De Pion 1 wint ook de laatste wedstrijd

De laatste ronde van de KNSB-competitie bracht het eerste
team van De Pion nog een verre reis. Even naar Stein in Zuid-Limburg voor een
wedstrijd om des keizers baard. UVS was immers al kampioen, wij stonden tweede
en onze tegenstanders derde.

Tot overmaat van ramp waren drie van onze spelers
verhinderd. Mark Smits, Andy Baert en Pim Eerens waren om gegronde redenen
verhinderd. Met veel inspanning wist teamleider Charles Kuijpers –die als
non-playing captain maar liefst vijf keer moest spelen- toch nog een compleet
team op de been te brengen. Hulde aan René van den Broek en Frank Lambregts die
hun zaterdag vulden met een invalbeurt en een forse reis.

Bij aankomst bleek dat ook DJC niet in zijn sterkste
opstelling opereerde. Stef Soors en Roel Hamblok schitterden door afwezigheid.
Niettemin had DJC een ratingoverwicht. Dat kwam echter niet uit de verf.

De wedstrijd verliep voorspoedig voor De Pion. Charles
Kuijpers speelde voor het eerst dit seizoen met wit, en wel op bord 5 tegen
Stefan Spronkmans. De openingsvariant tot en met de tiende zet van wit was
eerder gespeeld in een partij in de WK-match Fischer-Spassky in 1972. Vanmiddag
werd duidelijk waarom Spassky niet 10…., h6 speelde. Na 13 zetten had Charles
groot voordeel doch in een vlaag van oppervlakkigheid en overdreven
vredelievendheid bood hij een zet later remise aan. Het was +0.69 volgens Fritz
13.

Niet veel later viel de tweede remise op bord 6 waar Ludo
Tolhuizen geplaagd door een enorme file met een half uur achterstand begon met
zwart tegen Ynze Mengerink. Hoewel hij beter stond nam Ludo na toestemming van
de teamleider genoegen met remise.

Daarna kwam de puntenmachine op gang. Op bord 2 speelde
Stefan Colijn met zwart een complexe partij tegen Lennert Lenaerts. Toen de
partij net op gang begon te komen gaf de witspeler door een afschuwelijke
blunder op wel heel simpele wijze zijn dame weg.

Op het derde bord speelde Paul Kuijpers een sterke partij
tegen Jozef Simenon, die trachtte Tony Miles te imiteren in diens befaamde
zwartpartij tegen Karpov ( 1. e4, a6 ?!). Paul speelde uiterst solide, won rond
de achttiende zet een pion en maakte het fraai af dwars door het midden tegen
de zwarte koning die niet gerocheerd had.

Op bord 1 speelde Thierry Penson met wit een solide
partij tegen Fabian Miesen die Frans met b6 in zijn repertoire bleek te hebben.
Thierry kreeg ruimtevoordeel doch bleef uiteindelijk met een zwakke c-pion
zitten waardoor er een dynamisch evenwicht ontstond. Remise was een terecht
resultaat.

René van den Broek bestreed op bord 8 de DJC-invaller
Mark Kraus. In een onregelmatige opening werd René opgezadeld met een lelijke
dubbele f-pion, en wit leek duurzaam positievoordeel te hebben. Toen wit een
stuk in de aanbieding deed, was het echter snel over. En daarmee stond het
alweer 1,5 – 4,5 en was de wedstrijd beslist.

Jan van Mechelen speelde op het vierde bord met zwart een
fraaie partij tegen de Franse ruilvariant van Sander Vanwersch. Bijna vanuit
het niets schiep hij dynamiek in de stelling waarna zijn sterke loperpaar een
factor van betekenis werd. Kwaliteitswinst veranderde zelfs in een voorsprong
van een volle toren, en toen was het klaar.

Als laatste streed Frank Lambregts op het zevende bord om
het hoofd boven water te houden tegen René van Hassel. Dat lukte lange tijd,
doch in het late middenspel kon René afwikkelen naar een technisch gewonnen
toreneindspel. Dat kostte weliswaar veel moeite, maar de zwartspeler haalde de
buit binnen.

En zo eindigde de laatste wedstrijd van het seizoen
2014/2015 in een eclatante overwinning van 2,5 – 5,5 waarmee De Pion 1 met 13
matchpunten een fraaie tweede plaats behaalde in klasse 2D. En het hadden er
gezien het verloop van de wedstrijden zelfs nog meer kunnen zijn.

Al met al een prima seizoen met fraaie TPR’s van vooral
Jan van Mechelen met 2319 en Mark Smits met 2330. Ludo Tolhuizen behoorde tot
de subtop van de topscorers van de klasse met 6,5 uit 9.

Dit was het laatste optreden in de KNSB van Charles
Kuijpers. Ik wens eenieder die dit leest het allerbeste en dank “mijn” spelers
voor hun enorme inzet in dit seizoen en ook de talrijke voorafgaande seizoenen
waarin ik teamleider mocht zijn.

 

1.      Fabian
Miesen (2207) – Thierry Penson (2198) rem

2.      Lennert
Lenaerts (2093) – Stefan Colijn (2236) 0 – 1

3.      Jozef
Simenon (2226) – Paul Kuijpers (2101) 0 – 1

4.      Sander
Vanwersch (2126) – Jan van Mechelen (2206) 0 – 1

5.      Stefan
Spronkmans (2075) – Charles Kuijpers (1970) rem

6.      Ynze
Mengerink (2106) – Ludo Tolhuizen (2114) rem

7.      René
van Hassel (2079) – Frank Lambregts (1809) 1 – 0

8.      Mark
Kraus (1909) – René van den Broek (1831) 0 – 1