De Mannêh strike back (en het raadsel van het knuffelbeertje)
Na vorige keer een zure nederlaag tegen Goes, smaakt de wraak extra zoet tegen Terneuzen! Het begon al goed; na gesmeek aan de kant van de teamleider stelde Ger zijn bolide beschikbaar en ging hij mee als cheerleader. Dit leverde de Mannêh al een aantal voordelen op. Punt 1: met Ger zijn gemiddelde topsnelheid gaan we uiteraard niet te laat
komen en punt 2: aangezien de Mannêh nu niet zo opeengepakt hoeven te zitten als in mijn Peugeootje, moet dit voordeel zich wel uitbetalen aan het bord. Ger wilde zijn topsnelheid meteen waarmaken door met rotvaart te vertrekken en daarbij zijn kofferbak open te laten staan. Gelukkig was zoon Cees wel zo oplettend en attent om even een
spurtje naar de auto te trekken. Toen konden we dus vertrekken! Zoals ingecalculeerd, arriveerden we mooi op tijd bij Terneuzen. Daar was het nog de vraag wat de opstelling van de tegenstander zou zijn. Vorige ronde tegen Delft werden er immers tactisch op hogere borden een speler met een rating van 1000 en eentje van maarliefst 1300 opgesteld, wat konden we dan deze keer verwachten? En niet te vergeten, die ronde hadden ze nog van Delft gewonnen ook … Het bleek echter om een eenmalig incident te gaan omdat er vier invallers nodig waren, wat wel in het voordeel van de Pion 2 sprak was dat de onbetwiste bord 1 speler Matthieu Freeke er niet bij was. Desondanks kreeg onze supersub Jan Schuurmans, aangezien Teck in Deutschland speelt, een sterke Belgische speler tegen en zou het niet gemakkelijk worden. Met koelbloedige Ivo, Schwindelkoning Jos, Chinese Bliksem Ngo Hin en de vier onderste borden in topvorm wisten we dat we een goede kans zouden maken (uit statistische analyse van de Kap’tein bleek immers dat Marloes, Bo en Benny op rij garandeerd punten oplevert, zoals gezien in de vorige gewonnen matches). De wedstrijd ontspon zich langzaam. Op bord 4 had Ngo Hin zich prima voorbereid op teamcaptain Gosse Kamminga, die al
40 jaar 1.b4! speelt. De voorbereiding wierp vruchten af want Ngo Hin kwam geen moment in de problemen, helaas voor hem viel er ook niet meer van de stelling van te maken en zo werd deze partij snel remise. Cees, tegen de andere Cees (Freeke) van Terneuzen, kwam naar mijn mening knalverloren uit de opening. Gelukkig zal ik ook al snel dat zijn tegenstander van het middenspel een potje maakte, zodat Cees langzaam weer in de wedstrijd kwam. Op dat moment had ik zelf op 6 al de cruciale g-pion tegen mijn tegenstander, Philip de Vroe, gewonnen. In het Siciliaans was die snel met zijn f en g pion op mijn koning afgestormd maar omdat zijn paard zich op b1 nog steeds niet ontwikkeld had, kreeg ik daardoor een winnend voordeel. Bo naast mij leek op weg naar zijn eerste winstpartij dit seizoen. Zijn tegenstander offerde een stuk wat zeker niet correct was na adequaat verdedigen van Bo, maar wist wel een aantal pionnetjes mee te snoepen. Hierdoor leek het nog even spannend, maar kwam hij tijdens de wedstrijd niet echt meer in de problemen. Even zat de Kap’tein op rozen maar al snel, zoals wel vaker dit seizoen, was er slecht nieuws: in detijdnoodfase verloor Jan op 1 enkele cruciale pionnen en moest daardoor opgeven. Op 3 tegen Renzo Ducarmon had Jos weliswaar in het begin een gelijke stelling, maar hij verzuimde om met h3 een gaatje voor zijn koning te maken en toen zijn tegenstanders loper ook nog eens vrij spel kreeg, moesten de stukken in het doosje. Zo voor het begin van de tijdnoodfase stonden we 0.5-2.5 achter, gelukkig wisten Bo en ik allebei te winnen waardoor de stand weer in evenwicht was. Bovendien had Cees op 5 zijn tegenstander in het gedrang gebracht en hengelde het punt binnen na een aantral trucjes. 3.5-2.5 voorsprong dus!
komen en punt 2: aangezien de Mannêh nu niet zo opeengepakt hoeven te zitten als in mijn Peugeootje, moet dit voordeel zich wel uitbetalen aan het bord. Ger wilde zijn topsnelheid meteen waarmaken door met rotvaart te vertrekken en daarbij zijn kofferbak open te laten staan. Gelukkig was zoon Cees wel zo oplettend en attent om even een
spurtje naar de auto te trekken. Toen konden we dus vertrekken! Zoals ingecalculeerd, arriveerden we mooi op tijd bij Terneuzen. Daar was het nog de vraag wat de opstelling van de tegenstander zou zijn. Vorige ronde tegen Delft werden er immers tactisch op hogere borden een speler met een rating van 1000 en eentje van maarliefst 1300 opgesteld, wat konden we dan deze keer verwachten? En niet te vergeten, die ronde hadden ze nog van Delft gewonnen ook … Het bleek echter om een eenmalig incident te gaan omdat er vier invallers nodig waren, wat wel in het voordeel van de Pion 2 sprak was dat de onbetwiste bord 1 speler Matthieu Freeke er niet bij was. Desondanks kreeg onze supersub Jan Schuurmans, aangezien Teck in Deutschland speelt, een sterke Belgische speler tegen en zou het niet gemakkelijk worden. Met koelbloedige Ivo, Schwindelkoning Jos, Chinese Bliksem Ngo Hin en de vier onderste borden in topvorm wisten we dat we een goede kans zouden maken (uit statistische analyse van de Kap’tein bleek immers dat Marloes, Bo en Benny op rij garandeerd punten oplevert, zoals gezien in de vorige gewonnen matches). De wedstrijd ontspon zich langzaam. Op bord 4 had Ngo Hin zich prima voorbereid op teamcaptain Gosse Kamminga, die al
40 jaar 1.b4! speelt. De voorbereiding wierp vruchten af want Ngo Hin kwam geen moment in de problemen, helaas voor hem viel er ook niet meer van de stelling van te maken en zo werd deze partij snel remise. Cees, tegen de andere Cees (Freeke) van Terneuzen, kwam naar mijn mening knalverloren uit de opening. Gelukkig zal ik ook al snel dat zijn tegenstander van het middenspel een potje maakte, zodat Cees langzaam weer in de wedstrijd kwam. Op dat moment had ik zelf op 6 al de cruciale g-pion tegen mijn tegenstander, Philip de Vroe, gewonnen. In het Siciliaans was die snel met zijn f en g pion op mijn koning afgestormd maar omdat zijn paard zich op b1 nog steeds niet ontwikkeld had, kreeg ik daardoor een winnend voordeel. Bo naast mij leek op weg naar zijn eerste winstpartij dit seizoen. Zijn tegenstander offerde een stuk wat zeker niet correct was na adequaat verdedigen van Bo, maar wist wel een aantal pionnetjes mee te snoepen. Hierdoor leek het nog even spannend, maar kwam hij tijdens de wedstrijd niet echt meer in de problemen. Even zat de Kap’tein op rozen maar al snel, zoals wel vaker dit seizoen, was er slecht nieuws: in detijdnoodfase verloor Jan op 1 enkele cruciale pionnen en moest daardoor opgeven. Op 3 tegen Renzo Ducarmon had Jos weliswaar in het begin een gelijke stelling, maar hij verzuimde om met h3 een gaatje voor zijn koning te maken en toen zijn tegenstanders loper ook nog eens vrij spel kreeg, moesten de stukken in het doosje. Zo voor het begin van de tijdnoodfase stonden we 0.5-2.5 achter, gelukkig wisten Bo en ik allebei te winnen waardoor de stand weer in evenwicht was. Bovendien had Cees op 5 zijn tegenstander in het gedrang gebracht en hengelde het punt binnen na een aantral trucjes. 3.5-2.5 voorsprong dus!
Geheel in de lijn van dit seizoen, weten Benny en Ivo alle partijen tot de max te rekken. Doen ze dit bewust door matchwinner te willen worden, of willen ze gewoon zo lang mogelijk van het schaken genieten? Anyway, bij Ivo leek het wel in orde. Tegen Chris Ghysels op 2 hadden beide spelers een dame, toren en twee pionnen. Klein detail was wel dat de pion van Ivo aanzienlijk was opgerukt, wat als nadeel gaf dat zijn koning nogal ‘bloot’ stond en zijn tegenstander een aantal vervelende matdreigingen had. Als je weinig tijd hebt kan je hier nog eens intrappen maar van Ivo weten we ondertussen wel beter. Het leek alsof hij soepeltjes op remise wilde afgaan, waarmee het eerste matchpunt binnen zou zijn.
En wat dan te denken van Benny! Hij verloor een kwaliteit, maar in een Blitzkrieg snoepte hij daarvoor drie extra pionnen terug. Toen hij zijn vrijpion ook nog eens op a7 kon posteren waar die prima gedekt werd door de loper, en niet te vergeten dat hij ook nog eens een b en een c pion achter de hand had, werd het wel erg moeilijk voor de tegenstander. Benny wist het lang te rekken maar de winst kwam geen moment meer in gevaar, waarmee de winst een feit was! Bovendien moest Ivo’s tegenstander wel remise aanbieden omdat alle dreigingen uit de stellingen waren, zodat de winst nog net iets comfortabeler was: 3-5 tegen directe concurrent Terneuzen! Hiermee zijn de zorgen over degradatie voorlopig toch wel ver weg en dit werd uitgebreid in de auto terug gevierd. Traditiegetrouw zette Bo een aantal meezingers in en ondertussen stuurde hij nog een interessant smsje naar Paul K van de Drionezen: “Hey schatje! Dankzij mijn knuffelbeertje en Cees gewonnen. Xoxo Ngo Hin”. Hierdoor werd er bij Merks lang gespeculeerd welke speler van de Mannêh nu ons onbetwiste Knuffelbeertje is, het antwoord is wellicht verrassend en we weten zelf niet eens of de speler in kwestie hier wel van op de hoogte is … Nu volgende ronde wederom een Zeeuwse thriller, we ontvangen Middelburg thuis en gaan voor de maximale score.
De achtervolging op de troepen is ingezet, voorwaarts mars!