De Pion 3 wint met 6-2 van Schavo 2
Het benauwde hok aan de Bredasebaan in Tilburg, stond voor de tweede keer dit seizoen op het programma. Niet tegen De Wolstad, waar we de openingswedstrijd tegen gespeeld hebben, maar tegen het sterk spelende en op gelijk aantal matchpunten staande Schavo 2.
Op papier zag het er naar uit dat we een behoorlijk voordeel zouden moeten hebben, maar uit voorgaande matches konden we daar niet echt vanuit gaan.
Erik van Elven wilde het megaspektakel van de computerbeurs in de Zuid-West Hallen te Roosendaal aanschouwen en liet daardoor ons in de steek. (Eigenlijk moest ondergetekende iemand als reserve op de bank zetten en Erik van Elven bood zich vrijwillig aan, vanwege de mindere locatie. En het megaspektakel bleek achteraf niets meer dan een bij elkaar geraapt zooitje ouwe rotzooi, dat voor computer moest doen voorkomen.)
Naast Erik van Elven moest ik nog een tweede persoon buiten het team houden. Net als altijd werd enkele dagen voor de externe ronde gevraagd of het Derde een topspeler aan, in dit geval, het Tweede te leveren. Deze lege plek werd door Benny Onrust ingenomen.
De opstelling zoals deze achter de borden verscheen:
1. Berry Brands – Ad Bruijns
2. Elias Thijsse – Benny Todts
3. Danniël van Boxtel – Marc Naalden
4. Frank Schouten – Ton van der Werf
5. Ludo Groffen – Arco Schumacher
6. Paul Hobbelen – Chris Lambergts
7. Cas Michiels – Jos Kuijpers
8. Jos de Kort – Bart Peeters
Op de oneven borden spelen wij met wit.
In het eerste half uur kwam veel goeds voor De Pion 3 op het bord. Met name de laatste drie borden stonden lekker. Bart Peeters en Jos Kuijpers wisten beide een pion voorsprong te bemachtigen, zonder compensatie voor hun tegenstanders. Chris Lambregts kreeg in de door hem zo gelieve Siciliaanse opening veel druk op de koningsvleugel van zijn tegenstander, die kort had gerokeerd.
Zelf speelde ik met zwart iets wat op Russisch lijkt, maar kwam nogal onder druk te staan en offerde enigszins noodgedwongen een kwaliteit om goede tegenkansen te creëren. Na het offer ging ik nogmaals een rondje op de borden kijken en tot mijn verbazing stonden we er plotseling iets minder voor, dan enkele minuten geleden.
De laatste twee borden stonden nog altijd zeer goed, maar Chris Lambregts had op “Naalderiaanse” wijze de aanval doorgezet en persoonlijk zag ik geen concrete winnende voorzetting, maar ik zat ook niet heel de tijd achter zijn bord. Arco Schumacher hoorde ik iets zeggen waaruit ik opmaakte dat hij blunderde, maar dat was achteraf allemaal toneel. Op het tweede bord was “Benny d’n Eerste” bezig met allerlei offers uit het Wolga, maar compensatie zag ik niet en volgens mij hij ook niet. Het derde bord was het Marc Naalden die de Franse opening verkrachtte en zijn witte pionnen in het centrum vervolgens ook nog heb doen laten vermoorden door de zwarte Cavalerie.
In tegenstelling tot voorgaande ronden waar we de duidelijk gewonnen partijen pas binnen haalden toen we er ook al enkele aan onze tegenstanders cadeau hadden gegeven, was het dit keer wel eerst Bart Peeters die zijn tegenstander netjes mat in 1 wist te zetten. Bart stond beter en dwong door deze zet eigenlijk dameruil af, maar Jos de Kort was even te kortzichtig en zag de mat in 1 over het hoofd.
Niet veel later kwam Jos Kuijpers met een mooie aftrekaanval door zijn witte loper op g8 te planten, waardoor het of mat in 1 of damewinst was, waarna de kleine en vermoedelijk ook jonge tegenstander van Jos het voor gezien hield.
Op het vijfde bord was het een chaotische stelling, waarbij Arco een stuk tegen twee pionnen had, maar een vrij open stelling en zijn koning stond vrij gevaarlijk in het midden. Ludo Groffen, de tegenstander van Arco, voelde de twijfel van zijn tegenstander aan en bood remise aan. Arco kwam mij informeren en kreeg van mij de opdracht nog enige tijd te wachten op wat meer duidelijkheid, met name rond de partij van Chris Lambregts, want de andere partijen waren over het algemeen nog in ons nadeel.
Toen ik zag dat Chris de winnende voorzetting koos en een zet later een dame ging halen, kreeg Arco van mij het groene licht om de remise aan te nemen. Chris moest nog een aantal zetten op het bord doen, maar toen stonden we gelukkig op een comfortabele voorsprong van 3,5 – 0,5.
Marc Naalden wist nog veel druk te zetten op zijn tegenstander en wikkelde naar een, in zijn ogen, positief eindspel. Marc had echter één zetje over het hoofd gezien, waardoor het vechten tegen de bierkaai teniet werd gedaan.
Enige zetten na mijn offer zegt Fritz al dat ik zelfs een klein voordeel heb. Op het moment van het offer geeft Fritz ongeveer +1 voor wit aan, maar dat heeft voornamelijk te maken met de onbalans in punten. Naar mate de tijd vorderde en mijn tegenstander een poging deed om in tijdnood te komen, werd dit plotseling door een ongewild offer van Frank Schouten teniet gedaan en enige zetten later werd hét winstpunt bijgeschreven.
Op het tweede bord wist Benny Todts met actief en agressief spel toch wat van zijn verminkte Wolga te maken, waarna hij het volle punt binnen wist te halen.
Als laatste was, op het eerste bord, Ad Bruijns nog bezig. Al de hele middag zat hij goed te schaken tegen Berrye Brands en stond een kwaliteit voor. Met nog een aantal minuten op de klok en een open stelling op het bord was het Ad, die naar eigen inzicht mocht beslissen en aan zijn tegenstander daarom remise heeft aangeboden. Berry Brands was niet in de situatie deze af te wijzen, gezien het bord en de stand, waardoor de 6-2 overwinning van De Pion 3 een feit was.
Schavo 2 – De Pion 3 2-6
1. Berry Brands – Ad Bruijns 0,5-0,5
2. Elias Thijsse – Benny Todts 0-1
3. Danniël van Boxtel – Marc Naalden 1-0
4. Frank Schouten – Ton van der Werf 0-1
5. Ludo Groffen – Arco Schumacher 0,5-0,5
6. Paul Hobbelen – Chris Lambergts 0-1
7. Cas Michiels – Jos Kuijpers 0-1
8. Jos de Kort – Bart Peeters 0-1