De Baronie 2 – De Pion 4 – 3-5

Voor de laatste ronde van NBSB competitie toog het 4^e naar Breda om te strijden tegen De Baronie 2. Voor deze gelegenheid waren we slechts met 7 man en dus begonnen we met een 1-0 achterstand aan de wedstrijd. Gezien de geleverde dosis strijd in de vorige rondes zou dit echter een tegenstander zijn waar een resultaat tegen behaald moet kunnen worden.

 

 

De opstelling:

 

	De Baronie 2	1759		De Pion 4	1744	3-5
1	NO		–	NO		1-0 (regl.)
2	Edwin Lessmann	1791	–	Erik van Elven	1808	0.5-0.5
3	Joost Rutten	1784	–	Rob van der Weegen	1779	0-1
4	Jasper Willeboordse	1726	–	Jordy Schouten	1714	0.5-0.5
5	Rob van Gageldonk	1814	–	Birgitta van Weersel	1768	0.5-0.5
6	Gert Vogelaar	1806	–	Ad Bruijns	1725	0.5-0.5
7	Jan van Roestel	1770	–	Martijn Verbeek	1674	0-1
8	Frank Creuels	1622	–	Dustin van Weersel	1743	0-1

 

Het begin van de wedstrijd was duidelijk voor De Baronie. Met een 1-0 voorsprong leek Martijn overlopen te gaan worden door een koningsaanval van zijn tegenstander. Martijn zijn dame en torens stonden aan de verkeerde kant van het bord en optisch leek het voor mij een vrij vervelende stelling. Jordy had in zijn stelling een klein foutje gemaakt waardoor hij in het centrum overlopen dreigde te worden. Na wat pionnen te hebben ingeleverd kon Jordy eindelijk rocheren en was het eigenlijk wachten tot zijn tegenstander definitief doordrong.

Na ongeveer twee en een half uur spelen konden we ineens een aantal uitslagen noteren. Ad, Birgitta en Erik besloten met hun tegenstanders allen tot een puntendeling. Gezien de stellingen en het feit dat er in deze wedstrijd eigenlijk niets meer op het spel stond waren dit logische uitslagen. De tegenstander van Jordy had inmiddels de nodige duidelijke winstkansen gemist en nu had Jordy eigenlijk het beste van de stelling. Gezien de tijd en het aantal zetten dat nog gedaan moest worden  in deze lastige stelling besloot Jordy om remise aan te bieden, hetgeen door zijn tegenstander met dank werd aangenomen. Hij zag daadwerkelijk geen enkele fatsoenlijke zet meer.

De stand is nu dus 3-2 in het voordeel van De Baronie. Een half uur later biedt mijn tegenstander opeens remise aan na een zet waarna er een combinatie met stukwinst inzit. Hij had een andere voortzetting kunnen kiezen waarna ik het aanbod serieus had overwogen maar in dit geval wilde ik toch doorspelen. Het ingeleverde stuk gaf hem wel flink wat initiatief met penningen, batterijen en matdreigingen maar het devies was rustig blijven, stelling verbeteren en uittikken. 15 zetten later had ik zijn dame en koning dol gespeeld met mijn paarden en stond er schaakmat op het bord.  3-3.

Martijn had de koningsaanval van zijn tegenstander zonder kleerscheuren doorstaan en er leek in de stelling vrij weinig aan de hand. De stelling van Dustin had ik eerder die middag beoordeeld op nadelig aangezien zijn tegenstander een vrijpion had gecreëerd. Blijkbaar had ik toch iets gemist aangezien Dustin even later een stuk voorstond en de vrijpion van zijn tegenstander niet naar voren kwam.  Nu hadden wij dus de beste papieren voor de overwinning. Dustin bleef koel, won uiteindelijk zijn partij en trok de stond op 3-4 in ons voordeel.

Martijn had in zijn partij een pionnetje weten te snoepen en had dus materieel gezien het overwicht. De eerdere koningsaanval van zijn tegenstander had Martijn zijn koning bloot gelaten en even dreigde de h-pion door te rennen naar de overkant. Martijn kon via handige schaakjes zijn dame naar g3 spelen waarna hij de pion won en er dames werden geruild. Hiermee was de strijd gestreden en won Martijn vervolgens makkelijk de partij.

Zo was de 5-3 overwinning een feit en sluiten we het seizoen in goede stemming af. Jordy wist te melden dat we hierdoor zelfs 4^e in de competitie zijn geëindigd, slechts 1 plaats achter ons illustere 3^e. Ons bestaansrecht in deze klasse is hiermee vastgesteld en volgend jaar hopen we lekker mee te draaien in de middenmoot. Gezien de spirit die dit team heeft getoond  zou dit zeker haalbaar moeten zijn!

Tot volgend jaar!