De Pion 4 verliest ondanks hulptroepen
Gisteren heeft De Pion 4 in de zesde ronde spijtig genoeg verloren. Hulp was geboden aan de spelers van het vierde door spelers van het vijfde en het zesde. Dank voor deze hulp. Maar ondanks het harde werken van deze hulptroepen, bleek de tegenstander een maatje te groot. We speelden tegen Veldhoven 2, die kans maken op het kampioenschap en gemiddeld genomen hebben zij ruim 300 ratingpunten meer meegebracht naar Merks. Het zou dus een lastige middag worden.
Jim speelde op bord 6 tegen Marcel Laarhoven. Het leek goed te gaan, maar Marcel mocht een aantal pionnen winnen. Dat werden er steeds meer en toen de torens ook nog eens de stelling van Jim binnenkwamen, was het eerste bordpunt voor de bezoekers. Ook op bord 4 bij Bas leek het op een evenwichtige partij. Maar toen ik een rondje maakte langs de borden, zag het er opeens minder mooi uit. Arno Eliëns won een kwaliteit en zonder compensatie werd ook dit te lastig. Op bord 7 had Ab een pion staan op b3, zijn tegenstander Jan van de Munckhof leek daar wel moeite mee te hebben. Maar eenmaal de pion gewonnen te hebben, hield Jan twee pionnen over op de a- en b-lijn. Ab concludeerde dat die pionnen wel heel sterk werden, vooral omdat zijn pionnen aan die kant verloren gingen en ander spel niet mogelijk was.
Patrick, normaal teamcaptain van het zesde, verloor op een voor mij onbekende manier een stuk. Dat werd uiteindelijk een toren. En toen Ed Vrees een koningsaanval van Patrick wist te verdedigen, was er niets meer aan te doen. 0-4. Anthony probeerde ook van alles om een bordpunt voor ons te pakken. Op bord 5 speelde hij tegen Hans Brave. Maar hij kon niet voorkomen dat zijn tegenstander enkele stukken kon veroveren. Ook hier moest de strijdbijl dus worden begraven. De invallers van het zesde konden het vierde dus niet helpen.
Jacques had ondertussen een stuk verloren tegen Jan Peters, maar daarvoor wel een prima pionnenstructuur teruggekregen. Optisch gezien was het geen slechte stelling. Maar Jan had een combinatie ingebouwd, waardoor er een penning op het bord kwam. En die penning leidde tot te veel materiaalverlies. Helaas, ook de invaller van het vijfde had het dus te zwaar.
De basisspelers van het vierde waren Erik en ondergetekende. Erik speelde tegen de teamcaptain van Veldhoven, Rob van de Voort. Rob wist een koningsaanval op te zetten. Maar Erik zou Erik niet zijn als hij het niet wist te verdedigen. Uiteindelijk bood Rob maar remise aan en besloot ikzelf dat ook te doen. Mijn partij was na het ruilen van de stukken in een toreneindspel beland, waarbij zowel mijn tegenstander, Tim van Hellemont, als ik 3 pionnen had. Een remise was het gevolg en een terechte uitslag. Zeker gezien we beiden kansen hadden gehad op beter spelverloop. Einduitslag: 1-7.
Gevochten maar verloren, moeten we concluderen dat Veldhoven 2 dus duidelijk een maat te groot was voor De Pion 4.
Gedetailleerde uitslag:
1. Elven van,E.F.A.(Erik) – Voort van de,R.(Rob) ½ – ½
2. Lambregts,F.J.J.(Frank) – Hellemont van,T.(Tim) ½ – ½
3. Smits,C.I.(Jacques) – Peters,J.(Jan) 0 – 1
4. Snijders,B.(Bas) – Eliens,A.(Arno) 0 – 1
5. Snijders,A.(Anthony) – Brave,H.W.(Hans) 0 – 1
6. Hardy,P.J.(Peter Jim) – Laarhoven,M.A.M.(Marcel) 0 – 1
7. Witkamp,A.J.(Ab) – Munckhof van de,H.J.J.(Jan) 0 – 1
8. Heijnen,P.A.C.(Patrick) – Vrees,E.C.N.(Ed) 0 – 1