De Pion 1 onthoofd, doch wint met 5-3 van HSC (Helmond)

Uit in Helmond tegen HSC: altijd lastig. De Helmonders vormen al jaren een gedegen middenmoter in de tweede klasse KNSB. Wel is dit seizoen een van hun sterkere spelers Sebastiaan Smits overgestapt naar DSC. Ons ratingoverwicht moest garant staan voor een overwinning, en die kwam er ook, zij het met lagere cijfers dan realiter had gekund.

Het eerste resultaat werd neergezet door Arlette van Weersel met zwart op bord 6 tegen teamleider van HSC Hugo Faber. Teruggekeerd van de Olympiade met een fraaie score van 6 uit 7 en nauwelijks gehinderd door een na-ijlend jetlag van haar reis uit Siberië deze week speelde Arlette een tactisch zeer gepointeerde partij. Toen ze uiteindelijk huizenhoog gewonnen stond ging haar tegenstander omstreeks zet 25 door zijn vlag.

Het tweede punt werd binnengebracht door Jan van Mechelen die wederom een voortreffelijke partij speelde. Op bord 3 met wit bracht hij HSC-aanwinst Guus Bollen in kleine maar lastige problemen op de damevleugel, hetgeen resulteerde in winst van enkele pionnen. Gedegen haalde Jan het punt binnen.

We konden daarna 0-3 aantekenen door de winst van Andy Baert op bord 5 tegen Jos van der Tol. Andy zette een gevaarlijke koningsaanval op tegen de zwarte veste, die damewinst tegen toren en licht stuk opleverde bij voortgaande aanval. Andy speelde de stelling onberispelijk naar de winst.

Op bord 8 was Charles Kuijpers met zwart in een redelijk saaie maar volgens oom Fritz bijna foutloze partij bezig tegen Maarten Smit. Toen deze op de 23e zet remise aanbood, nam Charles dat in het belang van de wedstrijd aan hoewel hij wat beter stond (later zei oom Fritz11 -0,67, dat moet eigenlijk genoeg zijn). Het feit dat Maarten met 1. c4 opende, is daar wellicht mede debet aan, het roept enig respect op. ( ½ – 3 ½ )

Op het eerste bord had Stefan Docx met wit tegen Ruben Venis niet veel voordeel uit de opening verkregen. Op het moment dat Stefan wat meer voordeel leek te verwerven, ontstond er een kortsluiting in zijn overwegingen die een vol stuk kostte. De stelling was dusdanig dat Stefan meteen op kon geven.

Ludo Tolhuizen kwam op bord 4 met zwart tegen Gerard van de Kerkhof met voordeel uit de openingsfase, won een pion en leek gemakkelijk te gaan winnen. Zijn tegenstander liet zich echter niet zomaar opbrengen en creëerde wat vage tegenkansen. Toen Ludo een simpele aanvalswending van zijn opponent over het hoofd zag, kon deze gelijkmaken, althans op zijn bord (2-4).

Dat de matchpunten zouden worden behaald, was reeds lang zonder twijfel. Op bord 7 speelde David Du Pont na een slappe opening zijn tegenstander Ton van der Zanden met sterk spel geleidelijk van het bord. Na flinke materiaalwinst schiep Ton slechts wat vage kansen die door David in de kiem werden gesmoord.

Een uiterst merkwaardige partij was te zien op bord 2, alwaar Bart Dekker na een zeer dubieuze zwarte openingsopzet van Thierry Penson zijn tegenstander met een sterk kwaliteitsoffer onmiddellijk naar de keel vloog. Na een zet of 12 gaf niemand meer iets voor de kansen van Thierry. Op wonderbaarlijke wijze –en waarschijnlijk geholpen door Bart- bleef Thierry op de been en haalde zelfs een eindspel met een kwaliteit meer zij het tegen twee pionnen. De stelling van Thierry was echter enigszins onsamenhangend geworden, en langzaam maar zeker werd hij weggeschoven. Bart had overigens wel bijna de hele speeltijd nodig om het punt binnen te slepen. Aan het slot had hij nog een dikke minuut.

En zo werd het 3-5, waar een uitslag van 2-6 zeker tot de mogelijkheden heeft behoord. Maar wat doet dat ertoe, we staan na twee ronden fier bovenaan.

1. Ruben Venis (2257) – Stefan Docx (2364) 1 – 0

2. Bart Dekker (2217) – Thierry Penson (2214) 1 – 0

3. Guus Bollen (2005) – Jan van Mechelen (2185) 0 – 1

4. Gerard vd Kerkhof (2015) – Ludo Tolhuizen (2173) ½ – ½

5. Jos vd Tol (2112) – Andy Baert (2164) 0 – 1

6. Hugo Faber (2078) – Arlette van Weersel 0 – 1

7. Ton vd Zanden (1798) – David Du Pont (2028) 0 – 1

8. Maarten Smit (2018) – Charles Kuijpers (1995) ½ – ½