De Pion I kampioen na sensationele laatste ronde

Bij het ingaan van de laatste ronde stond het eerste team van De Pion in klasse 2D op de derde plaats, één matchpunt en enkele bordpunten achter op DJC Stein en Stukkenjagers 2. Wij hadden het sterke Spijkenisse als tegenstander, zodat vrijwel niemand nog serieus aan kampioenskansen dacht.
En zie: het wonder gebeurde! ASV Arnhem, dat ons de vorige ronde met 4 ½ – 3 ½ beentje lichtte en van de koppositie verdreef, deed nu in Limburg hetzelfde met DJC Stein, en HSC Helmond won thuis zelfs met 5-3 van Stukkenjagers 2.
Tot mijn niet geringe verbazing, die daarna met de nog in Hotel Merks aanwezige spelers omsloeg in complete euforie, waren wij na onze zwaarbevochten overwinning (uiteraard met de vertrouwde cijfers 4 ½ – 3 ½ ) kampioen!!

Zonder Pim en Rogier begon de wedstrijd tegen Spijkenisse met een nederlaag van Jan Schuurmans met zwart op bord 5 tegen Jordy Lahaye. Jan speelde een Stonewall waarbij zijn dame op onverklaarbare wijze op d7 terecht kwam. Na pionverlies bleef Jan taai verdedigen en wist in tijdnood zelfs nog een klok te slopen. Het mocht echter niet baten; Jordy schoof de partij beheerst uit.
Daarna rolden er twee punten binnen. Peter Dankers maakte zijn slechte seizoen toch nog goed door op bord 7 met zwart gedecideerd te winnen van Fabian van Buuren. Vanuit een wonderlijke opening legde hij eerst de structuur vast om vervolgens een aanval op te zetten die langzaam steeds gevaarlijker werd. Door een blunder verloor wit zijn dame, maar hij stond toen al slecht.
Op het achtste bord won David DuPont met wit een strak positioneel gevoerde partij van Mitchell de Ruijsscher. David zorgde voor een zwarte zwakte op e6, won toen zwart die krampachtig verdedigde een kwaliteit en speelde het superieur uit.
De stand werd echter weer gelijkgetrokken door Rick Lahaye, die op bord 2 met zwart een zeer fraaie partij speelde tegen onze Ludo. Na een in mijn ogen merkwaardige opzet in ook al de Hollandse Stonewall met fianchetto van de witveldige zwarte loper kreeg zwart een vrijpion op c3, die de witte stelling terwijl er alleen nog dames en ongelijke lopers op het bord waren, onaangenaam verlamde. Hoewel het leek alsof Ludo kon blijven staan, lukte dat toch niet door voorbeeldig spel van zwart.
De volgende opsteker voor De Pion kwam van Stefan Colijn. Nadat hij de opening had mishandeld door gebrek aan kennis van de finesses van de Wadevariant die zijn tegenstander Tony Zhang kennelijk wel beheerste, kwam hij sterk terug. Stefan wist een toreneindspel met pluspion te bereiken en won dat gewoon. Stefan bekroonde daarmee fraai een sterk seizoen op het zware eerste bord.
Ook Andy Baert heeft een prachtige serie neergezet dit seizoen. Op bord 4 stond tegenstander Erik Both al snel onder druk. Andy bereikte een eindspel met gereduceerd materiaal maar een kwaliteit méér, en bracht dat gestroomlijnd tot winst.
En zo stond het 4-2.
Intussen had teamleider Charles Kuijpers op bord 6 met wit lange tijd niets bereikt tegen Desiree Hamelink. Tot ver na de opening stond het volkomen gelijk. Een remiseaanbod van Charles op zet 21 werd afgeslagen. Desiree creëerde een gedekte vrijpion op d4 maar wit kon daar gemakkelijk omheen spelen en had volgens Fritz voordeel. Rond de 35e zet, toen de stand op de borden er voor De Pion nog niet zo rooskleurig uitzag, begon Charles aan een scherpe winstpoging die na diverse combinatoire dreigingen en het in lichte tijdnood missen van de directe winst uitmondde in een eindspel van toren tegen loper en pionnen aan beide zijden. Charles deed geen winstpogingen meer om de matchpunten veilig te stellen.
Tot slot Robert. Zijn hele seizoen verliep dramatisch. Hoewel hij voortdurend goede en interessante partijen speelde, wilden de punten maar niet komen. Zo ook in deze wedstrijd. Tegenstander Maurits van der Linde bracht met wit een gevaarlijk pionoffer, waarna Robert het niet droog kon houden. Hoewel hij het verre eindspel nog haalde, was het resultaat niet meer te veranderen.

Toen volgden nerveuze tijden. Omdat wij zoals altijd om 12.00 uur waren begonnen en DJC Stein en HSC om 13.00 uur, vernam ik bij de eerste telefoonronde slechts tussenstanden met daarbij wel prognoses van gelijkspel tot verlies voor onze concurrenten. De spanning van de aanwezige spelers van het eerste en het tweede was te snijden, en dat deden we dan maar met alcoholische versnaperingen. Na meer dan een uur volgden bij de volgende telefoonronde de even onverwachte als verlossende berichten. Zo’n ontknoping verzin je niet. We konden het nog steeds niet geloven, maar hebben vooruitlopend op de officiële uitslagen op de KBSB-site het feest toch maar vast ingezet.
En naar later bleek terecht!

De gedetailleerde uitslag (in afwijking van mijn bestendige gedragslijn in de vorige verslagen heb ik nu de meest recente ratings vermeld):

1. Stefan Colijn (2187) – Tony Zhang (2235) 1 – 0
2. Ludo Tolhuizen (2214) – Rick Lahaye (2369) 0 – 1
3. Robert Schuermans (2128) – Maurits vd Linde (2178) 0 – 1
4. Andy Baert (2183) – Erik Both (2198) 1 – 0
5. Jan Schuurmans (2156) – Jordy Lahaye (2110) 0 – 1
6. Charles Kuijpers (2012) – Desiree Hamelink (2199) ½ – ½
7. Peter Dankers (2064) – Fabian van Buuren (2031) 1 – 0
8. David DuPont (2066) – Mitchell de Ruijsscher (2101) 1 – 0

Ik wil hier alle spelers complimenteren met hun enorme inzet en vermeld alleen onze topscorers:
Andy Baert 6 uit 7 en Pim Eerens 5 ½ uit 6. Chapeau!