CSV – De Pion I 4-4; het eerste heeft geen problemen om geen kampioen te worden

Op 17 april heeft het eerste team een resultaat neergezet waardoor elke reële kampioenskans is verkeken.
Tegen CSV (Capelle a/d IJssel) werd een blamerend gelijkspel geboekt. Blamerend omdat onze tegenstanders gemiddeld ongeveer 150 elopunten minder hadden!
We stonden al snel met 2-0 achter. Robert Schuermans verloor op bord 4 van Richard Ammerlaan. Na een voordelige opening voor Robert ging er iets fout. Vrij snel daarna verloor Marc Dogge op bord 3 van Joost van Rosmalen. Marc offerde op volstrekt duistere wijze een pion en werd daarna snel en kansloos opgebracht. Vervolgens speelde Ludo op 1 een remise tegen Henk Schouten. Op dat moment had zijn tegenstander licht voordeel; de stelling leende zich niet voor doorspelen.
De volgorde van de overige uitslagen weet ik niet, dus de rest maar weer in bordvolgorde.
Charles Kuijpers speelde weer op bord 2 en had de qua rating sterkste tegenstander in de persoon van Marc Trimp. In een zeer ingewikkelde partij won Charles een kwaliteit, doch Trimp had nog tegenkansen. In tijdnood van zijn tegenstander (!) blunderde Charles enkele vitale pionnen weg en kon opgeven.
Op bord 5 speelde Peter Kuijpers aanvankelijk een goede partij. Hij begon echter in prima stelling slechte zetten te produceren en daarmee werd remise zijn deel.
Peter Dankers op bord 6 verdeelde zijn tijd -voor zijn doen!- zeer economisch en won. Zijn buurman Peter K. hoorde op een gegeven moment enkele krachttermen, die afkomstig bleken te zijn van de tegenstander van Peter D.; die stond namelijk gewoon mat.
Onze zuiderburen op bord 7 en 8 deden het voortreffelijk. Zowel Bert van Ael als Marc Moors wonnen een gestroomlijnde partij. Waarvoor hulde!
Het neemt niet weg dat wij ons zouden moeten schamen; anderzijds zijn we -althans de meesten- blij dat er geen kampioensdreiging is. Drie Pionteams kampioen is toch gewoon genoeg!?