Ab en het mysterie van de verdwenen seizoensvlaai, partje thee

Deze avond werd de stilte in de speelzaal opeens wreed verstoord omdat er iemand achter de computer een enorme vloek liet.

Enfin daar ging mijn stukje van meer dan 24 pagina’s dat ik net had ingetypt. Tilt! No Refund, same player does not shoot again. Maar vol goede moed begin ik nu voor de 2^e keer.  De beste lezer zal mij het hopelijk niet kwalijk nemen dat ik nu volsta met een samenvatting van het geen ik de vorige keer geschreven had. Mijn Hollywood producer waarschijnlijk wel want de film reeks zal nu slechts 14 en een half deel gaan beslaan.

Honderden jaren geleden leefden er in een ver ver koninkrijk een koning en een koningin. Zij hielden heel veel van elkaar en kregen al snel een mooie dochter.  En alles was pais en vree in het kleine koninkrijk. Nou niet helemaal. De dochter had een probleem, ze had geen goede eetlust. Niets smaakte haar…

Deze ochtend begon zoals de dag gisterenmiddag geëindigd was. Helder weer en een mooi zonnetje. Rond het middaguur echter kwam er een sluierbewolking binnen drijven en om een uur of 2 was het redelijk bewolkt. Dat mocht echter de pret niet drukken en al snel werd het strand bezocht. Eva, de vriendin van Stefan C kwam langs op de fiets en ging daarna gelijk mee naar de Riviera. Erik-Jan haalde Eva en Marijn op uit Vlissingen en ook zij gingen mee naar de Zeeuwse kust.  Natuurlijk werd er weer lekker gezwommen. Het water was niet te warm maar als je er even in was dan ging het wel. Johan dook met zijn wielerkleding en al in het water en ging daarna nog een stuk fietsen om even op te drogen.

De hofartsen waren allemaal al geraadpleegd maar zij konden niets vinden.  De ene na de andere kok werd versleten maar niets smaakte de prinses. De koningin was ten einde raad. Misschien moeten we hulp inroepen sprak de koning. Ik moet hier ergens nog mijn ADF lidmaatschapskaart hebben liggen. Daar staat vast wel een postduif adres op. Maar schatje, riep de koningin, onze laatste kok heeft alle postduiven gebraden omdat hij dacht dat die wel goed zouden smaken.  Dan zullen we een koerier langs sturen zo sprak de koning. Ik laat de postkoets gelijk in orde maken…

Moeders wat is het eten toch lekker! Dat was ook vanmiddag weer de gevleugelde uitspraak. Vandaag aten we macaroni met heerlijke zelfgemaakte witlof- en fruit salade. Hoe krijgen Dian en Jose het toch weer iedere dag voor elkaar?

Eva, de vriendin van Stefan, heeft vandaag corvee dienst achter de bar van het HZ. En het moet gezegd worden dat is een prima bar. De koffie is op tijd bruin en een ieder kan er uitstekend terecht voor een natje en een droogje. Mij is echter ook ten ore gekomen dat het ADF onderzoeksteam haar pijlen heeft gericht op deze bar in zake de kwestie van de verdwenen seizoensvla!  Wordt vervolgd…

Potpietdorie, bij alle bergen van het droogwater moeras, waar is die ADF lidmaatschapskaart nu gebleven. Ben ik die misschien niet kwijt geraakt bij de laatste ADF schaak herberg tocht??