De Pion 1 verliest: 3-5

Ronde vijf van KNSB 2D beloofde een spannende strijd te worden. Hoewel elke ronde in deze klasse een kampioenswedstrijd is, voelde de match tegen Stukkenjagers 2 speciaal aan. Zowel zij als wij hadden na vier rondes als enige teams nog het volle pond aan matchpunten. Gezien de minimale marges in de vorige matches, had Stukkenjagers echter wel een sloot bordpunten meer.

Al vroeg in de match tekende de strijd zich op enkele borden. Zoals gewoonlijk was Pim weer degene die zijn teammakkers het goede pad toonde. In een ietwat controversiële variant van het Scandinavisch nam Pim een pion mee. Zijn tegenstander kreeg echter de nodige compensatie, en nauwkeurig verdedigen was geboden. Dat deed Pim en hij kon – ten koste van een pionnetje zijn stelling overeind houden. Toen het remise leek te gaan worden, probeerde Pim nog iets en zijn tegenstander deed pardoes een slechte zet, waardoor het eerste bordpunt naar De Pion ging.
Intussen had Rogier een remise aanbod gekregen, maar gezien vooral het stellingsoordeel, besloot hij het te proberen. Het leek er inderdaad op dat hij een plusje uit de opening had, maar dat wist hij niet te verzilveren in het middenspel. Actief tegenspel leidde al snel tot een remise-achtige stelling. Precies voor de tijdcontrole werd de vrede getekend.
Intussen had Ome Ludo tegen Reinier subtieletjes een plusje in zijn stelling weten te bouwen, maar zeer tegen de gewoontes van El Tollo in, raakte hij in tijdnood en daar ging het plusje in rook op. In de eindstelling kreeg hij remise aangeboden, terwijl hij op dat moment misschien zelfs slechter stond.

Tot zover het succesverhaal. Na de tijdnood resteerde er een aantal partijen, waarvan het allerminst zeker was, dat die tot 2 matchpunten gingen leiden.
Robert had een stelling op het bord gekregen, die hij zich nog herinnerde van Timman tegen een Engelsman. Dat moet lang geleden geweest zijn. Volgens het mondelinge verslag van Robert kwam hij wegens een subtiliteit beter (niet slechter) uit de opening. Maar in het middenspel vergaloppeerde hij zich kwalijk, waardoor hij een vervelende stelling moest gaan keepen. Uiteindelijk was de remise marge te klein en ging het bordpunt naar de Stukkenjagers.
Kort hierna deed Andy onze harten weer sneller kloppen. Op karakteristieke wijze speelde hij met wit krachtig tegen het Frans. Zoals je als 8-jarig schakertje hier altijd van droomde, zette Andy f4-f5 op het bord, om vervolgens de nodige stukken over de zwarte velden naar binnen te laten zeilen. Dat leverde al snel materiaal op en de resterende stelling bleek een kwestie van techniek.
Stefan had een moeilijke middag. Hij gapte een pionnetje in het Frans, maar werd steeds verder teruggedrongen door de actieve stukken van wit. Een doorbraak in het centrum deed de partij kantelen en zelfs Stefan’s schwindels konden de uitslag niet meer beïnvloeden.

Toen was het dus 3-3 geworden en Peter en Benny hadden beiden moeilijke stellingen. Om maar met Benny te beginnen, hij had een eindspel van K+D tegen K+D+p. De p van zijn tegenstander stond echter aan de rand, en een kenner verzekerde mij dat dit een theoretisch remise eindspel is. Het jammerlijke is alleen, dat de tegenstander van Benny het gewoon lekker kon blijven proberen, en Benny degene was die alleen maar de fouten kon maken. Als je het weet, zal het makkelijk zijn, maar als je het niet weet, dan verlies je zoiets in 99 van de 100 keren. Dat gebeurde uiteindelijk ook helaas.
Peter had in de tussentijd een razend moeilijk eindspel op het bord getoverd. Het was een stelling waarin beide spelers op winst speelden. De omstanders speculeerden hevig over de vermoedelijke uitslag, en deze leek elke zet weer te veranderen. Een paar keren had Peter uitzicht op remise, maar omdat we daar niets aan hadden, bleef hij het proberen. Dit was echter teveel gevraagd van zijn stelling. Uiteindelijk resteerde een einspel met een stuk minder, en met nog 20 seconden op zijn klok gaf Peter op, omdat het mat op de volgende zet zou zijn geweest.

Einduitslag 3-5. En het mag gezegd worden, dat dit een echte kampioenswedstrijd is gebleken. Hier en daar kantelden stellingen en het was misschien niet altijd even goed, maar wel zo spannend. Sportiviteit stond bij beide teams hoog in het vaandel.

De stand in KNSB 2D

De Pion 1 (2115) – Stukkenjagers 2 (2103) 3 – 5

1. Stefan Colijn (2187) – Mart Nabuurs (2174) 0-1
2. Ludo Tolhuizen (2212) – Reinier Jaquet (1994) ½-½
3. Robert Schuermans (2166) – Steff Helsen (2160) 0-1
4. Andy Baert (2165) – Peter Huibers (2140) 1-0
5. Rogier van Loon (2047) – César Becx (2168) ½-½
6. Peter Dankers (2084) – Fré Hoogendoorn (2024) 0-1
7. Pim Eerens (2135) – Ruud Feelders (2050) 1-0
8. Benny Onrust (1930) – Karel Storm (2110) 0-1