Een krappe maar knappe zege

Een nieuw seizoen, dus nieuwe kansen en nieuwe mensen in het Tweede. Zoals altijd gingen we ruim op tijd richting Axel, onder het mom van, je weet nooit wat er op je weg komt (een omleidingsroute bijvoorbeeld via een hobbelige landweg, zie de foto aan het eind van het verslag), alwaar de wedstrijd tegen Landau plaatsvond. Ze waren gedegradeerd uit de tweede klasse (onder andere doordat ons Vlaggenschip had gewonnen van hen in de eerste ronde!) dus het zou lastig worden. Het verslag vindt u hieronder.

Na ongeveer drie uur spelen mocht bij ons de eerste klok uit worden gezet. Op bord 7 had Joris een zeer sterk centrum opgebouwd tegen Janco Dees (1906). Na een paar passieve zetten van zijn tegenstander harkte Joris met een mooie combinatie twee kwaliteiten binnen, waarna het punt gauw volgde. Een uitstekend officieel debuut in het Tweede! Ted was niet veel later klaar met zijn partij. Op het derde bord wist hij vanaf het begin van de partij de stelling goed dicht te houden. Ted noch tegenstander Dennis van Vliet (2054) kon er nog doorheen komen, en dus leek remise de logische uitkomst. 

Eric wist onze voorsprong te vergroten door op bord 5 van Yves Regniers (1993) te winnen. Met een schijnoffer van een pion kreeg Eric een betere stelling op het bord. Toen Yves even later een kwaliteitsoffer niet aan wou nemen werd het te veel. Vervolgens wist Eric met een paar sterke zetten mat op het bord te toveren. Ook een fijne herintreding van Eric dus.

Bij René ging het wat minder rooskleurig. Hij kwam niet helemaal lekker uit de opening maar wist zich goed terug te vechten. Hij bood remise aan op het moment dat hij dacht dat zijn stelling weer goed te spelen was. Zijn laatste zet bleek echter vrij simpel een pion te verliezen, en zijn tegenstander Randy van Houtte (1967) kon deze na een hoop gemanoeuvreerd te hebben omzetten tot winst. 

Op bord 1 speelde Ngo Hin tegen Gertjan Verhaeren (2060). Ngo Hin gebruikte thematisch veel tijd voor goede zetten, wat hem een stuk voor twee pionnen voor bracht met een mooie aanvallen verdediger + hout. Jammer genoeg had hij niet genoeg tijd om deze partij met een vol punt te beëindigen, zodat hij met tien seconden op de klok remise aannam in een duidelijk betere stelling. 

Dit bracht te stond tot 3-2 voor De Pion 2, waardoor drie remises genoeg zouden zijn voor de winst. Benny had ondertussen op bord 2 tegen Christophe Gregoir (2177) een pion gewonnen in een moeilijk eindspel met voor beiden een D+P+L en een handjevol pionnen. Benny zag zijn kans schoon om de aanval in te zetten, maar Christophe bleek nog eeuwig schaak te kunnen zetten. Remise #1.

Erik had het op 6 al een tijdje lastig tegen Arjo Arendse (1865). Arjo wist Erik weg te drukken in een materieel gelijke stelling met D+P en een boel pionnen, maar kon de winnende voortzetting (als die er was) niet te vinden. Maar, gezien de stand, mocht hij van zijn teamleider geen remise aanbieden, en werd deze partij uitgeploeterd tot een pionneneindspel waar elke kans op winst verloren waren. Remise #2. 

Op het laatste bord speelde onze eigen teamleider Frank tegen Joop Maas (1942). Frank had al vrij snel een gelijke stelling neergezet met zwart, en na een kleine fout van Joop wist Frank fraai een pion voor te komen. Het zag er naar uit dat het een lange partij zou worden, en dat werd het ook. Het werd een moeilijk eindspel met loper  (voor Frank) tegen paard met een vrije pluspion. Op zet 62 had Frank een kans om de partij te besluiten m.b.v. zetdwang, maar ook de toeschouwers hadden deze zettenvolgorde niet gevonden. Gelukkig was de stand 4.5-3.5, zodat een teleurgestelde teamleider toch nog de winst kon pakken voor het team met remise #3.

Met dank aan Joris voor het verslag en de foto.