Internationales Spandauer Weihnachtsopen 2016 (2)
We zijn net terug in de hotelkamer, en hebben zowaar uitmuntend gegeten in Italiaans restaurant La Botegga. Mocht je toevallig ooit nog in Spandau Berlijn zijn, dan is dit zeker een aanrader! Maar nu belangrijkere zaken… Vanochtend wisten we dat de derde ronde een zware partij zou worden. Om deze reden werd er tijdens de wandeling naar de speellocatie een peptalk gegeven, en een broodje gezond toe. Ik kan niet veel meer dingen verzinnen die beter zijn net voordat je aan je partij gaat beginnen. Even voor 10 stapte ik het Rathaus binnen.
Met de zwarte stukken zat ik op bord 3. Mijn Iraanse tegenstander was er nog niet, hij kwam een vijftal minuten later. Achteraf wist hij mij te vertellen dat hij zich had verslapen, en daardoor net de trein had gemist. Toen moest hij snel de taxi nemen om nog op tijd te komen voor de partij tegen mij. Met wit opende IM Ahmadinia (2357) net zoals het restaurant waar we later die dag hadden gegeten. Ik had hier wel vertrouwen in, ondanks dat ik in mijn eerste partij de mist in ging tegen een 1600-speler. Deze keer speelde ik dan maar een solide systeem, Hongaarse verdediging noemen ze het volgens mij. Maar ook hier maakte ik een subtiel foutje in de trant van zetvolgorde en een IM ‘straft’ dat dan 9 van de 10 keer af. Afstraffen tussen haakjes, omdat er niks ernstigs aan de hand is, maar wit krijgt wel onnodig te veel druk op de zwarte stelling. Niet prettig. En zeker niet prettig als je tegenstander dan ook nog eens precies weet wat hij aan het doen is. Uiteindelijk probeerde ik nog wat door middel van wat schijnoffers en offers op het bord te gooien, kwam nog zelfs een pion voor te staan in materiaal. Helaas was het ver van voldoende om het droog te houden. Het zwaard van Damocles die al een aantal zetten boven mijn hoofd hing moest ook mij helaas in de derde ronde vellen.
In de vierde ronde zat ik met wit weer op bord 11, nu tegen Peter Möhring (1865). Ik opende met 1. c4 maar had daar eigenlijk al gelijk spijt van, want ik herinnerde me dat ik eigenlijk moest winnen van een tegenstander met een lagere rating. Maar goed, ik probeerde wat verwarring te veroorzaken door een niet al te bekende variant te spelen. Volgens mij werkte het, want mijn tegenstander liet zijn loper op c5 afruilen tegen mijn c3-paard, wat mijn inziens niet zo verstandig was. Vervolgens speelde hij niet de beste voortzetting en gaf hij mij de kleine kwaliteit tegen 2 pionnen. Wit stond gewoon te comfortabel, de twee witte lopers doorkliefden de gehele stelling. Mijn paard positioneerde ik op c6, wat zijn torens lam legde en met wit was het alleen zaak om natuurlijke zetten te vinden. Zwart had het lastig genoeg hier tegen. Ik stond positioneel al haast gewonnen, alleen moest ik dit helaas ook bewijzen aan mijn tegenstander die het nog lang volhield. Op de allerlaatste zet dacht de beste man zelfs nog dat hij remise kon scoren, maar helaas had hij Tc7+ over het hoofd gezien. Jammer!
Morgenochtend word ik weer naar beneden ingedeeld tegen een speler met een rating van 1985. Ik wilde nu eigenlijk iets typen over dat als ik win dat ik dan 4 uit 5 heb, en dan naar boven wordt ingedeeld en dan misschien zou kunnen winnen en dan 5 uit 6 zou hebben. Maar uit ervaring weet ik dat het beter is om partij per partij te spelen, dus eerst maar eens zien te winnen van Winfried Zaeske.