De Pion 3 verslaat De Baronie 4

De wedstrijd tussen De Pion 3 en De Baronie 4 had alles wat een wedstrijd in zich moet hebben. Een sportieve strijd, spanning tot de laatste minuut en, niet onbelangrijk, een goede afloop. Voor ons, althans…
Zoals je bij het schaatsen specialisten hebt op de sprint en specialisten op de lange afstand heb je ook in het schaken spelers die razendsnel klaar zijn en spelers van de lange adem. Jan Rijkse is een echte sprintspecialist. In een mum van tijd waren alle stukken afgeruild, werd tot remise besloten en waren daarmee zowel De Pion als De Baronie van de nul af. Ad Bruijns is normaal meer een speler van de lange adem, maar ook hij was voor zijn doen vroeg klaar. Door de verwikkelingen op mijn eigen bord heb ik niet goed kunnen zien wat er gebeurde, maar Ad won in ieder geval. Mark Mathon zag een scheurtje in het ijs over het hoofd en ging onderuit. Mark was druk bezig met het veroveren van een pion en was zo gefocust op die pion dat een ander stuk van hem even wat aandacht te kort kwam: zijn dame. Die stond een zet later ineens naast in plaats van op het bord en Mark gaf op. Ook Henk Alberts was vrij snel klaar. Hij veegde zijn tegenstander simpel van het bord en had een gemakkelijke middag.
Terwijl dat allemaal gebeurde was ik druk bezig om niet mat te gaan en geen dame te verliezen. Mijn tegenstander was volop in de aanval gegaan en het viel allemaal net te verdedigen, maar één zet verkeerd en het zou vreselijk voor me aflopen. Het was koordansen op het slappe koord, maar ik behield mijn evenwicht. Het kostte me de kwaliteit om de aanval definitief af te slaan, maar ik had er intussen wel twee pionnen voor teruggekregen. Omdat die pionnen niet al te gunstig stonden, accepteerde ik het remise-aanbod van mijn tegenstander gretig. We dachten allebei dat we slechter stonden, Fritz gaf ons achteraf beiden ongelijk en vond het een gelijkwaardige stelling.
Met een 3-2 voorsprong zag het er op de resterende borden redelijk gunstig uit, maar de winst hadden we zeker nog niet binnen. Bas en Erik stonden een pion voor, maar wel in stellingen die zeker niet makkelijk te winnen waren en Jacques moest zo te zien juist nog flink knokken om een halfje binnen te halen. Kortom: 4-4 was nog mogelijk. Tegen RSG zagen we immers ook een 4-1 voorsprong nog in 4-4 eindigen…
Bas Robben kwam inderdaad niet veel verder met zijn pluspion, kwam ook nog in tijdnood en moest genoegen nemen met remise. Bij Jacques Smits ging het evenwel crescendo. Hij stond een pion achter, won die terug, won er nog één bij en stond toen dus ineens een pion voor, die ook nog ging promoveren, waardoor zijn tegenstandster een stuk moest offeren om hem tegen te houden en in een gewonnen eindspel maakte Jacques geen fout en haalde het volle punt binnen: 4½-3½ en de winst was binnen voor ons. Al met al kunnen we Jacques Smits gerust de matchwinner van deze wedstrijd noemen! Erik van Elven nam vervolgens knarsetandend genoegen met remise: zijn pluspion bleek inderdaad niet genoeg voor winst en zijn tegenstander bleek een stuk taaier dan zijn Elo-rating deed vermoeden.

Omdat De Pion als eerste de uitslag had doorgegeven op Netstand waren we heel even koploper. Nadat de andere uitslagen waren binnengekomen bleek dat De Raadsheer 2 en CSV 2 nu 7 punten hadden en De Pion 3 en RSG nu beiden 6 punten. In de volgende ronde speelt De Raadsheer 2 tegen RSG en CSV 2 tegen De Baronie 4, terwijl wij op bezoek gaan bij hekkesluiter Staunton. Om kampioen te worden moeten we rekenen op de hulp van RSG en De Baronie 4; in de laatste ronde treffen onze concurrenten tegenstanders waar ze vermoedelijk geen punten tegen laten liggen. Het verschil tussen de nummer 1 en de nummer 7 is in onze klasse 3 punten. Spanning tot de laatste competitieronde lijkt gegarandeerd!

De Pion 3 – De Baronie 4 5 – 3

Erik van Elven (1893) – Bas Ligtenberg (1606) ½ – ½
Ad Bruijns (1640) – Sander de Smet (1611) 1 – 0
Henk Alberts (1607) – Frank van Duuren (1533) 1 – 0
Bas Robben (1548) – Zef Hendriks (1525) ½ – ½
Jacques Smits (1598) – Astrid Martens (1360) 1 – 0
Kees van Hogeloon (1530) – Willem van Kooten (1478) ½ – ½
Mark Mathon (1519) – Hein Groothuis (1413) 0 – 1
Jan Rijkse (1558) – Rob de Ruyter (1292) ½ – ½