De Pion I – Euwe II 5-3

Op de historische vijftiende mei van het jaar tweeduizendenvier, waarop kwam vast te staan dat De Pion voor het eerst in haar geschiedenis met twee teams in de KNSB-competitie zal gaan uitkomen, speelde het eerst thuis tegen Euwe II uit Amsterdam. Deze wedstrijd ging althans voor onszelf nergens meer om. De kampioenskans was vrijwel volkomen virtueel.

Voor onze tegenstanders dreigde nog een degradatie. Die is -helaas voor hen- ook werkelijkheid geworden omdat Krimpen a/d IJssel verrassend gelijkspeelde tegen Spijkenisse en zich daarmede redde.

De wedstrijd bracht ons een regelmatige overwinning.

Aangezien ik als eerste klaar was, weet ik voor het eerst dit seizoen ook de volgorde van de gebeurtenissen.

Ik speelde tegen Helmer Wieringa (minstens 25 jaar niet ontmoet) een bloedeloze remise. Een microscopisch voordeeltje verleidde mij tot een remiseaanbod na 14 zetten dat na lang denken aangenomen werd. Vervolgens kwamen we snel op grote voorsprong en haalden we de matchpunten al binnen voordat er tegengescoord werd.

Als eerste won Ted, een van onze sterinvallers, op stereotype wijze van Van Keulen. Hij deed zijn bijnaam “Tedje gatenkaas” weer eer aan, maar zijn tegenstander ging gewoon mat. Daarmee scoorden onze invallers dit seizoen 100 % !!

Pim won -nadat hij zich in het middenspel mogelijk had verrekend, ik heb het hem niet kunnen vragen- in de aanval. De tegenstander van Ludo, Paul Janse, vergiste zich in een combinatie en verloor een stuk. Daarna won Marc Dogge doordat zijn tegenstander in hopeloze stelling door zijn vlag ging. Daarmee was het al 4,5-0,5. Ik vreesde al even gezien de stand op de overige borden dat ik de enige zou zijn die punten zou morsen, maar er gebeurden nog wat ongelukjes. Peter Dankers, die ik de hele middag in riante stelling heb zien zitten, bleek ineens verloren te hebben. Het hoe en waarom was op dat moment niet bespreekbaar.

Peter Kuijpers had weer eens een lucky day. Hij stond in het middenspel na een Siciliaanse Maroczy met zwart totaal verloren maar kreeg zomaar een volle kwaliteit cadeau. Zijn tegenstander stond daarvoor zó goed, dat het nog remise werd toen Peter één keer de sterkste voortzetting miste. Ten slotte dolf Robert na een uiterst wisselvallige en onpeilbare partij het onderspit.

Daarmee sloot het eerste een goed seizoen af met een plaats in de top van de tweede klasse KNSB.