Gelijkspel voor De Pion 4

Door in de zevende ronde gelijk te spelen tegen HSC 2 heeft De Pion 4 een zesde plaats weten te bemachtigen. Helaas lukte het ons niet om met 8 mensen naar Helmond te vertrekken, wat verrassend genoeg alleen in deze laatste ronde het geval was. Dit weerhield ons er echter niet van om een paar mooie partijen te spelen.

Frank was als eerste klaar. Hij wist zijn partij in iets minder dan een uur te winnen. Zijn tegenstander liet zijn pionnen via de koningsvleugel opstormen, terwijl Frank dit op de damevleugel deed. Hierdoor wist Frank echter de dame in te sluiten, en moest zijn tegenstander een stuk offeren om staande te blijven. Dit hield hij overigens niet lang vol, gezien Frank al snel via de open a- en b-lijnen binnen kwam. 1-2.

Ton zorgde iets later voor de 2-2. Hij wist al vrij snel een mooi paard in de stelling van zijn tegenstander te planten. Ook zijn centrumpionnen creëerde veel druk op de stelling van zijn tegenstander, die zich erdoor genoodzaakt voelde een kwaliteit te offeren. Zo was onze achterstand opeens omgezet in een gelijke stand.

De volgende die klaar was, was Mathijs. Mathijs had een moeilijke stelling op het bord gekregen. Ergens in het middenspel verloor hij een pion en zijn tegenstander wist lange tijd een sterke toren op de tweede rij te behouden, waarvoor Mathijs als compensatie een actief paard kreeg. Echter wist zijn tegenstander deze pion voorsprong vast te houden nadat de dames van het bord verdwenen, en Mathijs wist zijn eigen toren ook op de zevende rij te krijgen. De stelling die hierop volgde was overigens duidelijk remise. 2.5-2.5.

Helaas was ikzelf degene die ons weer op achterstand bracht. Ik kwam iets minder uit de opening nadat ik mijn loper moest ruilen voor een paard, en ook mijn pionnen stonden niet helemaal geweldig. Er gebeurde een lange tijd niets totdat mijn tegenstander via het centrum door probeerde te breken. Met een fraai tussenzetje wist ik een stelling op het bord te krijgen dat gewonnen leek, maar dat achteraf niet zo bleek te zijn. Met zijn loperpaar wist mijn tegenstander het tij weer te keren en werd ik gedwongen tot opgeven. 2.5-3.5.

Ad had kreeg lange tijd een koningsaanval te verduren. Dit leverde echter niets op voor zijn tegenstander en de stukken begonnen langzamerhand afgeruild te worden. Wat overbleef voor Ad was een gelijk eindspel met 5 pionnen en een toren voor beide spelers, met een wellicht mindere pionnenstructuur voor Ad. Er zou misschien ergens de mogelijkheid in hebben gezeten voor zijn tegenstander om door te breken, maar van die mogelijkheid heeft hij geen gebruik gemaakt, waardoor Ad er soepeltjes remise van maakte. 3-4.

Erik bleef als laatste over. Zijn tegenstander leek met wit weinig haast te hebben om zijn stukken te activeren, wat Erik niet gewend was, en dus moest hij zijn spel aanpassen. Erik wist een sterke aanval op te zetten via de f-lijn, waarmee hij zijn dame in de stelling van zijn tegenstander wist te krijgen, wat uiteindelijk een pion won. Niet veel later kwamen ook de andere stukken van Erik binnen, zodat Erik niet alleen op tijd won, maar ook overduidelijk qua stelling. 4-4.
















































HSC 2



De Pion 4



4-4



John van
Rooij (1866)



NO



1-0



Pascal
Boudewijns (1967)



Joris Kok
(1619)



1-0



Hans
Nacinovic (1705)



NO



1-0



Gerard van
de Kerkhof (2014)



Erik van
Elven (1902)



0-1



Sem van
Houten (1814)



Frank
Lambregts (1809)



0-1



Willy
Jonkers (1871)



Ton van
der Werf (1824)



0-1



Franks van
Neerven (1772)



Mathijs
Verbeek (1782)



½ – ½



Joep
Peeters (1778)



Ad Bruijns
(1718)



½ – ½


Geef een reactie