Drionezen winnen van HSC – verslag

Als teamleider der Drionezen is het altijd een genoegen om schreeuwende AAAAANNNNN!!!! e-mails te ontvangen als reactie op het verzoek aan de teamleden om een aan- dan wel uitmelding door te geven. De eerste begint vaak bescheiden maar geregeld worden de (oer)kreten luider en krachtiger naarmate het team zijn volledigheid nadert.

Een uitmelding word vaak iets subtieler ten gehore gebracht, al waren ze dit keer in groot in aantal. Eric (vakantie), Marcel (vakantie) en Koen (proefwerken) konden deze ronde helaas niet meedoen. De vraag rest: wie zijn er Drionees in hun plaats? Ngo Hin Cheng en Ton van der Werf bleken strijdbaar en completeerden zodoende het team.

We speelden in de tweede ronde een thuiswedstrijd tegen HSC 2 uit Helmond. Dit team kwam vorig jaar ook op bezoek in Roosendaal en vertrok toen met slechts 1 bordpunt. Toen waren ze met 7 man, deze keer met 8. Desalniettemin was de missie duidelijk: de matchpunten moesten in Roosendaal blijven en dat begon als volgt.

Jordy kreeg na zijn puike partij vorige ronde (winst tegen 2048) het vertrouwen om bord 1 te verdedigen. Jordy stelde niet teleur, zijn tegenstander (Pim Blijlevens) wel! Deze verspeelde de opening volledig, trapte in een simpele grap, verloor een stuk en gaf na 7 zetten (volgens mij?) op. Het was 13:00 en 1-0.

Rogier speelde op bord 2 met wit tegen Danniel van Boxtel een belabberde opening. Hij verloor simpel een pion en gaf vervolgens een kwaliteit in de hoop nog enigszins tegenspel te creëren. Danniel hielp hem hierbij door een stuk cadeau te doen en een zet later zijn koningstelling enorm te verzwakken. Rogier kwam binnen met dame en paard en won vervolgens de partij, 2-0.

Henk speelde met de witte stukken op bord 8 tegen Joost Rutten een uitstekende partij. Henk wist in de openingsfase het loperpaar te bemachtigen, snoepte vervolgens een pionnetje en had duidelijk superieure stukken. De druk op de zwarte stelling werd te groot en zijn tegenstander gaf op, 3-0. So far so good zou je zeggen.

De eerste tegenvaller kwam op bord 4, waar ikzelf met wit had plaatsgenomen tegen Johan Wuijts. De openingsfase werd zonder problemen doorgekomen, al weet ik niet precies wat ik moet doen tegen het Hollands. Voor mijn gevoel had ik een redelijke stelling, iets wat Fritz (-0.15) bevestigt, en zou het resultaat waarschijnlijk een degelijke remise zijn. Gezien de stellingen op de rest van de borden (Noud winnend), zou dit voldoende zijn voor de twee matchpunten. Maar toen gaf ik een toren weg…. Tsja…. 3-1.

Op bord 3 verloor Carlo vervolgens met zwart van John van Rooij. Carlo zei na afloop dat hij ‘het gevoel voor gevaar’ compleet miste, waarschijnlijk door een gebrek aan wedstrijdritme. Hij liet zijn tegenstander toe om Lxh6, Lxh6, Dxh6 te spelen, waarna de zwarte koning vrij bloot staat en het witte plan (niet gerocheerd) heel simpel bestaat uit h4, h5, hxg6 en Dh8#, waar het niet duidelijk is wat zwart hier nog aan kan doen. Carlo wist toch het directe matgevaar af te wenden maar moest daar een sloot pionnen voor prijsgeven. John verloor nooit echt het initiatief en dat betaalde uiteindelijk uit, 3-2.

Vervolgens bracht Noud met wit op bord 6 tegen Joep Peeters het eerste matchpunt binnen. In een Najdorf Siciliaan leek het er voor mij in eerste instantie op dat zwarts lopers veel druk uitoefenden op de witten koningsvleugel en dat Noud onder druk stond. Hij wist echter de zwarte dame te veroveren voor een toren + paard, waarna de actievere witte stelling de partij beslist. Een paar onnauwkeurigheden van Noud gaven het zwarte kamp nog wat onnodig tegenspel. Dit deed echter het onvermijdelijke slechts uitstellen, Noud won en bracht de stand op 4-2.

Dat betekende dat we slechts een halfje nodig hadden uit de twee overige partijen: Ngo-Hin en Ton op bord 5 en 7 respectievelijk. Ngo Hin stond in een gedrongen stelling met weinig tijd niet minder en Ton had een pionnetje gesnoept, dat halfje moest er wel komen. Ton (zwart tegen Frans van Neerven) kreeg het voor elkaar om alle zware stukken af te ruilen en over te blijven met twee paarden tegen twee lopers en gezien de geslotenheid van de stelling leek dit wel uit te spelen naar remise. Inmiddels in tijdnood echter, opent Ton de stelling en geeft in één zet twee pionnen weg. De witte lopers zijn ineens heer en meester over het bord. Met een paar seconden op de klok word een paard gegeven door een gedekte, gevaarlijke vrijpion te slaan en is de stelling volledig verloren. 4-3

Ngo Hin had de tijdnoodfase inmiddels overleefd en had laten ontvallen dat hij heel de middag al had zitten keepen en dat hij daar nog wel even mee door kon gaan. Zijn tegenstander (Roland Robinson) had meer ruimte en druk op de damevleugel van Ngo Hin maar kon daar geen doorbraak forceren. De logische switch was dus om de koningsvleugel te openen. De h en g pionnen van beide kleuren gingen in de doos en beide koningen stonden ineens kwetsbaar. Echter was het voor wit zeer makkelijk om de dame en een toren naar de koningsvleugel te spelen en kan zwart daar niets tegenover zetten. Dus dan gaat die koning wandelen naar de damevleugel! Met beide spelers in tijdnood begon Ngo Hin zetten te herhalen, remise was immers genoeg. Een poging van Roland om zijn tweede toren van de koningsvleugel naar de damevleugel te brengen faalde. Ngo Hin counterde met precisie en won materiaal, waardoor de witte aanval verdampte en er niets meer resteerde dan eeuwig schaak. Tot overmaat van ramp voor Roland gaf hij schaak op een veld dat gedekt was door de loper van Ngo Hin, 5-3. Remise was voldoende maar Ngo Hin wint gewoon!

Conclusie: twee matchpunten erbij, al maken we het onszelf te lastig. Rogier gaf aan een cadeautje gekregen te hebben en ikzelf geef in ieder geval een half punt weg. Breng het cadeautje in mindering, dan staan we niet 2-0 maar 1-1 en zou Ngo Hin moeten vechten voor de overwinning om op 4-4 te eindigen. Dat is opeens een heel ander verhaal. Jordy heeft natuurlijk nooit slechter gestaan, maar zo simpel als vandaag krijg je ze ook niet vaak. Kortom, dit kan en mag beter. Hieronder de volledige uitslag.

De Pion 3                                1883     –           HSC 2                         1826     5-3

Jordy Schouten                       1909     –           Pim Blijlevens               1941     1-0

Rogier van Loon                       2059     –           Danniel van Boxtel        1898     1-0

Carlo Rens                              2006     –           John van Rooij              1843     0-1

Rob van der Weegen                1848     –           Johan Wuijts                1768     0-1

Ngo Hin Cheng                        1902     –           Roland Robinson           1774     1-0

Noud Riemens                         1668     –           Joep Peeters                1756     1-0

Ton van der Werf                      1865     –           Frans van Neerven         1848     0-1

Henk Wennekes                       1809     –           Joost Rutten                 1781     1-0