De Pion 1 wint van Bergen op Zoom doch verliest zijn staart
Vandaag stond voor het eerste team van De Pion de onvervalste streekderby tegen Bergen op Zoom op het programma. Speelde dat team in het verleden veelvuldig tegen ons tweede, thans was het eerste aan de beurt. Op papier was het gelet op het enorme ratingoverwicht een walk-over voor ons, maar de werkelijkheid was anders, ondanks het feit dat Bergen op Zoom ook nog met een invaller op het eerste bord aantrad.
In de loop van de wedstrijd tekende zich een licht overwicht voor De Pion af. Niettemin waren de eerste resultaten van vredelievende aard.
Als eerste tekende Jan van Mechelen een remise met zwart aan op het derde bord met zwart tegen de man met de onuitspreekbare achternaam Semen Minyeyevtsev. In een Franse Nimzowitsj met Pge2 werd het een kort strategisch gevecht waarin de witspeler zeer veel tijd verbruikte maar niets bereikte vanuit de opening. Jan was tevreden met remise waarbij hij overigens verzuimde de teamleider te raadplegen.
De tweede remise viel op het vierde bord waar Ludo Tolhuizen met wit een originele behandeling van het Nimzo-Indisch van Marcel van Herck ervoer. Het komt niet vaak voor dat zwart in het Nimzo-Indisch zijn zwartveldige loper behoudt en toch snel tot e6-e5 komt. Marcel deed dat wel en bereikte vrij eenvoudig gelijk spel.
Vervolgens won Stefan Docx op bord 1 van invaller Peter van Oevelen. Deze speelde met wit het tweepaardenspel in de nahand enige tijd binnen de gebaande theoriepaden, doch toen die eindigden ging hij vrij snel in de fout. Hij veronachtzaamde de ontwikkeling van zijn damevleugel waardoor hij een stuk verloor. Ondanks langdurig verzet was hij daarna kansloos.
Daarna won Arlette van Weersel op bord 6 met wit van de Bergse teamleider Freek Schouten. Deze speelde de opening wel erg origineel; op een gegeven moment had hij op de zesde rij pionnen van a6 tot en met e6, en ook nog g6 ! Arlette investeerde zeer veel tijd en kwam in behoorlijke tijdnood met nog 3 minuten voor 20 zetten, waar Freek nog meer dan tien minuten had. Arlette wist in sneltreinvaart zoveel problemen voor haar tegenstander te creëren dat hij door zijn vlag ging in dubieuze stelling.
Andy Baert speelde op bord 5 met zwart een uitstekende partij. In bekende Siciliaanse patronen kreeg hij steeds meer druk op de witte damevleugel van John Havermans die daar niets tastbaars tegenover had. Andy speelde het onberispelijk af.
En zo stond het al 4-1, het leek zo gemakkelijk……
De matchpunten leken niet meer in gevaar omdat Thierry Penson een zeker remise had. En zo geschiedde ook. Hoewel zijn tegenstander met de lange naam Vincent Fructuoso van der Veen aanvankelijk het beste van het spel had, restaureerde Thierry zijn stelling zienderogen. Toen dat gebeurd was, mocht hij van teamleider Charles Kuijpers even geen remise aannemen, doch kreeg wel de opdracht mee geen risico’s te nemen. Een tiental zetten later was de remise voldoende en onvermijdelijk waarmee de twee matchpunten voor De Pion binnen waren. En dat was maar goed ook want de twee resterende borden stonden inmiddels zeer slecht voor De Pion.
Robert Schuermans kwam met wit op bord 8 tegen Tony Peleman vanuit een Siciliaan uitstekend te staan in het middenspel, doch liep zich te pletter op de zwarte verdediging. Een damewinst tegen toren en paard werkte averechts omdat zwart twee gevaarlijke vrijpionnen had. De zwarte e-pion promoveerde en een eeuwig-schaakmechanisme bleek niet in de stelling te zitten.
Als laatste eindigde David Du Pont. Hij had op bord 7 aanvankelijk met zwart een solide voordeel tegen Martijn Blom, doch David werd verrast door een venijnig aanvalszetje van Martijn waarmee de partij kantelde. Wit kreeg de stelling in handen en liet niet meer los.
1. Stefan Docx (2330) – Peter van Oevelen (1962) 1 – 0
2. Thierry Penson (2203) – Vincent Fructuoso (2099) ½ – ½
3. Jan van Mechelen (2207) – Semen Minyeyevtsev (2104) ½ – ½
4. Ludo Tolhuizen (2165) – Marcel van Herck (2018) ½ – ½
5. Andy Baert (2182) – John Havermans (2051) 1 – 0
6. Arlette van Weersel (2163) – Freek Schouten (2058) 1 – 0
7. David Du Pont (2059) – Martijn Blom (1944) 0 – 1
8. Robert Schuermans (2092) – Tony Peleman (2035) 0 – 1