toreneindspel met een minuspion. Hoewel het lang duurde, haalde Stefan Bekker op gedegen wijze het punt binnen (2 ½ – 3 ½ ).
Op bord 6 speelde Ludo Tolhuizen met wit solide als altijd. Misschien wel té solide want lange tijd werd de remisemarge niet overschreden. Nadat zijn jeugdige tegenstander Nick Beijerinck een remiseaanbod had geweigerd, ging Ludo er eens goed voor zitten. Met sterk spel kreeg hij grote druk op de zwarte stelling waarna hij kon afwikkelen naar een toreneindspel met twee pluspionnen. Dat leek gemakkelijk gewonnen doch Nick verdedigde taai. Toen Ludo verzuimde de pionnen op juiste wijze vast te leggen werd het zelfs nog lastig. Maar Ludo klaarde de klus wel, en nog binnen de tijd.
En zo resteerde als beslissende partij die op bord 2 tussen Robert Schuermans en Willy Hendriks. Dat was een zeer boeiend treffen. Na een opening die minder scherp was dan gebruikelijk bij Robert, ontstond in het middenspel een stelling waarin Willy een verbrokkelde pionnenstelling aanvaardde in ruil voor actief spel. Robert speelde echter ook voortreffelijk en zwart maakte slechts optisch vorderingen. Tot in het verre eindspel was de stelling ondanks twee pluspionnen van zwart remise doch bij de slinkende tijd raakte Robert het spoor bijster. En zo eindigde een prima partij voor Robert toch in een nul en daarmee geen matchpunten voor De Pion I.
Resumerend kan ik stellen dat Vrouwe Fortuna vandaag beslist niet op de hand van De Pion I was.
Veenendaal/De Toren mag in de laatste ronde tijdens de gezamenlijke ronde in Groesbeek een rechtstreeks duel met Spijkenisse uitvechten om het kampioenschap.
1. Jan van Mechelen (2186) – Stefan Bekker (2210) 0 – 1
2. Robert Schuermans (2076) – Willy Hendriks (2413) 0 – 1
3. Thierry Penson (2197) – Erik vd Dikkenberg (2205) ½ – ½
4. Andy Baert (2151) – Bob Beeke (2215) 0 – 1
5. Pim Eerens (2112) – Tjaart Offringa (2115) 1 – 0
6. Ludo Tolhuizen (2159) – Nick Beijerinck (2056) 1 – 0
7. Bart Peeters (1966) – Fabio Bravo (1980) 1 – 0
8. David Du Pont (2048) – Joost Offringa (2133) 0 – 1