Zware nederlaag tegen Paul Keres

De wedstrijd tegen Paul Keres begon rustig. Op diverse borden waren de stellingen redelijk in evenwicht, doch langzaam maar zeker kantelde het een en ander in Utrechtse richting.
Het eerste voorteken van de komende rampspoed openbaarde zich op bord 6. Pim Eerens speelde met wit tegen Jan Breukelman een onregelmatige opening. Zwart kreeg initiatief over de f-lijn, en toen Pim een venijnige damemanoeuvre miste, was het pleit beslecht.
Intussen speelden Xander Wemmers en Stefan Docx op het eerste bord een boeiende openingsfase waarin Stefan via een schijnoffer van een pion goed spel leek te krijgen. Doch schijn bedroog, Xander ging met een stukoffer dwars door het midden. Even later volgde nog een tweede stukoffer dat vervolgens een toren opleverde. Hoewel Stefan nog lang op de been bleef met een stuk meer tegen drie en later vier pionnen, was de stelling door de onveilige koning niet te houden.
De hatelijke nul verdween van het scorebord toen Eric van Loon op het tiende bord een evenwichtige stelling bereikte tegen Wim van der Fliert, en beiden op een zetherhaling in moesten gaan.
Helaas stoomde Paul Keres daarna gewoon door. Op bord 3 kwam Thierry Penson met zwart onder druk te staan tegen Marijn Otte. Uiteindelijk resulteerde het in een eindspel met ongelijke lopers en twee minuspionnen voor zwart, dat eenvoudig gewonnen was voor Otte.
Op het negende bord had Robert Schuermans op het oog met zwart volwaardig tegenspel in een door Andries Mellema slap opgezette opening. Of Robert zich in slaap had laten wiegen weet ik niet, maar plotsklaps sloeg de vlam in de pan en was het ook direct uit.
Ludo Tolhuizen kreeg op het vierde bord door Frans Konings het Albins tegengambiet voorgeschoteld. Na weigering ontstond er een vrijwel gelijke stelling waarin remise een onvermijdelijk resultaat bleek.
Het werd 1-6 toen Stefan Colijn op het tweede bord na een stukoffer van Hugo ten Hertog een sterke aanval over zich heen kreeg nadat hij op de damevleugel wat pionnen had meegepakt. De stelling was waarschijnlijk nog goed voor Stefan toen hij zichzelf tructe met een voor de tegenstander bestemde truc.
De beker met de zure inhoud moest echter tot de bodem worden leeggedronken. David DuPont had tegen Gerben Veltkamp lange tijd goed spel in een scherpe stelling. In tijdnood raakte hij echter de draad volledig kwijt en toen bleek dat de veertig zetten ruim waren gehaald, resteerde een rokende puinhoop die direct kon worden opgegeven.
Een lichtpuntje was er nog. Op bord 7 maakte Arlette van Weersel haar debuut in De Pion 1 en zij deed dat voortreffelijk. In een zeer ingewikkelde Grünfeld won ze met zwart een pion op a2 en zadelde Dirk de Beer later met nog meer positionele averij op ten koste van een kwaliteit. De compensatie was volop aanwezig. Toen De Beer verbonden vrijpionnen op zich af zag komen, moest hij de vlag strijken.
Als laatste waren Andy Baert en Mark Smits op bord 5 in de slag. Mark offerde in een scherpe Siciliaan een paard op b5, doch Andy riposteerde sterk. Met een scherpe combinatie leek Andy de partij naar zich toe te trekken, doch door een toevalligheidje in de stelling (Mark zal ongetwijfeld met een stalen gezicht zeggen dat hij het allemaal gezien had) kreeg zwart tegenover de kwaliteit een drietal zeer sterke vrijpionnen. In een ingewikkeld middenspel trok Mark aan het langste eind.

1. Stefan Docx 2397) – Xander Wemmers (2389) 0 – 1
2. Stefan Colijn (2166) – Hugo ten Hertog (2225) 0 – 1
3. Thierry Penson (2238) – Marijn Otte (2283) 0 – 1
4. Ludo Tolhuizen (2163) – Frans Konings (2238) ½ – ½
5. Andy Baert (2210) – Mark Smits (2255) 0 – 1
6. Pim Eerens (2137) – Jan Breukelman (2183) 0 – 1
7. Arlette van Weersel (2182) – Dirk de Beer (2204) 1 – 0
8. David Du Pont (2023) – Gerben Veltkamp (2125) 0 – 1
9. Robert Schuermans (2149) – Andries Mellema (2221) 0 – 1
10.Eric van Loon (1935) – Wim van der Fliert (2175) ½ – ½