Helemaal niet leuk

Leuk! De Stukkenjagers komen op bezoek, dan kunnen we eindelijk eens zien of Erik-Jan geen heimwee heeft. Vol enthousiasme liet hij weten te kunnen spelen. Hij wél. Papa Bo, Vakantieganger Eric, Net-teruggekeerd-van-vakantie Ngo Hin en Uw Verslaggever waren om 12.00 uur niet aanwezig. Gelukkig heeft de Teamcaptain genoeg spelers om op te stellen. En hoe presteerden zij?

René had de nobele taak gekregen om tot de aanwezigheid van de Teamcaptain Teamcaptain te zijn. Het belangrijkste was de opstelling overhandigen, de rest kunnen de spelers vaak zelf wel. De opstelling zou zo vaak uitgeprint geworden dat de Black Horse een nieuw behang zou krijgen. De Razende Reporter was toch enigszins teleurgesteld dat dat niet het geval was. Toen de verslaggever om een uur of half twee van een koude kermis thuis kwam, was de Semi-Teamcaptain al klaar. Hij speelde tegen Erik Dignum (1969) op het zesde bord. Er werden wat paarden geruild en dat was het. Er zat niet veel muziek in de stelling dus werd remise overeengekomen.

De volgende die klaar was, was Lewon op het zevende bord. Een vreemde partij, Lewon nam de tijd om zijn stukken goed neer te zetten terwijl Fré Hoogendoorn (2006) de aanval in ging. Fré offerde een stuk, maar Lewon hield zijn poot stijf. De Stukkenjagers heten ze toch, niet De Stukkenofferaars. Het offer werd dus niet aangenomen, maar dat bracht Lewon toch in de moeilijkheden. Hij verloor in de verdediging juist een stuk en al snel kon men wel spreken van jagen op stukken.

Van de partij van Carlo Rens heeft uw verslaggever helaas niet al te veel meegekregen. Het leek lang in evenwicht en Carlo bood in een gelijke stelling remise aan aan FM César Becx (2118). Dat aanbod werd afgeslagen en plotseling was de partij klaar. Wellicht is het maar goed ook dat de partij snel vergeten wordt.

Er ontstonden ondertussen aardig wat merkwaardige stellingen op de andere borden. Benny leek reddeloos op het tweede bord, Koen werd ook onder de voet gelopen op het vierde bord maar gelukkig was daar Ivo op het eerste bord die een van de jeugdtalenten van De Stukkenjagers op een solide remise hield. Luuk Baselmans (1999, +86 op de laatste ratinglijst) besloot om in een gelijk eindspel voor herhaling van zetten te gaan en bood uiteindelijk remise aan. Na enig rondkijken op de andere borden werd het aanbod aanvaard.

Misschien wel de interessantste partij werd op het derde bord gespeeld. Erik-Jan nam het daar op tegen Martijn Blom (2068). Martijn heeft het spelletje geleerd bij de buren van BSV en in zijn jeugd is hij ook lid geweest van De Pion. Martijn en Erik-Jan kennen elkaar dan ook weer van De Stukkenjagers. De partij ontpopte zich in een stelling waarbij vooral wit aanvankelijk praktische kansen had, maar de lopers van Erik-Jan kregen ook goed zicht op de koningsstelling. De mooiste kans op beslissend voordeel was voor onze zijde. Het slotakkoord van de partij was echter ook mooi, ondanks het resultaat. Zie het onderstaand partijfragment:

[Event "KNSB Competitie 3H"] [Site "Roosendaal"] [Date "2017.11.04"] [Round "3"] [White "Blom, Martijn"] [Black "Colijn, Erik-Jan"] [Result "1-0"] [FEN "5r1k/1b4rp/p3Pp2/2b3pQ/1p3qR1/1BBp4/PP3PPP/5RK1 b - - 1 29"] 29... Qd6 (29... bxc3 30. Rxf4 gxf4 31. Bd5 Rg5 32. Qxg5 fxg5 33. Bxb7 c2) 30. Bd2 f5 31. Rxg5 Rfg8 32. Rxg7 Rxg7 33. Qe8+ Rg8 34. Qxg8+ Kxg8 35. e7+ Kg7 36. e8=N+ 1-0

Een dame-offer, je moet er maar op kunnen komen…

Ondertussen waren de kansen bij Benny omgekeerd. De aanval van Sjoerd van Roon (2030, +150), nog zo’n jeugdtalent, op de koningsvleugel sloeg niet door en er werd zelfs een stuk bij verloren. Benny wist vervolgens zijn voorsprong wel te verzilveren. Hij moest daar nog wel even voor gaan zitten, maar dan is de middag tenminste goed besteed zullen we maar zeggen.

Wie was er nog meer bezig naast de al eerder genoemde Koen? Juist, onze rots in de branding: Elfje. Op bord 8 trad hij aan tegen de teamcaptain van de tegenstanders, Ruud Feelders (1970). Dat leek een partij te worden zoals we wel vaker zien bij Erik. Niks aan de hand, blijven staan en in ieder geval een remise in de pocket. Maar helaas, Ruud kreeg activiteit richting de koning van Erik en die was genoodzaakt een kwaliteit te geven om de stelling dicht te houden. Spijtig genoeg lukte het vervolgens niet om met de overgebleven combinatie Dame + Paard, de Dame + Toren van Ruud te temmen.

Dan de laatste, Koen mocht ditmaal op het vierde bord spelen. Hij is de laatste tijd geregeld naar toernooien gegaan en dus aan het schaakritme zou het niet liggen. Baart oefening echt kunst? Hij nam het op tegen John Greunsven (1996). Ook John wist een koningsaanval op te zetten, terwijl Koen probeerde via de a-lijn naar binnen te komen. Er was echter een gapend gat in de stelling geslagen en om de boel bij elkaar te houden, positioneerde Koen een loper op h1. Die loper deed voorlopig niet meer mee, want naar f3 kon hij niet door een eigen pion en op g2 zou hij geslagen kunnen worden. Koen probeerde de stelling te redden en even leek dat te lukken, maar in het eindspel met zo’n loper spelen, is onbegonnen werk.

Balen mannen! Ondanks de support van Ngo Hin en ondergetekende, werd er met behoorlijke cijfers verloren. Het wordt echt zwaar dit seizoen. Gelukkig deed de maaltijd (kipshoarma of zalm) zijn werk weer. En erg leuk dat er weer zoveel tegenstanders bleven mee-eten! Of nouja, eigenlijk is dat helemaal niet leuk als je verloren hebt. Wrijven ze het er nog in ook.

Komende rondes gaan we naar Limburg. Tijd om een woordenboek op te zoeken?!

De uitslagen: