De Pion 3 onderuit tegen De Raadsheer 2

Een wedstrijd tegen een gelijkwaardige tegenstander, met op elk bord spelers van ongeveer gelijke sterkte, die alle kanten op kan. Dan verwachtten we tegen De Raadsheer en dat kregen we ook. Zij het dat het voor ons net de verkeerde kant op ging.
Het duurde lang voor de eerste beslissing viel. Die leek even te komen op het bord van Jan Rijkse. Jan was in het begin van de partij ergens een pionnetje kwijtgeraakt, won die weer terug en vond het toen tijd voor een remise-aanbod. Zijn tegenstander sloeg het echter af. Een tijdje later viel de eerste beslissing aan het bord van Peter Huijser. Zijn tegenstander René Roks toverde een fabuleuze combinatie uit de mouw, waarmee hij Peter op de knieën kreeg: 1-0 voor De Raadsheer. Jan Rijkse besloot na het afgeslagen remise-aanbod er nog even vol voor te gaan, kwam beter en beter te staan en won zijn partij. Wijze les: sla nooit een remise-aanbod van Jan Rijkse af! Bas Robben speelde tegen André van der Laar (oud-voorzitter van De Pion) een boeiende partij, waarbij geen van beiden beslissend voordeel wist te krijgen, met als logisch resultaat remise. Stand 1½-1½.
Mark Mathon had het lastig tegen Adrie Domen, leek het nog even toch net remise te kunnen houden, maar de druk op een cruciale pion werd te groot, de pion sneuvelde en Marks stelling donderde als een kaartenhuis in elkaar. Mark verloor dus. Ad Bruijns speelde, zoals we van hem gewend zijn, een degelijke remise. Henk Alberts trok de stand weer gelijk met een fraaie zege. Zijn tegenstander speelde zijn stukken meer achteruit dan vooruit, waardoor ze elkaar wat in de weg stonden en daar maakte Henk handig gebruik van. Hij dreigde zoveel tegelijk dat het niet allemaal meer te keepen was. Zelf verloor ik tegen Jan Vriends al in het begin van de partij door een desperado-zet tijdens een afruilactie een pion en kreeg daar geen compensatie voor. Jan Vriends liet het voordeel niet meer los en loodste het spel soeverein naar een voor hem gewonnen eindspel.
Met een stand van 4-3 voor De Raadsheer was de hoop op een wedstrijdpunt gevestigd op Erik van Elven. Die stond in principe gewonnen, maar wel in een enorm ingewikkelde stelling, terwijl Erik intussen zowat al zijn tijd opgebruikt had. Zijn tegenstander sleepte door herhaling van zetten remise uit het vuur en Erik baalde als een stekker. “Schaken is gewoon een kutspel”, was Eriks conclusie. Laten we hopen dat hij in de volgende wedstrijd tegen CSV met een fraaie overwinning weer een devoot aanhanger van Caïssa kan worden.

De Raadsheer 2 – De Pion 3 4½ – 3½

Luuk van Dongen (1520) – Erik van Elven (1876) ½ – ½
Willem de Kort (1633) – Ad Bruijns (1654) ½ – ½
Jan van den Berg (1640) – Henk Alberts (1621) 0 – 1
André van der Laar (1602) – Bas Robben (1565) ½ – ½
René Roks (1551) – Peter Huijser (1597) 1 – 0
Jan Vriends (1560) – Kees van Hogeloon (1523) 1 – 0
Jos van Ginneken (1527) – Jan Rijkse (1526) 0 – 1
Adrie Domen (1455) – Mark Mathon (1535) 1 – 0