De Pion 1 wint in Veldhoven

Het eerste team van De Pion toog naar Veldhoven om aldaar in het gezellige “dorpshuis” D’n Bond het eerste team van de plaatselijke schaakvereniging te bestrijden.

Tevoren was al bekend dat Veldhoven ten opzichte van vorig seizoen drastisch verzwakt is door het vertrek althans niet meer spelen van Dirk van Dooren en Alan van der Heijden. Niettemin is het een niet te onderschatten team.

Thierry Penson kon zich niet vrijmaken van zijn werk, en dat betekende onvermijdelijkerwijs dat niet-spelend ploegkapitein Charles Kuijpers aan de bak moest voor zijn eerste serieuze schaakpartij van het jaar 2014. Zo gaat dat als je stopt met schaken, althans met serieuze partijen…….

We waren ruim op tijd aanwezig. In de grote zaal bleken nog twee andere teams van Veldhoven hun wedstrijd te spelen, hetgeen af en toe tot enig rumoer leidde. Er waren in die teams enkele spelers die vermoedelijk hardhorend waren, hetgeen zich uitte in hard spreken en niet luisteren naar vermaningen. Maar goed, de sfeer was prima en er werd sportief gespeeld.

Opmerkelijk is dat in de competitiegids vermeld staat dat er ter plaatse geen broodjes verkrijgbaar zijn. Aan schrijver dezes werd desgevraagd door de teamcaptain van Veldhoven geduldig uitgelegd dat tosti’s (die wel verkrijgbaar waren) geen broodjes zijn. Dat moge taalkundig juist zijn, voor de uitbater is het minder plezierig dat alle bezoekers gewapend met overlevingspakketten verschijnen. Ik heb toch maar een tip meegegeven teneinde de omzet enigszins te verhogen.

De wedstrijd verliep voorspoedig voor De Pion 1. Nogal ongebruikelijk waren de partijen op de hoogste twee borden het eerst afgelopen.

Het eerste punt werd gescoord op het eerste bord waar Stefan Colijn met wit een boeiende partij speelde tegen Frans Wolferink. In een complexe stelling besliste Stefan met een fraaie combinatie de partij.

De voorsprong liep op naar 2-0 doordat Mark Smits met zwart op bord 2 won van Huub Schenning. De witspeler leek lange tijd enig positioneel voordeel te hebben doch toen de tactische fase aanbrak was aanvalsspeler Mark heer en meester.

Op het zevende bord had Paul Kuijpers de talentvolle Sourav Bhattacharjee met wit te bestrijden. Dat ging lange tijd goed, een pionwinst zou naar verwachting van de teamleider worden gevolgd door een afwikkeling met vaste hand. Doch die hand trilde even, waarna de zwartspeler dame tegen toren, loper en pion wist te veroveren. Nog steeds was er niets mis voor wit, doch Paul overspeelde zijn hand en verloor.

Ludo Tolhuizen had met zwart tegen Fred van Empel op het zesde bord in een soort Nimzoindiër niets concreets bereikt, en mocht van teamleider Charles gelet op de overige stellingen remise aannemen.

De voorsprong werd vergroot door onze Zwitser Andy Baert die met wit op bord 5 Marcos Quintana Hernandez langzaam maar zeer zeker van het bord speelde. Toen zwart zijn koningsvleugel vóór rochade ernstig verzwakte met g5, waren de gaten beschikbaar. En ze werden gevonden.

De matchpunten werden binnengehaald door Pim Eerens, die op bord 8 met zwart lange tijd moest werken om een klein voordeel in het eindspel te verkrijgen. Toen hij remise aangeboden kreeg liet Charles hem de vrije hand, waarna Pim resoluut weigerde en sterk spelend het toreneindspel naar zich toetrok en een solide punt scoorde. Dat was al 4,5.

Charles Kuijpers had zichzelf op het vierde bord geplaatst. Hij beweert al jaren dat hij op elk bord remise speelt, en de juistheid van die stelling werd ook vandaag weer bewezen. Met zwart spelend bood Charles na elf zetten remise aan. Tegenstander Ferry Daamen weigerde beleefd en leek lange tijd het gelijk aan zijn zijde te krijgen. Met subtiel spel wist Ferry zijn ruimtevoordeel en loperpaar uit te bouwen tot een optisch erg goede stelling. Charles bleef met kunst- en vliegwerk op de been. In het verre eindspel ging Ferry een zetherhaling uit de weg wat hem bijna de kop kostte. Charles kon afwikkelen naar een eindspel met grote winstkansen. Hij zag en deed dat ook, maar bood op zet 53 remise aan omdat de matchpunten toch al binnen waren en de vermoeidheid groot was.

Als laatste eindigde de partij van Jan van Mechelen op bord 3. Hij had met wit de sterkste Veldhovenaar  Thijs Laarhoven te bestrijden en deed dat met verve. Jan speelde voortreffelijk, kreeg groot positioneel voordeel, maar Thijs is taai. Toen Jan door het overzien van een simpele ondersterijcombinatie zijn belangrijke vrijpion moest inleveren, resteerde plotsklaps een stelling waarin alleen zwart nog winstkansen had. Die verzilverde Thijs bekwaam, waardoor de eindstand 5-3 in het voordeel van De Pion werd. En aldus bleven we op kop in klasse 2D. Omdat de volgende wedstrijd pas in februari 2015 is, kunnen we daar geruime tijd van genieten. Het degradatiespook is inmiddels al onzichtbaar, en dat is een heel verschil met het dramatische vorige seizoen.

1. Frans Wolferink (2080) – Stefan Colijn (2234) 0 – 1

 2. Huub Schenning (2013) – Mark Smits (2195) 0 – 1

3. Thijs Laarhoven (2262) – Jan van Mechelen (2206) 1 – 0

4. Ferry Daamen (2051) – Charles Kuijpers (1967) rem

5. Marcos Quintana Hernandez (1930) – Andy Baert (2131) 0 – 1

6. Fred van Empel (2022) – Ludo Tolhuizen (2103) rem

7. Sourav Bhattacharjee (2004) – Paul Kuijpers (2109) 1 – 0

8. Theo van de Meerakker (1920) – Pim Eerens (2059) 0 – 1