Nagekomen bericht over de wedstrijden in Gent

Robert Schuermans zond mij bijgaand bericht met het verzoek dit alsnog te plaatsen onder mijn verslag over de wedstrijd tegen HWP Sas van Gent 2 van 3 november. Aangezien er onder dat verslag geen reacties meer kunnen worden geplaatst, doe ik het hier.

Ik wil graag als oude man uit België ook even reageren – iets wat ik normaal weinig doe – op onze uitwedstrijd in Gent tegen HWP Sas Van Gent 2.

Ik wil even opmerken dat in België het clublokaal van de Koninklijke Gentse Schaakkring Ruy Lopez – de K.G.S.R.L – als één van de betere schaaklokalen aangeschreven staat.  Ik wil met deze bewering niet provocerend of lachwekkend overkomen maar met mijn bijna meer dan 40-jarige competitie-ervaring in België ben ik goed geplaatst om te vergelijken.  Het kan inderdaad nog veel erger als je in België over de zuidelijke taalgrens of in de Oostkantons mag/moet gaan schaken.  Wij hadden volgens mij in Gent gewoon pech dat we niet in de mooie grote speelzaal “Paul Mauquoi” onze wedstrijd konden afwerken : in die zaal is er beschikking over schitterende on-line schaakborden met rechtstreekse overbrenging van de partijen op internet. Ik begrijp ook niet waarom de cursus “wedstrijdleider” in die mooie zaal moest gebeuren en de schakers naar een achterzaaltje werden verbannen.

Ik treed mijn teamleider Charles volledig bij : het was bijzonder moeilijk de partijen van je teamleden te volgen.  Ook voor mij zelf vond ik dat vervelend : ik ben maar enkele beperkte keren per jaar aanwezig bij de wedstrijden van “De Pion” en op die momenten wil ik ten volle genieten en dus de partijen volgen van het eerste alsook van het tweede team. Het was zielig om te zien hoe onze charmante teamleider van het tweede Marloes weggemoffeld werd met haar schaakpartij in een donker hoekje van het kleine speelzaaltje. Ik ben er van overtuigd dat de teamleiders Charles en Marloes hun job als teamleider niet naar behoren hebben kunnen vervullen …

Wat mij echter persoonlijk nog veel meer stoorde was de aanwezigheid van een speler bij het team van HWP Sas Van Gent 2 die constant en onophoudelijk zijn verkoudheid kenbaar maakte door een verschrikkelijk gekuch – en dat is dan nog wel heel zacht en beleefd gezegd van mij. Ik probeerde mij onmiddellijk te wapenen met mijn oordopjes maar tegen dat soort lawaai is dat onbegonnen werk.  Ik stond dus op een bepaald moment klaar om naar de wedstrijdleider te trekken met een verzoek om daar eens iets aan te doen. Ik vraag me zo af : kan een wedstrijdleider bvb. actie ondernemen en iemand opleggen om een lepeltje hoestsiroop of een zuigtablet te nemen om dit soort excessen te perken ? In ieder geval, het was volgens mij niet te harden en dus alle bewondering van mij voor mijn teamgenoot Stefan Colijn die onverstoord dit lawaai over zich moest laten komen.

Natuurlijk mogen we als team onze nederlaag niet wegsteken achter de speelomstandigheden.  De nederlaag hebben wij ons zelf aangedaan : vele gemiste kansen waaronder de oude Belg uit Kapellen ook weer voorkwam in dit hoofdstuk.  Je tegenstrever overspelen in de opening en daarna het voordeel niet kunnen vasthouden mag natuurlijk niet hé.  Maar ja schaken blijft een lastig moeilijk spel …

 Robert Schuermans.