De Pion 2 dendert voort

De Pion 2 dendert maar voort. Voor de vierde keer op rij een overwinning met grote cijfers. Vooraf hadden we dat tegen Staunton 2 wel verwacht. Want Staunton 2, daar zouden we wel even gemakkelijk overheen walsen, dachten we. Een formaliteit, die even afgehandeld moest worden. En als je naar de eindcijfers kijkt, lijkt dat inderdaad gebeurd te zijn.
Maar die cijfers vertellen niet het hele verhaal. Want halverwege de wedstrijd zag het er helemaal niet zo rooskleurig uit. Op geen enkel bord stonden we duidelijk beter, maar op enkele borden wel duidelijk slechter. “Zouden ze met een versterkt team spelen vandaag?”, vroeg iemand zich nog af. Dat was niet het geval, de spelers van Staunton boden gewoon uitstekend partij.
Maar net zoals tegen De Zwarte Dame kwam alles toch gewoon weer goed. De Pion 2 is een team van de lange adem, met spelers die geduldig hun kans afwachten en in de late uurtjes hun slag slaan. Het eerste positieve nieuws kwam van Stijn Goorden, die eerder dit seizoen al met De Pion 4 tegen Staunton 2 speelde en toen van Mats Schoonen won. Nu speelde Stijn tegen Tamara van Boxel, die onvervaard tegen Stijn ten aanval trok. Stijn kreeg aan de andere kant ook aanvalskansen en de aanval van Stijn was een stuk succesvoller en hij pakte voor ons het eerste punt.
Ton van der Werf won tegen Mats Schoonen de kwaliteit en zette zijn tegenstander meteen met de rug tegen de muur. Een dodelijke aanval volgde en de 2-0 was een feit. Mijn partij leek te verzanden in remise: mijn tegenstander (Werner Deckers) kon niks, maar ik ook niet. Een op het eerste gezicht volkomen logische torenzet van Werner bleek toch niet goed: ik kon een pion slaan, mijn stukken kwamen los, daardoor won ik nog 2 pionnen en hup: 3-0.
Op dat moment kreeg Ad Bruijns van Eddy van Opdorp remise aangeboden. Ad was overigens speler, wedstrijdleider en fotograaf tegelijk, op zich al knap. Ad twijfelde of hij het aan wou nemen en op dat moment was ineens de partij van Erik van Elven beslist. Flip Nipius offerde heel optimistisch een toren om een koningsaanval te krijgen, maar die leverde niks op. Sterker nog: Erik kon met zijn dame een familieschaakje geven en zo te toren ook nog meesnoepen. Flip gaf op, het stond 4-0 en op dat moment besloot Ad de remise maar te pakken. Dan waren de matchpunten tenminste binnen, want op de resterende borden stonden we allerminst florisant.
Zo stond Muhammed Almatni tegen Daan van Ommen bepaald niet lekker in een wel heel ingewikkeld eindspel. Muhammed had een dame tegen een toren en een paard, maar wel enkele pionnen minder. De toren en het paard dreigden van alles, maar Muhammed wist er remise uit te peuren. Bas Robben verloor tegen Tijs Maassen een stuk en moest berusten in een nederlaag.
Henk Alberts tenslotte had zijn handen vol aan Daniël Koopman, maar na het winnen van een stuk en vervolgens afruilen naar een gewonnen eindspel wist ook hij de volle buit binnen te halen.

We staan inmiddels alleen aan kop, dus dat gaat prima. Staunton 2 staat met 0 punten onderaan, maar kunnen best nog wel een wedstrijd winnen. In ieder geval hebben ze een team met toekomstperspectief, met enkele spelers die de komende paar jaar nog een stuk beter kunnen worden. Zo vertelde mijn tegenstander Werner Deckers dat hij nog maar amper een jaar schaakt. Mwa, voor iemand die nog maar zo kort schaakt leverde hij toch een uitstekende partij.

Bekijk de foto’s van Ad Bruijns.