De Pion 4 blijft steken op 4-4

De wedstrijden van het 4e hebben op een enkele uitzondering na 2 dingen gemeen: ze zijn spannend tot de laatste seconde en ze kennen een onverwachte afloop, hetzij negatief, hetzij positief voor ons. Dit keer tegen D4 2 was het helaas negatief, hoewel 4-4 zeker een terechte uitslag was. Er leek alleen meer voor ons in te zitten de hele middag. Leek…

Jan Rijkse kwam, zoals wel vaker dit seizoen, als een bliksemschicht uit de startblokken. Een koningsaanval leidde tot ondekbaar mat en Jan kon de rest van de middag Milaan – San Remo gaan kijken. Met de andere Jan (van Oosterhout) ging het minder goed. Ik heb eerlijk gezegd totaal gemist wat er in zijn partij gebeurde, maar hij verloor in ieder geval. Peter Huijser won met een vorkje een stuk en hengelde de volle winst eenvoudig binnen. Bas Robben besloot tegen een speler met elo boven 1800 niet af te wachten en meteen voluit in de aanval te gaan in de hoop hem te verrassen. Een goede tactiek, die dit keer resultaat opleverde, want Bas speelde zijn tegenstander finaal van het bord en won. En verrek: het stond ineens al 3-1. Dat wordt aftellen naar de 4½…
Jacques Smits had winstkansen, maar één slordigheidje en ze waren weg en het werd alsnog remise. Bij mij was het net andersom. Ik had de kwaliteit kwijtgeraakt en stond straal verloren, maar mede omdat mijn tegenstandster in tijdnood kwam wist ik de schade te herstellen en peurde er een remise uit. Viel op de laatste 2 borden nog het bevrijdende halfje te halen?
Niet bij Henk Alberts. Hij had de kwaliteit verloren en werd naar de slachtbank gevoerd. Maar bij Hans Ravestein zag het er een stuk beter uit. “Potremise”, vonden alle spelers van De Pion. “Als Hans niks doet, kan zijn tegenstander ook niks. Volslagen zinloos dat hij doorspeelt”, werd gefluisterd in de wandelgangen. Maar zo simpel bleek het niet te zijn. In het partij die doorging tot het 6 uur vond de tegenstander van Hans toch het gaatje naar de winst en bewees dat hij alle gelijk van de wereld had om door te spelen. Gevolg: 4-4. We hadden om meer gehoopt, maar het zat er toch net niet in…

De Pion 4 heeft haar doel voor deze competitie eigenlijk al gehaald. Niet promoveren en niet degraderen. Toch had het zomaar kunnen gebeuren dat de kaarten er heel anders hadden voorgelegen. Een paar ongelukkige zetjes minder en we hadden ineens meer matchpunten gehad en dan hadden we zowaar nog per ongeluk weer kampioen kunnen worden. Gelukkig hebben we dat weten te voorkomen!
De laatste wedstrijd van De Pion wordt een pikante. Wij spelen dan tegen Staunton 1, die De Oude Toren versloeg en nu bovenaan staat. Zij spelen dus straks tegen ons om het kampioenschap. Als ze tegen ons verliezen kunnen De Oude Toren, De Baronie 3 en theoretisch zelfs nog BSV 3 allen nog kampioen worden. Kijk: daarom is die 2e klasse nou zo leuk!

De Pion 4 (1585) – D4 2 (1629)  4 – 4

Henk Alberts (1635) – Klaus Pfaffenhofer (1636) 0 – 1
Bas Robben (1560) – Frans van Gils (1816) 1 – 0
Jan van Oosterhout (1641) – Erik Boom (1767) 0 – 1
Hans Ravestein (1503) – Karg Brunner (1715) 0 – 1
Kees van Hogeloon (1516) – Jolanda van de Ven (1651) ½ – ½
Jacques Smits (1646) – Krijn Keijzer (1553) ½ – ½
Peter Huijser (1603) – Nick Kimenai (1463) 1 – 0
Jan Rijkse (1579) – Kees Boersma (1429) 1 – 0