BSV 3 – De Pion 4: thrillers lopen niet altijd goed af

Vorig seizoen degradeerden zowel De Pion 5 (wat nu De Pion 4 is) als BSV 3 uit de 1e klasse. In de onderlinge match verloren we van 7 BSV-ers en dat gaf ons voor deze wedstrijd weinig hoop op een goede afloop. Ze waren nu immers met 8. Coach Mark Mathon besloot om die reden Jan van Oosterhout deze ronde
rust te gunnen om optimaal in vorm te zijn tegen de cruciale wedstrijd
tegen EGS 2. Toch waren we dicht bij een matchpunt, ja zelfs heel dicht bij een overwinning. En helaas ben ik zelf degene die achteraf gezien de winst door de handen heeft laten glippen…

Bas Robben beleefde weinig plezier aan zijn partij. Zijn tegenstander Danny Lindhout vloog de koning van Bas naar de strot en de arme vorst overleefde het niet. Jan Rijkse zette de eerste score op het bord met een solide remise tegen Robert Kunst. Hans Ravestein bracht vervolgens de stand gelijk met een overtuigende aanval op de kale koning van Robert Goedegebuur. En ook Mark Mathon leverde een prachtige aanvalspartij af. Tegen Bert van der Linden offerde hij een pion voor aanval, zette vol overtuiging door en verpletterde de tegenstander.
Ik speelde tegen Pionlid Laurens Quinten, die vol trots zijn notatieboekje van De Pion liet zien, terwijl ik zelf een notatieboekje van Eeuwig Schaak bij had. Laurens offerde een pion, maar kreeg er weinig voor terug, gaf nog een pion weg en ik leek zonder problemen op weg naar winst. Laurens greep zijn laatste kans met een stukoffer, dat hem de mogelijkheid gaf een laatste wanhoopsaanval te plegen. Bij die aanval ging ik de fout in en tot mijn stomme verbazing verloor ik de partij. (Meer details op www.facebook.com/kees.vanhogeloon) Intussen was het ook bij Henk Alberts niet goed gegaan en hij moest het hoofd buigen voor Piet Bruys. Jacques Smits daarentegen greep de winst tegen Enrique Vilarnau. Hij stond al een tijd lang beter, leek daarna de greep even kwijt de raken op de partij, maar viel met twee torens de vijandelijke linies binnen en pakte zo nog het volle punt.
Daarmee was het 3½-3½ met nog één partij aan de gang: die tussen Peter Huijser en Ton Hertogs. “Remise”, oordeelden de stuurlui aan wal, maar de beide schakers speelden door tot het bittere eind. Met name Ton Hertogs wou van geen remise weten en hij zou het gelijk aan zijn zijde krijgen. Langzaam maar zeker verbeterde zijn stelling, maar zijn tijd tikte weg en hij had minder tijd over dan Peter. Met nog minder dan 2 minuten op de klok met de tijdcontrole al achter de rug, had hij op briljante wijze een totaal gewonnen stelling geforceerd en restte Peter niets anders dan opgeven. Een applaus van zijn teamgenoten viel Ton Hertogs ten deel en dat was heel terecht.
En wij keerden uiteindelijk met lege handen terug naar Roosendaal in de wetenschap dat de inhaalwedstrijd tegen EGS 2 nu toch wel heel belangrijk wordt. Als we die winnen, en dat moeten we kunnen, handhaven we ons makkelijk in de 2e klasse. Maar als het helemaal mis gaat tegen EGS 2 en we verliezen die wedstrijd, dan zouden we zomaar kunnen degraderen. Dat moeten we ons niet laten overkomen!

BSV 4 – De Pion 3 4½ – 3½

Piet Bruys (1539) – Henk Alberts (1531)  1 – 0
Danny Lindhout (1584) – Bas Robben (1560) 1 – 0
Robert Goedegebuur (1640) – Hans Ravestein (1503) 0 – 1
Laurens Quinten (1687) – Kees van Hogeloon (1516) 1 – 0
Enrique Vilarnau (1730) – Jacques Smits (1649) 0 – 1
Ton Hertogs (1701) – Peter Huijser (1603) 1 – 0
Robert Kunst (1609) – Jan Rijkse (1579) ½ – ½
Bert van der Linden (1427) – Mark Mathon (1518) 0 – 1