De Pion 3 heeft déjà vu

Afgelopen zaterdag speelde De Pion 3 uit tegen Checkmate 1 in Weert. Op de heenweg werd er nog druk voorbereid voor de eerste twee borden, die helaas beiden de verkeerde tegenstander tegen kregen. Bij aankomst stond gelukkig nog niet alles klaar, zodat enkelen met aanzienlijke honger nog snel iets te eten konden halen, helaas niet bij het loungerestaurant dat als speellocatie fungeerde, want daar werd geen eten geserveerd..

Op bord 2 speelde Eric met zwart tegen Dirk Bergmans, die het samen wel goed konden vinden. In het geringe aantal zetten wisten ze een gecompliceerde stelling op het bord te krijgen. Niet veel later gingen echter de meeste stukken van het bord af en bleef er niet veel anders dan remise over.

Noud kwam op 5 al vrij snel in een eindspel terecht waar beiden beschikten over een dame, een paard en ongeveer een handjevol pionnen. Toen de dames geruild werden verloor Noud ongelukkig een pion, en na een tijdje door geploeterd te hebben besloot hij in een verloren eindspel de handdoek in de ring te gooien.

Martijn trok de score weer gelijk door op bord 8 te winnen. Zijn tegenstander gebruikte erg veel tijd in de opening en kreeg daar weinig voor terug. Toen hij zich in tijdnood verkeek op de positie van Martijns loper, kon Martijn gemakkelijk een stuk en ons eerste punt binnenslepen.

Op bord 1 speelde Carlo een rustig systeempje waarop zijn tegenstander goed reageerde. Carlo werd langzaam teruggedreven naar zijn eerste rij. De stelling werd niettemin steeds meer gesloten, en zo werd het ook daar remise.

Henks partij ging min of meer de gehele tijd gelijk op. Met wit kreeg hij weinig kansen om door te drukken richting de stelling van zijn tegenstander, maar hij hoefde zich ook amper zorgen te maken over dreigingen van zijn tegenstanders stukken. In een gelijk pionneneindspel met gelijke lopers accepteerde Henks tegenstander echter geen remise, waardoor ze nog minstens een halfuur lang op een neer mochten lopen met hun lopers, totdat remise uiteindelijk toch besloten werd.

Met nog drie borden te gaan en een tussenstand van 2.5-2.5 was een matchpunt nog steeds in zicht. De tegenstander van Ad, die twintig minuten te laat binnengekomen was, wist echter één van Ads torens compleet buiten het spel te zetten. Na deze te hebben opgeofferd probeerde Ad er lange tijd met een kwaliteit minder nog iets van te maken, maar dit tevergeefs.

Ikzelf had op bord 7 mijn zetten verwisseld en gaf op deze manier veel activiteit af aan mijn tegenstander. Toen ik eindelijk mijn stelling op orde had stond het 3.5-2.5 voor Checkmate, terwijl Koens stelling er complex maar veelbelovend uit zag. Een gebrek aan winstkansen zorgde ervoor dat ook mijn partij in puntendeling eindigde.

Tenslotte bleef dus Koen over, die dankzij de complexe stelling veel tijd gebruikt had. Zijn tegenstander wakkerde dit vuurtje nog een beetje aan door er een stukoffer bovenop te gooien. Toen Koen uiteindelijk de 40 zetten bereikte met nog drie seconden op de klok zag het eruit alsof er nog een punt in zat. Maar dit bleek niet het geval te zijn, en na eeuwig schaak eindigde de match in 3.5-4.5.

Checkmate 1 (1904) – De Pion 3 (1786) 4½-3½
Eric Schouten (2016) – Carlo Rens (1926) ½-½
Dirk Bergmans (2039) – Eric van Loon (1890) ½-½
Raimund van Alphen (1902) – Henk Wennekes (1799) ½-½
Raymond Briels (1915) – Koen Riemens (1740) ½-½
Niek Philipsen (1875) – Noud Riemens  (1729) 1-0
Jimmy Geboers (1910) – Ad Bruijns (1709) 1-0
Alexander Haspels (1793) – Joris Kok (1719) ½-½
Mat Hornix (1781) – Martijn Verbeek (1779) 0-1